Η κοινωνία έχει ξεπεράσει τα όρια της και οι δηλώσεις του πρωθυπουργού ότι ανησυχεί γαι τη διάλυση της μεσαίας τάξης, μάλλον προκλητικές μπορεί να χαρακτηρισθούν. Διότι τη μεσαία τάξη η πολιτική αυτής της κυβέρνησης τη διέλυσε.
Η πολιτική αυτής της κυβέρνησης έκλεισε εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και δημιούργησε ένα εκατομμύριο ανέργους. Και όλα αυτά έγιναν επειδή ο πολιτικός κόσμος συνολικά, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, αρνήθηκαν να προχωρήσουν σε μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο, αρνήθηκαν να κλείσουν άχρηστους οργανισμούς και υπηρεσίες και αποφάσισαν να αρπάξουν τα λεφτά από τις τσέπες όλων για να καλύψουν τα ελλείμματα. Ή σωστότερα, όχι όλων, αλλά από τις τσέπες μόνο των έντιμων φορολογούμενων, που πλήρωναν φόρους, που δήλωναν εισοδήματα και περιουσία. Αυτούς επιβάρρυνε με χαράτσια, με αυξημένους φόρους, με φόρους αλληλεγγύης, με παρακρατήσεις, αυτούς έδιωξε ποινικά, αυτούς διέλυσε οικονομικά, για να έχει λεφτά να πληρώνει τους «ημέτερους». Αυτή η πολιτική διέλυσε τη μεσαία τάξη και τις επιχειρήσεις, αυτή η πολιτική οδήγησε στην σημερινή κατάσταση απελπισίας που απεικονίζεται στην αδυναμία των πολιτών να πληρώσουν τους φόρους τους και στην άρνηση τους να υποβάλουν φορολογική δήλωση. Αυτή η πολιτική οδήγησε σε απελπισία τους δανειολήπτες που δεν έχουν να πληρώσουν τα δάνεια τους στις τράπεζες, αυτή η πολιτική οδήγησε στην καταστροφή τους ομολογιούχους που είδαν την περιουσία τους να εξανεμίζεται από το κούρεμα των ομολόγων, αυτή η πολιτική κατέστρεψε τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία (πάλι από το κούρεμα των ομολόγων που είχαν υποχρεωτικά αγοράσει), αυτή η πολιτική κατέστρεψε τους μικρομετόχους των τραπεζών που είδαν τις μετοχές τους να πέφτουν στο μηδέν.
Και για να τα κάνουμε τα πράγματα πιο λιανά, επειδή και ο πρωθυπουργός γουστάρει να μιλάει σε γλώσσα λαική όταν απευθύνεται στους ψηφόφορους του, η καταστροφή της μεσαίας τάξης οφείλεται στις δικές του αποφάσεις και όχι στις οδηγίες της τρόικας. Η τρόικα του είπε - όπως έλεγε από την πρώτη μέρα της κρίσης – να περιορίσει το δημόσιο, να ανοίξει τις αγορές, να κάνει μεταρρυθμίσεις. Η κυβέρνηση του και για να είμαστε πιο ακριβείς το κόμμα του ώς αντιπολίτευση στην αρχή και στη συνέχεια ώς κυβέρνηση, μαζί με το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜΑΡ και όλους τους άλλους που κυβέρνησαν ή αντιπολιτεύτηκαν, επέλεξαν να συντηρήσουν το τεράστιο και αντιπαραγωγικό δημόσιο και να υπερφορολογήσουν τα υποζύγια, δηλαδή τη μεσαία τάξη, στέλνοντας κυριολεκτικά στο διάολο που λέγεται ανεργία και φτώχεια και τις πιο αδύναμες οικονομικά τάξεις.
Οι επιχειρήσεις δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τους εργαζόμενους και τους προμηθευτές τους γιατί τους τα αρπάζει από τους λογαριασμούς τους η εφορία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν τα ενοίκια, τα δάνεια, τα σχολεία και το σούπερ μάρκετ γιατί αν δεν πληρώσουν πρώτα την εφορία θα πάνε φυλακή.
Για να ξέρουμε τι λέμε λοιπόν, δικαίως τώρα ο κ. Σαμαράς ανησυχεί για τη διάλυση της μεσαίας τάξης διότι πρώτον δεν έχει άλλα λεφτά να του δώσει για να πληρώνει τις σπατάλες του δημοσίου και δεύτερον διότι έχει αγανακτήσει και είναι έτοιμη να εκραγεί.
Στην επόμενη κοινωνική έκρηξη που δυστυχώς δεν θα αποφύγουμε, έξω από τη Βουλή, ίσως και μέσα σε αυτήν, δεν θα είναι ούτε οι αναρχικοί, ούτε οι ακραίοι αριστεροί, ούτε οι χρυσαυγίτες. Θα είναι οι εργαζόμενοι σαραντάρηδες και πενηντάρηδες με τα κουστούμια και οι άνεργοι πρώην συνάδελφοι τους και θα κραδαίνουν φορολογικές δηλώσεις, Ε9, ένσημα του ΙΚΑ και ομόλογα. Θα είναι και όλοι οι νεώτεροι άνεργοι απόφοιτοι Πανεπιστημίων που έχουν φτάσει τριάντα χρονών και δεν έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή τους επειδή είναι «μακροχρόνια άνεργοι» και δεν βρίσκουν δουλειά γιατί ο πολιτικός κόσμος διέλυσε τις επιχειρήσεις.
Δεν έχει πολύ χρόνο μπροστά της η κυβέρνηση για να σκεφτεί τι θα κάνει μέχρι να δεί τέτοιες σκηνές στην πλατεία Συντάγματος. Ίσως μάλιστα να μην έχει πιά καθόλου χρόνο.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr