Ενώ αυτή τη στιγμή ούτε ο Παπανδρέου, ούτε ο Βενιζέλος διακινδυνεύουν να διαλύσουν το κόμμα και να απειλήσουν την κυβερνητική σταθερότητα, δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα κατέβει ενιαίο.

Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο - πάντα υπήρχε ένταση αλλά πλέον δεν υπάρχει δυνατότητα συνύπαρξης μετά την οραγνωμένη από τους Παπανδρεικούς επίθεση εναντίον Βενιζέλου και τις απαντήσεις του σημερινού Προέδρου για τις ευθύνες του Παπανδρέου.

Αυτό που πρέπει να περιμένουμε λοιπόν στο κοντινό μέλλον και μάλλον πρίν τις εκλογές, είναι η διάσπαση του κόμματος σε Παπανδρεικούς και …Πασόκους. Το πώς θα γίνει αυτό δεν μπορούμε να το προβλέψουμε σήμερα αφού είναι προφανές ότι ο Γ. Παπανδρέου (και όλη η οικογένεια Παπανδρέου) θεωρούν το κόμμα δικό τους μαγαζί και ενδεχομένως και να είναι. Θεωρούν δηλαδή ότι το ΠΑΣΟΚ τους ανήκει και δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν άλλον να το εκπροσωπεί.

Επί της ουσίας όμως, ενώ η πλευρά Παπανδρέου θεωρεί εαυτόν ώς προοδευτική και αντιδεξιά δύναμη, στην πραγματικότητα στηρίζεται στον λαικισμό περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη στη χώρα και είναι αυτή που συνεργάστηκε με τη δεξιά . Ο Παπανδρέου ξεκίνησε με το  "λεφτά υπάρχουν" και την υλοποίηση του με την παροχή 1 δισ ευρώ μετεκλογικά το 2009 στην αρχή της κρίσης, υπουργοποίησε τους κολητούς του που αποδείχθηκαν ανίκανοι, συνέχισε με την πρόσκληση του ΔΝΤ, συνεργάστηκε με το ΛΑΟΣ των Καρατζαφέρη, Βορίδη και Άδωνι Γεωργιάδη, αναστάτωσε όλη την Ευρώπη μιλώντας για δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ και παρέδωσε την κυβέρνηση στον Σαμαρά. Τίποτα από αυτά δεν είναι ούτε προοδευτικό, ούτε αντιδεξιό. Το αντίθετο μάλιστα.

Από την άλλη μεριά, ο Βενιζέλος και οι υπόλοιποι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που συμμετέχουν στην κυβέρνηση σήμερα, σήκωσαν ολόκληρο το πολιτικό κόστος της κρίσης με αποτέλεσμα τον καταποντισμό των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν επί Βενιζέλου λειτούργησε ώς δύναμη ευθύνης, εκτός των ορίων της ιδεολογίας του και πλήρωσε και πληρώνει ακόμη το πολιτικό κόστος αυτής της επιλογής.

Κάποιοι βεβαίως ψηφοφόροι του (όχι κατ' ανάγκην οι Παπανδρεικοί) , αναγνώρισαν αυτή τη στάση και το ψήφισαν στις ευρωεκλογές έτσι ώστε να εξασφαλισθεί η κυβερνητική σταθερότητα. 

Όλα δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει μάλλον φτάσει στο τέλος του όπως επισημαίνει και ο Θόδωρος Πάγκαλος και θα πρέπει να αντικατασταθεί από κάτι άλλο, ένα νέο κόμμα, προφανώς σοσιαλιστικής ιδεολογίας αλλά με ρεαλιστική και ευρωπαικής κατεύθυνσης πολιτική γραμμή. Ποιός θα το φτιάξει αυτό, δεν είναι ακόμη προφανές, μάλλον όμως δεν θα το φτιάξει ο Παπανδρέου, ο οποίος δέσμιος της ιστορίας του ονόματος του μπορεί να επιβιώσει μόνο σε ένα δικό του Παπανδρεικό κόμμα.

Ο Βενιζέλος σίγουρα θα έχει ρόλο σε αυτό το νέο κόμμα, ο Σημίτης το ίδιο, όπως και όλα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που στήριξαν με τη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια την προσπάθεια της χώρας να σταθεί στα πόδια της. 

Και ίσως αυτή η επίθεση του Παπανδρέου στον Βενιζέλο που εκδηλώθηκε χυδαία και αποκάλυψε την σοβούσα κρίση στις σχέσεις τους, λειτουργήσει θετικά, ίσως η επερχόμενη διάσπαση ξεκαθαρίσει το τοπίο και δώσει διέξοδο και ελπίδα στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.

Το βέβαιον είναι ότι θα υπάρξουν εξελίξεις σε αυτό το κόμμα που συνδυαζόμενες με τις αναζητήσεις της Κεντροαριστεράς και ενδεχομένως και με ανάλογες εξελίξεις στη ΝΔ τα επόμενα χρόνια, οδηγήσουν στη δημιουργία νέων σύγχρονων κομμάτων με ποιό ξεκάθαρες ιδεολογικές και πολιτικές επιλογές και ποιό σύγχρονη και διάφανη λειτουργία.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr