Πρώτον ότι οι Βρυξέλλες φαίνεται πώς συζητούν σοβαρά (ίσως και να έχει αποφασισθεί ανεπισήμως) να δώσουν στην Ελλάδα ένα δάνειο χωρίς προαπαιτούμενα, ύψους πάνω από 10 δισ ευρώ, ίσως 13 ή 15 δισ που θα καλύψει την πληρωμή όλων των ελληνικών ομολόγων που διαθέτουν οι Ευρωπαικές Κεντρικές Τράπεζες και τα οποία κανονικά είχε συμφωνηθεί ότι θα ανανεωθούν και ότι δεν θα πληρωθούν. Όμως η ΕΚΤ λέει πως η ανανέωση (rollover) αποτελεί νομισματική χρηματοδότηση και αυτή δεν επιτρέπεται. Ο Σόιμπλε όμως παραδέχεται ότι η Ευρώπη έχει μια "υποχρέωση" της τάξεως των 20 δισ που είναι η αξία αυτών των ομολόγων την οποία πρέπει να καλύψει με "ισοδύναμα" και έτσι επιλέγεται η χορήγηση αυτού του δανείου χωρίς προαπαιτούμενα για την οποία πρώτο και αποκλειστικά είχε γράψει το Reporter χθές.
Η δεύτερη είδηση μεταδόθηκε χθές από το διεθνές πρακτορείο Bloomberg και την υπογράφει ο "δικός" μας Νίκος Χρυσολωράς που έχει αναλάβει τώρα την διεύθυνση του πρακτορείου στην Αθήνα και λέει ότι οι Ευρωπαίοι συζητάνε επιμήκυνση των δανείων μας κατά 50 χρόνια. Αυτό, αναλογεί ουσιαστικά σε "κούρεμα" αν λάβει κανείς το πολύ χαμηλό ύψος της ετήσιας δόσης που θα πληρώνουμε. Η είδηση αυτή αν επιβεβαιωθεί λύνει τα χέρια στις ελληνικές κυβερνήσεις αφού θα περισσεύουν κάθε χρόνο στο ταμείο του ελληνικού δημοσίου αρκετά δισ για να αποκατασταθεί η χρηματοδότηση της οικονομίας.
Η τρίτη είδηση είναι ότι σύμφωνα με δηλώσεις του Ι. Στουρνάρα, το πρωτογεννές πλεόνασμα είναι πολύ υψηλότερο αυτού που αρχικά υπολογίζαμε.
Τέλος, υπάρχουν πληροφορίες ότι οι δείκτες που θα ανακοινωθούν για την οικονομία, δείχνουν για πρώτη φορά, αύξηση των λιανικών πωλήσεων και βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος.
Όλες αυτές οι ειδήσεις είναι καλά νεά και δείχνουν ότι η Ελλάδα βρίσκεται πολύ κοντά στην έξοδο από το τούνελ και κυρίως πολύ κοντά στη χρηματοδότηση από τις αγορές. Από τη στιγμή που θα καταφέρουμε να βγούμε στις αγορές για δανεικά, ακόμη και αν το ποσό που θα μας δανείσουν είναι πολύ μικρό, αυτομάτως μπαίνουμε σε ένα δίχτυ προστασίας από την ΕΚΤ, όπως η Ιταλία και η Ισπανία, οπότε αλλάζουν πολλά σχετικά με την χρηματοδότηση μας από την Ευρώπη και δεν χρειαζόμαστε ούτε το ΔΝΤ.
Πάμε τώρα στα κακά νέα. Τα κακά δεν είναι νέα στην πραγματικότητα, είναι η σταθερή αδυναμία των κυβερνήσεων μας να τα βάλει με το Δημόσιο και την γραφειοκρατία και να προχωρήσει τις διαρθρωτικές αλλαγές που θα μεταβάλουν το οικονομικό μοντέλο από κρατικοδίαιτο σε ανταγωνιστικό. Σε αυτό το μέτωπο δεν υπάρχει πρόοδος και μάλλον δεν υπάρχει καν διάθεση για πρόοδο από κανένα πολιτικό σχηματισμό. Υπό αυτές τις συνθήκες, η διαφορά μεταξύ της σημερινής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και πολύ προφανής. Διότι αν υποθέσουμε ότι οι Βρυξέλλες μας έχουν λύσει το πρόβλημα του χρέους με την επιμήκυνση, τότε μένουν οι διαρθρωτικές αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις που ούτε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου, ούτε μια πιθανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δέχονται να κάνουν. Και έτσι το μοντέλο του κράτους - πατερούλη, καλά κρατεί και θα συνεχίσει να πνίγει κάθε προοπτική ανάπτυξης.
Αυτό είναι χονδρικά το σημερινό οικονομικοπολιτικό περιβάλλον και αν θέλει κάποιος να δεί την αισιόδοξη πλευρά μπορεί να το κάνει, αφού σαφώς έχουμε πολύ μεγάλη βελτίωση στη σχέση μας με τους Ευρωπαίους πιστωτές και μένει να δούμε εμείς εδώ πώς θα καταφέρουμε να απεμπλακούμε από το ασφυκτικό διοικητικό αγκάλιασμα του δημοσίου,
από τη γραφειοκρατία που παράγει κόστος και εμποδίζει την ανάπτυξη, από τα ρουσφέτια, τις μίζες και το πελατειακό κράτος.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr