Οι παραδοσιακοί ψηφοφόροι της ΝΔ δεν είναι ευχαριστημένοι διότι αναγκάστηκαν να πληρώσουν πάρα πολλούς φόρους, και η όποια οικονομική πρόοδος ή επιτυχία είχαν μέχρι σήμερα τιμωρήθηκε. Τα ομόλογα και οι τραπεζικές μετοχές που αποταμίευαν έχασαν την αξία τους και ενώ οι τιμές των ακινήτων τους κατέρρευσαν το κόστος των φόρων ακινήτων πολλαπλασιάστηκε, τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων τους αυξήθηκαν, το εισόδημα τους μειώθηκε και η κατανάλωση τους περιορίστηκε στα αναγκαία. 

Το ίδιο έπαθαν και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι επιπλέον είδαν παραδοσιακούς ηγέτες τους να πηγαίνουν φυλακή για σκάνδαλα, τον προηγούμενο Πρόεδρο τους κόμματος τους να καταγγέλει τη χώρα στο εξωτερικό, τον σημερινό Πρόεδρο τους να παλεύει μόνος χωρίς υποστήριξη ούτε από το κόμμα. Η ιδεολογία τους, που ήταν η ιδιεολογία του μεγάλου και σπάταλου κράτους δεν εκφράζεται πλέον από το κόμμα τους, αλλά από τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Εγκατέλειψαν λοιπόν το ΠΑΣΟΚ και μεταφέρθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ του οποίου την ιδεολογία κανείς δεν ξέρει διότι καλύπτει κάθε απόχρωση, από την Κεντροαριστερά μέχρι την ακραία εξωκοινοβουλευτική αριστερά κάτω από τον γενικό τίτλο Ριζοσπαστική Αριστερά.

Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι λοιπόν μετακινήθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ (αριστεροί και δεξιοί), το ίδιο και πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες που είδαν τις επιχειρήσεις τους να κλείνουν ή να φυτοζωούν. 

Πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών, ανεξαρτήτως οικονομικού επιπέδου, επιλέγει οργισμένα τη Χρυσή Αυγή, χωρίς (ελπίζουμε) να είναι φασίστες και ακόμη περισσότερο ναζιστές, μόνο και μόνο για να τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα που δεν κατάφερε να αντιμετωπίσει επί δεκαετίες σημαντικά προβλήματα, όπως το μεταναστευτικό, την ασφάλεια των πολιτών, την αμερόληπτη απονομή δικαιοσύνης αλλά και την οικονομική προστασία των αδυνάτων. Θεωρώντας όλους τους πολιτικούς πουλημένους, λαμόγια και ανίκανους, οι πολίτες αυτοί επιλέγουν νταήδες, υπόδικους και αγράμματους, υποβαθμίζοντας το συνολικό επίπεδο της Βουλής στο δικό τους επίπεδο. Είναι καθαρά ψήφοι εκδίκησης και απαξίωσης του πολιτικού κόσμου.

Κάποιοι άλλοι δυσαρεστημένοι, λειτουργούν πιο ήπια, επιλέγοντας να ψηφίσουν το Ποτάμι του οποίου ο δημοφιλής αρχηγός έχει ώς βασική επιλογή να μην συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του, κανέναν πολιτικό. Η επιλογή αυτών των ψηφοφόρων ενώ είναι αρνητική σε μεγάλο βαθμό (ψήφος διαμαρτυρίας κατά των πολιτικών) είναι και ψήφος ανανέωσης του πολιτικού κόσμου, έχει δηλαδή μια θετική πλευρά - αλλάζουμε χωρίς ιδεολογία, χωρίς άποψη, αλλά με βάρκα την ελπίδα που δημιουργούν κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι που δεν πολιτεύονταν μέχρι σήμερα, στο ευρωψηφοδέλτιο του.

Η ΔΗΜΑΡ παλεύει να επιβιώσει και να βγάλει ευρωβουλευτή, αφού στην πραγματικότητα έχει έρθει να καλύψει ένα πολύ μικρό κενό που απομένει μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες εκπροσωπούν το λαικότερο κομμάτι της λαικής δεξιάς που απομένει εκτός ΝΔ, το ίδιο και το κόμμα του Πολύδωρα το οποίο περιέργως πώς έχει κάποια στήριξη από παλιούς δυσαρεστημένους Νεοδημοκράτες που είναι ενοχλημένοι κυρίως από τους φόρους στα ακίνητα. Οι νεοφιλελεύθεροι προσπαθούν να βολευτούν στη Δράση και στον Τζίμερο χωρίς, ούτε αυτοί να είναι και πολύ ενθουσιασμένοι με τους εκπροσώπους τους.

Τελικά λοιπόν κανείς δεν ψηφίζει με την καρδιά του κάποιο κόμμα. Όσοι ψηφίζουν τώρα Σαμαρά το κάνουν όχι επειδή θεωρούν ότι είναι καλή η κυβερνητική πολιτική, αλλά κυρίως επειδή φοβούνται τις τρέλες που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομία και την Ευρώπη. όσοι ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ το κάνουν για τον ίδιο λόγο, προσπαθώντας να μην πέσει η κυβέρνηση, να μην πάμε σε εκλογές, αλλά ταυτόχρονα να μαυρίσουν και τον Σαμαρά. Το μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ θέλει αλλαγή πολιτικής άμεσα, αλλά ελπίζει ότι δεν θα κάνει αυτά που υπόσχεται με τους φόρους στις καταθέσεις και την περιουσία και δεν θεωρούν ότι μπορεί - ούτε ότι πρόκειται - να κυβερνήσει. Και αυτοί σε μεγάλο βαθμό ρίχνουν αρνητική ψήφο , όπως και όλοι οι άλλοι.

Υπό αυτές τις συνθήκες, οι μισοί Έλληνες που ψηφίζουν προσπαθούν να βγάλουν ένα ισορροπημένο αποτέλεσμα στις εκλογές, ένα αποτέλεσμα που να μη μας οδηγήσει σε εθνικές εκλογές άμεσα, αλλά που θα περάσει ένα μήνυμα τόσο στον Σαμαρά όσο και στον Τσίπρα. Στον πρώτο ότι τον κρατάμε εξ' ανάγκης Πρωθυπουργό (όπως και ο ίδιος διάλεξε ώς προεκλογικό επιχείρημα προβάλλοντας τους κινδύνους που κρύβει η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ) και ότι πρέπει να αλλάξει πολιτική και να επενδύσει πραγματικά στην ανάπτυξη και στην αύξηση των εισοδημάτων, στον δεύτερο ότι αν δεν σοβαρευτεί και αν δεν διαμορφώσει ρεαλιστικές προτάσεις που να στέκουν σε ευρωπαικό επίπεδο, κυβέρνηση δεν θα κάνει.

Ετσι οι ψηφοφόροι προειδοποιούν αυστηρά και τους μεν και τους δε, χωρίς να ρισκάρουν σε αυτή τη φάση να χάσουν την ελπίδα ότι οι θυσίες τους θα αποδώσουν, ούτε μια άτακτη έξοδο από το ευρώ. Σε αυτή τη φάση όμως. Αν δεν αλλάξουν πολλά μέχρι τις εθνικές εκλογές η εικόνα μπορεί να είναι πολύ διαφορετική και πολύ δυσάρεστη για όλους.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr