Η κυβέρνηση θα πρέπει να εξαντλήσει κάθε μέσο που διαθέτει, δηλαδή άμεσα να τους επιστρατεύσει και να διακόψει την απεργία, η οποία δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι στρέφεται εναντίον του συνόλου των πολιτών. Καλό θα ήταν επίσης να φτιαχτεί ένας νόμος που θα περιορίζει τις απεργίες στο επίπεδο που δεν προκαλούν ζημιά και δεν παρενοχλούν το κοινωνικό σύνολο. Ο νόμος αυτός δεν θα χρειαζόταν σε μια ευνομούμενη χώρα που σέβεται τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα διότι κανονικά αυτό θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, δηλαδή οι απεργοί και οι διαμαρτυρόμενοι γενικώς θα έπρεπε να σέβονται τους υπολοίπους, αλλά εφόσον δεν το κάνουν  χρειάζεται να νομοθετηθεί ο «αυτονόητος» σεβασμός στους υπόλοιπους.

Η απεργία της ΔΕΗ σημαίνει ότι ο Νίκος Φωτόπουλος ο αρχισυνδικαλιστής κατεβάζει τους διακόπτες και αφήνει τη χώρα χωρίς ρεύμα. Το δηλώνει ο ίδιος εξάλλου ότι θα το κάνει και επιλέγει μάλιστα μια μέρα για την οποία έχει προβλεφθεί καύσωνας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα λειτουργούν τα air condition συνεπώς θα δημιουργηθούν μεγάλα προβλήματα στον πληθυσμό. Επιλέγει επίσης μια εποχή κατά την οποία στη χώρα βρίσκονται εκατομμύρια τουρίστες και την τροφοδοτούν με το μόνο μη δανεικό χρήμα που περνάει τα σύνορα.

Πρόκειται περί ενός εκβιασμού που συστηματικά χρησιμοποιείται από τον συγκεκριμένο συνδικαλιστή και το συγκεκριμένο σωματείο (αλλά και από πολλά άλλα) δηλαδή να εκβιάζουν την κυβέρνηση ταλαιπωρώντας τους πολίτες. Είναι κάτι σαν απαγωγή παιδιού για να πληρώσει λύτρα η οικογένεια. Είναι καθαρό έγκλημα, δεν χρειάζεται ερμηνείες ούτε πολλές συζητήσεις, αντίθετα χρειάζεται αποφασιστικότητα και αυστηρότητα.

Η κυβέρνηση δεν πρέπει να ανεχθεί τον εκβιασμό και πρέπει να αποφύγει πάση θυσία το μπλακ άουτ.

Και πρέπει να το κάνει για να σηματοδοτήσει και μια γενικότερη στάση απέναντι στον εκβιαστικό συνδικαλισμό και στον συνδικαλισμό του τσαμπουκά.

Η νοοτροπία του συνδικαλισμού στην Ελλάδα είναι εξωφρενική. Οι συνδικαλιστές κλείνουν τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις προκαλώντας ανεπανόρθωτα προβλήματα με αποτέλεσμα τη νύφη να πληρώνουν τελικά οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και η οικονομία. Το είδαμε πολλές φορές σε πολλούς κλάδους και πιο πρόσφατα στην χαλυβουργία. Αυτό είναι ένα από τα προβλήματα. Το άλλο είναι ότι οι συνδικαλιστές ταλαιπωρούν τους πολίτες κλείνοντας τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας για να εκβιάσουν τις κυβερνήσεις. Αυτό είναι ακόμη πιο χυδαίο. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες ταλαιπωρούνται από τους συνδικαλιστές που συνήθως διεκδικούν παράλογα και εις βάρος του συνόλου αιτήματα. Από την πιο ελαφριά ταλαιπωρία που είναι το κλείσιμο των κενρτικών δρόμων από 30 με 40 «διαδηλωτές» μέχρι την πιο βαριά και επικίνδυνη, που είναι αυτή με την οποία απειλεί για πολλοστή φορά ο Φωτόπουλος, δηλαδή το μπλακ άουτ από την ΔΕΗ, οι κινήσεις των συνδικαλιστών είναι πολύ συχνά εις βάρος της κοινωνίας.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η κυβέρνηση πρέπει να έλθει άμεσα και ευθέως σε σύγκρουση. Η ελληνική κοινωνία έχει πληρώσει πάρα πολλά μέχρι σήμερα για να ανέχεται την αλητεία του κάθε εκβιαστή συνδικαλιστή.

Όσον αφορά τους εργαζόμενους τώρα, πρέπει και αυτοί να αντιληφθούν ότι αυτού του είδους ο συνδικαλισμός, ούτε όφελος έχει για τους ίδιους, ούτε θα έπρεπε να τον στηρίζουν. Διότι το σύνολο των εργαζομένων στη ΔΕΗ θεωρούνται αυτομάτως εκβιαστές από την υπόλοιπη κοινωνία, επειδή ο κάθε Φωτόπουλος φέρεται όπως φέρεται. Για να το αντιληφθούν αυτό όμως, απ΄ότι φαίνεται, θα πρέπει πρώτα να χάσουν τη μάχη. Γιατί αν το είχαν αντιληφθεί, δεν θα είχαν τον Φωτόπουλο για αρχισυνδικαλιστή, ούτε θα συμμετείχαν στον εκβιασμό όλων των συμπολιτών τους.

Για τα πολιτικά κόμματα που στηρίζουν τέτοιες πρακτικές, δεν είναι ανάγκη να μιλήσει κανείς. Είναι αυτοί που δεν λαμβάνουν υπόψη τους την κατάσταση της χώρας, που επενδύουν στη μιζέρια και στην εξαθλίωση και που καταστρέφουν τα πάντα προκειμένου να καλοπιάσουν (με παραμύθια φυσικά) τους εργαζόμενους – ψηφοφόρους. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ερωτώ: Προσέλαβε κανέναν από τους εργαζόμενους που απολύθηκαν επειδή το ΠΑΜΕ έκλεισε τις επιχειρήσεις στις οποίες εργαζόντουσαν, το ΚΚΕ; Οφελήθηκε κανείς από αυτές τις μεγάλες απεργίες που διέλυσαν την ελληνική βιομηχανία, πέραν ορισμένων βιομήχανων που έκλεισαν τις (ζημιογόνες και υπολειτουργούσες) επιχειρήσεις τους; Η απάντηση που δίνω εγώ, είναι ασφαλώς και όχι. Έχασαν όλοι, οι εργαζόμενοι, κοινωνία, η οικονομία.

Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα πρέπει να αλλάξει και να εξορθολογιστεί. Πρέπει να αποκτήσει επιχειρήματα, να αντιληφθεί την κατάσταση και των υπολοίπων επαγγελματικών ομάδων και της κοινωνίας και να προσαρμοστεί στις δεσμέυσεις της χώρας στους εταίρους. Μπορεί οι υπάλληλοι της ΔΕΗ να μην «γουστάρουν» το σπάσιμο της εταιρίας, αλλά αυτό έχει συμφωνηθεί σε διεθνές επίπεδο και η χώρα είναι δεσμευμένη να το κάνει. Πέραν του αν είναι σωστό ή λάθος η δέσμευση αυτή είναι προαπαιτούμενο για να συνεχισθεί ο δανεισμός της χώρας από τους ξένους. Τι ακριβώς προτείνουν λοιπόν οι συνδικαλιστές της ΔΕΗ; Να πέσει έξω η χώρα επειδή αυτοί «δεν γουστάρουν»;

Οι τυφλές αντιδράσεις, οι απεργίες χωρίς αιτήματα, ή με εξωφρενικά αιτήματα, οι εκβιασμοί της κοινωνίας και η λογική του «κατεβάζω τους διακόπτες και γαία πυρί μοιχθήτω» δεν έχουν κανένα όφελος για κανέναν, εκτός από τους ίδιους τους αρχισυνδικαλιστές και τους πολιτικούς υποστηρικτές τους, που όμως και οι μεν και οι δε επενδύουν στη φτώχεια και τη μιζέρια των ίδιων των ανθρώπων που υποτίθεται οτι εκπροσωπούν. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr