Κάποιοι θα πούν ότι ο Κάντας υπηρέτησε επί Πα.Σο.Κ συνεπώς το Πα.Σο.Κ είναι διεφθαρμένο κόμμα. Προφανώς. Αλλά δεν νομίζω ότι η θητεία Κάντα διαφέρει σε τίποτα από τις προηγούμενες ή τις επόμενες. Τα ίδια μονίμως, πάντα, μίζες διαφθορά και διαπλοκή. Απλώς τώρα πέσαμε στην περίπτωση Κάντα η οποία ανοίγει τον ασκό του Αιόλου διότι εύλογα υποθέτει ο κάθε πολίτης, ότι αν ένα στέλεχος του υπουργείου που όχι μόνο δεν υπέγραφε, αλλά ούτε καν παρίστατο στην υπογραφή των συμβάσεων προμηθειών, λαδώθηκε με 14 εκατομύρια ευρώ, με πόσα λαδώθηκαν οι ανώτεροι του;

Αποδεικνύει η περίπτωση Κάντα, ότι οι βουλευτές όλων των κομμάτων, η Βουλή εν συνόλω, δεν έχει καμία δυνατότητα ελέγχου ή μάλλον καμία διάθεση ελέγχου. Όλοι εμείς οι απέξω, οι απλοί πολίτες αλλά ακόμη περισσότερο οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τον χώρο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν τεράστιες μίζες.

Όπως δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν μίζες - ίσως λίγο μικρότερες - σε όλα τα υπουργεία αλλά και σε κάθε υπηρεσία του δημοσίου. Όμως οι πολίτες δεν έχουν τη δυνατότητα ελέγχου. Δεν έχουν στοιχεία για να καταγγείλουν. Και όσοι δημοσιογράφοι κατήγγειλαν κατά καιρούς τέτοια φαινόμενα, σε υποψίες χωρίς στοιχεία στηρίχθηκαν, πράγμα πολύ επικίνδυνο για τους ίδιους. Διότι τελικά κατηγορούντο για δυσφήμιση χωρίς να μπορούν να αποδείξουν τίποτα.

Στο σημείο αυτό θέλω να κάνω μια μικρή παρένθεση. 

(Όταν οι δημοσιογράφοι δεν έχουν στοιχεία, δεν μπορούν να γράψουν για σκάνδαλα. Τα στοιχεία κανονικά θα έπρεπε να τα βρίσκουν από τους βουλευτές της αντιπολίτευσης. Οι βουλευτές της αντιπολίτευσης έχουν απόλυτη δυνατότητα μέσω των ερωτήσεων τους στη Βουλή να ζητήσουν όλα τα έγγραφα και όλα τα στοιχεία για κάθε σύμβαση του δημοσίου. Υποτίθεται ότι έχουν και την διανοητική ικανότητα και τις γνώσεις να ελέγξουν τα στοιχεία και να κρίνουν τις υποθέσεις. Όμως οι βουλευτές της εκάστοτε αντιπολίτευσης δεν κάνουν ποτέ τίποτα. Δεν ερευνούν, δεν βρίσκουν στοιχεία, δεν τροφοδοτούν ούτε τον Τύπο ούτε τη Δικαιοσύνη. Το ίδιο και οι υπάλληλοι των υπουργείων, -άλλη δυνητικά πηγή των δημοσιογράφων- οι οποίοι ερχόμενοι σε επαφή με όλες αυτές τις υποθέσεις και γνωρίζοντας εκ των έσω πρόσωπα και πράγματα θα μπορούσαν εκείνοι πλέον να τεκμηριώσουν μια υπόθεση σκανδάλου και να την εξηγήσουν σε κάποιο δημοσιογράφο. Ποτέ όμως δεν συμβαίνει αυτό. 

Τόσο οι βουλευτές της αντιπολίτευσης όσο και οι υπάλληλοι των υπουργείων είναι κομμάτια της ίδιας τεράστιας πυραμίδας που ξεκινά από τους πρωθυπουργούς και κατεβαίνει μέχρι τον τελευταίο δημόσιο υπάλληλο και το τελευταίο στέλεχος του κάθε κομματικού μηχανισμού. Δεν θέλω με αυτό να απαλλάξω τους δημοσιογράφους από τις ευθύνες τους, εξάλλου πολλοί είναι μέρος της ίδιας πυραμίδας, απλώς εξηγώ γνωρίζοντας την κατάσταση του επαγγέλματος ότι η ερευνητική δημοσιογραφία πρέπει να στηρίζεται σε έγκυρες πηγές και πηγές στην Ελλάδα δεν υπάρχουν. Το πολιτικό σύστημα οι κομματικοί μηχανισμοί και η δημόσια διοίκηση είναι ένα ενιαίο σύνολο ανεξαρτήτως του κόμματος στο οποίο ανήκει το κάθε μέλος και τηρεί τον νόμο της σιωπής.)

Επανέρχομαι λοιπόν στο θέμα Κάντα για να καταλήξω ότι οι αποκαλύψεις του δείχνουν πως η διαφθορά στην Ελλάδα βασιλεύει, ότι κανένας πολιτικός από κανένα κόμμα δεν ενδιαφέρεται να ασκήσει σωστά κάποιον έλεγχο, ότι τελικά διοικούμεθα από ένα σύστημα κάποιων εκατοντάδων ή λίγων χιλιάδων ανθρώπων που νέμονται την εξουσία προς όφελος τους. Οι αποκαλύψεις Κάντα μαζί με το λάδωμα του Τομπούλογλου (Ν.Δ. αυτός) και την απεριορίστη αλλαζονεία του Λιάπη (επίσης Ν.Δ.) δεν μπορεί παρά να διαλύουν ακόμη και την παραμικρότερη αμφιβολία κάθε πολίτη ότι μπορεί το ένα ή το άλλο κόμμα από αυτά που υπάρχουν σήμερα στη Βουλή να φέρει κάποια μεταρρύθμιση ή να εξυγιάνει το σύστημα ή να πατάξει τη διαφθορά ή να περιορίσει την διαπλοκή. Και λέω κανένα κόμμα, διότι και αυτά που ήταν μονίμως στην αντιπολίτευση, συγκάλυπταν τελικά τα κυβερνητικά σκάνδαλα (στην καλύτερη περίπτωση λόγω ανικανότητας και αδιαφορίας).

Κατόπιν όλων αυτών, η βεβαιότητα που αποκτά πλέον ο κάθε Έλληνας για αυτό που φυσικά όλοι υποψιάζονταν, ότι δηλαδή μας κυβερνάνε τα λαμόγια, θα φανεί πιστεύω σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από εδώ και πέρα. Και φέτος θα έχουμε αρκετές και σε αυτές θα επικρατήσουν συντριπτικά οι ψήφοι αγανάκτησης και αηδίας. Και θα συνεχίσουν να επικρατούν αυτά τα αισθήματα για πολλά χρόνια, ίσως και για δεκαετίες μέχρις ότου με κάποιον τρόπο και με πολύ μεγάλο κόστος για όλους καταφέρουμε κάποτε να επιστρέψουμε εντός των ορίων της έννοιας "κανονικό κράτος".

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr