Τα παζάρια που γίνονται σήμερα από τους πολιτικούς αρχηγούς Σαμαρά και Τσίπρα με τους ανεξάρτητους βουλευτές και τους βουλευτές των ΑΝΕΛ για να ψηφίσουν ή να μην ψηφίσουν πρόεδρο, μπορεί να μην είναι τόσο βρώμικα όσο η εξαγορά των ψήφων τους με βρώμικο χρήμα, αλλά αποπνέουν και αυτά μια έντονη δυσοσμία, διότι υποθέτω ότι περιλαμβάνουν ανταλλάγματα, όχι οικονομικά μεν, αλλά ανταλλάγματα θέσεων και εξουσίας. Και να μην είχαν όμως ανταλλάγματα, η διαδικασία αυτή δεν είναι ξακάθαρη, είναι μια εν κρυπτώ διαδικασία που κανείς δεν ξέρει σε τι βάση γίνεται και πού αποσκοπεί.
Αντίθετα, αν η εκλογή των κομμάτων γινόταν με απλή αναλογική, οι συγκλίσεις που θα διαμορφώνονταν στη Βουλή μεταξύ των διαφόρων κομμάτων ή και βουλευτών διαφορετικών κομμάτων, θα ήταν - ας το πούμε έτσι - υγιέστερες.
Με την απλή αναλογική, το πρώτο κόμμα θα έχανε το μπόνους των 50 βουλευτών που παίρνει σήμερα και θα αναγκαζόταν να σχηματίσει κυβέρνηση σε συνεργασία με άλλα κόμματα. Για να δούμε ένα παράδειγμα, αν το πρώτο κόμμα έπαιρνε πχ 35% (ποσοστό εξαιρετικά υψηλό) θα έβγαζε 105 βουλευτές. Θα του έλειπαν 46 βουλευτές για να κάνει κυβέρνηση, οπότε θα έπρεπε να συνεργαστεί ή με το δεύτερο κόμμα ή με περισσότερα κόμματα. Αν δε κανένα κόμμα δεν υπερέβαινε το 25% στις εκλογές, θα έπρεπε να έχουμε συνεργασία τουλάχιστον τριών κομμάτων για να γίνει κυβέρνηση. Αυτό θα οδηγούσε αναγκαστικά σε συγκλίσεις πολιτικές, σε συνεργασίες, σε εξεύρεση κοινών θέσεων, με λίγα λόγια σε συμφωνίες επί των ουσιαστικών ζητημάτων. Και αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα. Διότι η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, το Κοινοβούλιο πρέπει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις που αλλάζουν όλα όσα ξέραμε και ο πολιτικός κόσμος πρέπει να διαλέξει προς τα πού θα κατευθύνει τους πολίτες.
Ιδιαίτερα για να περάσουν οι μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές που θα προσαρμόσουν την Ελλάδα στους κανόνες που επικρατούν διεθνώς, που θα μας βγάλουν από την κρατικοδίαιτη λογική, που θα περιορίσουν τις πελατειακές σχέσεις και το ρουσφέτι, η συνεργασία μεταξύ των κομμάτων είναι απαραίτητη. Δεν είναι δυνατόν, αδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις να πάρουν αποφάσεις που ανατρέπουν τον τρόπο ζωής και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα να πλειοδοτούν σε ψεύτικες υποσχέσεις και παροχολογία χωρίς όριο και χωρίς ρεαλιστική βάση. Όσο περισσότερα κόμμτα λοιπόν είναι συνυπεύθυνα για τις κρίσιμες αποφάσεις τόσο πιο εύκολα παίρνεται η σωστή απόφαση.
Πέραν αυτού η απλή αναλογική θα εξασφαλίζει μεγαλύτερη ανεξαρτησία στους βουλευτές που θα μπορούν πιο εύκολα να "βγούν από το μαντρί" αν διαφωνούν, αλλά και θα συμβάλει στον περιορισμό της διαφθοράς και του ρουσφετιού, αφού η συμμετοχή πολλών κομμάτων στην κυβέρνηση δεν θα επιτρέπει την άλωση του δημοσίου από έναν κομματικό μηχανισμό.
Όλα αυτά είναι απαραίτητα για να βγεί η χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο αλλά και από την ύφεση της οικονομίας. Γιατί λοιπόν δεν γίνονται;
Τη στιγμή αυτή αντιδρούν δυο κόμματα στην ιδέα της απλής αναλογικής: Η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο σαμαράς πιστεύει ακόμη οτι αν εκλέξει Πρόεδρο και αν καταφέρει να φθάσει μέχρι το 2016, θα έχει αλλάξει η κατάσταση της οικονομίας και θα καταφέρει να φέρει τη ΝΔ ξανά στη θέση του πρώτου κόμματος. Σκέφτεται λοιπόν, οτι αν είναι πρώτο κόμμα η ΝΔ, μπορεί να πάρει τους 50 βουλευτές μπόνους και να κυβερνήσει μόνος του. Ψυχολογικά ο Πρωθυπουργός δεν είναι έτοιμος να αποδεχτεί την ήττα, αφού ο ίδιος έχει την εντύπωση οτι έδωσε μεγάλη μάχη και "έσωσε τη χώρα". Κάποια στιγμή βέβαια θα αντιληφθεί οτι οι πολίτες δεν έχουν την ίδια άποψη και τότε ίσως αποφασίσει να προχωρήσει σε αλλαγή του εκλογικού νόμου και να προτείνει την απλή αναλογική.
Ο Τσίπρας από την άλλη, ενώ είναι πάγιο αίτημα της Αριστεράς η απλή αναλογική, τώρα δεν τη θέλει διότι θεωρεί οτι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις εκλογές, οπότε μπορεί εκείνος να κυβερνήσει αυτοδύναμα με το μπόνους των 50 βουλευτών. Βέβαια αν το ζήτημα της απλής αναλογικής έρθει στη Βουλή, δεν θα είναι σε θέση να την καταψηφίσει προβάλλοντας τη σκοπιμότητα της αυτοδύναμης εκλογής του.
Τελικά λοιπόν, το αν θα καθιερωθεί η απλή αναλογική είναι μια προσωπική απόφαση του Σαμαρά, ο οποίος δεν αποκλείεται και να την επιδιώξει αν καταλάβει οτι δεν μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
Πρακτικά, η απλή αναλογική μπορεί να ισχύσει άμεσα, από τις πρώτες εκλογές που θα γίνουν, αν έχει ψηφιστεί με περισσότερους από 200 βουλευτές. Και αυτό είναι βέβαιον με τις σημερινές συνθήκες, διότι όλα τα κόμματα μηδενός εξαιρουμένου θα συμφωνήσουν αν η ΝΔ το προτείνει.
Αν λοιπόν ο Σαμαράς θέλει πράγματι να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, αν θέλει ρπάγαμτι να εκσυγχρονίσει τη χώρα και να ανατρέψει τις κακές νοοτροπίες και τις κακές πρακτικές του παρελθόντος, η πρώτη κίνη και η σημαντικότερη που πρέπει να κάνει είναι να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να καθιερώσει την απλή αναλογική.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr