Μικρή σημασία έχουν όλα αυτά από μόνα τους, αυτό όμως που έχει σημασία είναι να ενισχυθούν οι πιθανότητες ευρύτερων συμμαχιών μεταξύ των πολιτικών κομμάτων, ώστε να ξεπεραστεί το αδιέξοδο της μη αυτοδυναμίας αλλά και να αντιμετωπιστεί με μεγαλύτερη συναίνεση η κρίση της χώρας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ύπαρξη κομμάτων με ξεκάθαρο κεντροαριστερό ιδεολογικό προσανατολισμό, όπως είναι οι Σοσιαλιστές Δημοκράτες, είναι αναγκαία και για να ανακόψει την άνοδο ακραίων ιδεολογιών που εμφανίζονται και αριστερά και δεξιά σε περιόδους μεγάλης κρίσης όπως αυτή που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Είναι αναγκαία επίσης διότι συμβιβάζει διαφορετικές μεταξύ τους ιδεολογίες και πρακτικές που εμφανίζονται στα αμιγώς αριστερά ή δεξιά κόμματα. 

Στο μετεκλογικό σκηνικό, οποιος αρνείται τη συνεργασία θα φέρεται ανεύθυνα. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από πανίσχυρα κόμματα που θα ελέγχουν τα πάντα και από πρωθυπουργούς που θα κάνουν ότι θέλουν, έχει ανάγκη από συνεννόηση για το ποιοί είναι οι εθνικοί στόχοι, πώς μπορούν να επιτευχθούν και πώς θα οργανωθεί ένα ασφαλέστερο και πιο σύγχρονο μέλλον για τα επόμενα χρόνια. Και ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να συμβάλει σε αυτό διότι όπως έχει αποδείξει είναι πρόθυμος να συμμετάσχει σε συνεργασίες με άλλα κόμματα. 

Τι σημαίνει όμως κυβέρνηση ευρύτερης συνεργαίσας; Αν πρόκειται απλώς για μια συγκυριακή συμφωνία μεταξύ κομμάτων, έτσι για να φτιαχτεί μια κυβέρνηση στην οποία οι μεν θα τραβάνε προς τη μια μεριά και οι δε προς την άλλη, δεν θα προσφέρει τίποτα αξιόλογο. Η προσφορά μιας τέτοιας κυβέρνησης θα μεγιστοποιηθεί, αν πράγματι τα κόμματα γεφυρώσουν τις διαφορές τους και συμφωνήσουν σε πολύ βασικές αρχές πάνω στα μεγάλα ζητήματα, της δημοκρατίας, της οικονομίας, του κοινωνικού κράτους, της δημόσιας διοίκησης. Καταλύτης για μια τέτοια συμφωνία θα είναι η ίδια η πραγματικότητα την οποία κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει. Η πραγματικότητα της ΟΝΕ, η πραγματικότητα της παγκοσμιοποίησης, η πραγματικότητα της ανεργίας και του δημοκρατικού ελλείμματος που υπάρχει στη χώρα εξαιτίας της διαπλοκής, της διαφθοράς και του πελατειακού κράτους.

Αν υπάρξει μια τέτοια συνεννόηση θα μπορέσει ο πολιτικός κόσμος και να διαπραγματευτεί καλύτερα με τους πιστωτές αλλά και να προχωρήσει σε αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.

Καταρχήν, έναντι των πιστωτών, μια κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας που θα εκπροσωπεί την πραγματική πλειοψηφία του ελληνικού λαού και όχι την πλασματική πλειοψηφία της Βουλής, θα μπορεί ασφαλώς να διαπραγματευτεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα αλλά και με πολύ μεγαλύτερη δύναμη. Οι πιστωτές θα αλλάξουν στάση αν γνωρίζουν οτι απέναντι τους έχουν διαπραγματευτές που εκφράζουν το 75 ή το 80% του ελληνικού λαού και όχι το 25 ή το 30%.

Μια μελλοντική κυβέρνηση ευρύτερης συνεργασίας μεταξύ των κομμάτων θα πρέπει να αντιμετωπίσει σοβαρά και άλλα ζητήματα πέραν της οικονομίας, ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με την πολιτική κατάσταση και βρίσκονται στη ρίζα της κακοδαιμονίας της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Η συνταγματική αναθεώρηση είναι η βάση για αυτές τις αλλαγές και δυστυχώς δεν θα μπορέσει να γίνει από την πρώτη Βουλή, αλλά μπορεί να αρχίσει η συζήτηση για αυτήν. Υπάρχει πλήθος νόμων που πρέπει να αλάξουν ώστε να απελευθερωθεί η κοινωνία από τη γραφειοκρατία, από την διαπλοκή και από την αυθαιρεσία του δημοσίου. Η διοικητική μεταρρύθμιση είναι αναγκαία για την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά και για να μειωθεί η αηδία της κοινωνίας απέναντι στον πολιτικό κόσμο.

Η οικονομία όμως προέχει και για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα που υπάρχει σήμερα θα πρέπει να συμφωνήσουν αν όχι όλοι, τουλάχιστον πολλοί για το τι θέλουμε να πετύχουμε και πώς θα το πετύχουμε. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr