Το λέω αυτό, διότι αν δεί κανείς τι πραγματικά ζητάνε οι ξένοι και τι αρνούνται να κάνουν οι πολιτικοί μας θα εκπλαγεί.

Για παράδειγμα, στο ασφαλιστικό, το ελληνικό πολιτικό σύστημα διαδίδει οτι οι ξένοι ζητάνε μείωση συντάξεων. Όλοι όσοι το ακούνε αυτό εκρύγνηνται. Λογικό, αλλά πράγματι αυτό ζητάνε οι ξένοι; Όχι. Οι ξένοι ζητάνε ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα και λένε οτι σήμερα είναι άδικο διότι δίνει την ίδια σύνταξη σε κάποιον που συνταξιοδοτείται στα 15 χρόνια εργασίας με αυτή που παίρνει κάποιος που συνταξιοδοτείται στα 30 χρόνια. Λένε επίσης οτι δεν μπορεί οι φορολογούμενοι να πληρώνουν φόρους για να καλύψουν τρύπες του ασφαλιστικού συστήματος που δημιουργούνται εξαιτίας των “ευγενών” ταμείων.

Ποιός διαφωνεί με αυτά; Κανείς νομίζω. Αυτά όμως δεν είναι οριζόντιες μειώσεις συντάξεων, είναι διορθώσεις μεγάλων αδικιών που έγιναν στο παρελθόν, επειδή κάποιες ισχυρές συντεχνίες πέτυχαν καλύτερους όρους συνταξιοδότησης από ότι οι υπόλοιποι πολίτες.

Ο κίνδυνος προέρχεται από το ελληνικό πολιτικό σύστημα το οποίο ενδέχεται κατά τη συνήθη πρακτική του να μετατρέψει αυτές τις διορθώσεις σε οριζόντια μέτρα. Να επιβάλει δηλαδή μείωση όλων των συντάξεων αντί να μειώσει τις πρόωρες ή τις υπερβολικές. Και αυτό μπορεί να το κάνει ο πολιτικός κόσμος, όπως το έχει κάνει σχεδόν καθολικά μέχρι σήμερα με όλα τα οριζόντια μέτρα για να μη θίξει τους προνομιούχους και τους ημέτερους.

Τα ισοδύναμα μέτρα που επέλεγαν να παίρνουν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, αντί να διορθώνουν αδικίες και να κόβουν άδικα προνόμια, διέλυσαν την οικονομία και την κοινωνία. Το βάρος των υπέρογκων φόρων μοιράστηκε σε όλους αλλά οφέλησε μόνο τους ημέτερους με την ευρεία έννοια του όρου, δηλαδή τους κομματικούς στρατούς που έχουν καταλάβει το δημόσιο, τους συνδικαλιστές και τις ισχυρές συντεχνίες.

Όλες αυτές οι πελατειακές συμφωνίες που εξυπηρετούσε το πολιτικό σύστημα μέχρι σήμερα για να εξασφαλίζει ψήφους και ισχύ, τώρα διαλύουν την χώρα επειδή το πολιτικό σύστημα προσπαθεί να τις διατηρήσει.

Αυτό που καλούνται λοιπόν σήμερα να κάνουν οι πολιτικοί μας, είναι να διαλύσουν αυτό το σάπιο σύστημα που έφτιαξαν οι ίδιοι και να το αντικαταστήσουν με ένα έντιμο κοινωνικό κράτος που μοιράζει δίκαια τα βάρη και δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Και αν αναρωτιέστε ποιούς εννοώ όλους και τι σημαίνει διατήρηση προνομίων για ορισμένους, σκεφτείτε τι πληρώνουν και πώς ζούν, όχι μόνο αυτοί που ξέρετε προσωπικά ή εσείς οι ίδιοι, αλλά τα πιο αδύναμα στρώμματα των εργαζομένων, πχ οι κυρίες που βλέπουμε στο ταμείο του σούπερ μάρκετ κάθε μέρα και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι στα πολυκαταστήματα και στις μπουτικ, δηλαδή αυτοί που δεν εκπροσωπούνται από τις ισχυρές συντεχνίες και που δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από το “ευγενές” ταμείο τους. Αυτοί μαζί με όλους τους άλλους, πληρώνουν τις συντάξεις των ευγενών ταμείων και τους μισθούς των κομματικών και των γραφειοκρατών.

Αν λοιπόν ακούσετε για οριζόντια μέτρα περικοπής των συντάξεων, να ξέρετε οτι καμμία τρόικα και κανένας ξένος δεν το ζήτησε αυτό. Αυτό – αν ο μη γένοιτο συμβεί – θα το έχουν αποφασίσει οι Έλληνες πολιτικοί για να μη θίξουν τα πάσης φύσεως συμφέροντα. Δυστυχώς, άλλα λέει η τρόικα και το μνημόνιο και άλλα κάνουν οι πολιτικοί μας όλα αυτά τα χρόνια. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr