Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης με σχετική άνεση και φεύγει από τη μέση ένα άγχος για το επόμενο εξάμηνο αφού απαγορεύεται να γίνει νέα πρόταση μομφής πριν την παρέλευση του.

Από την άλλη μεριά ο κ. Τσίπρας εξασφάλισε ότι θα συνεχίσει να θεωρείται ως δυναμικός επαναστάτης και προστάτης των αδικημένων για όσους τον θεωρούν ως τέτοιο και ότι δεν θα κληθεί τουλάχιστον για έξι μήνες να αναλάβει τη διοίκηση της χώρας, πράγμα που λογικά σκεπτόμενος, απεύχεται.

Έτσι η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ επέφερε πολιτική σταθερότητα για έξι μήνες.

Αφού λοιπόν δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση την Κυριακή το βράδυ, επανήλθαμε στα τρέχοντα και δύσκολα ζητήματα τα οποία συνοψίζονται στην απλή πρόταση: Θα πρέπει να πείσουμε την τρόικα να εγκρίνει τις χρηματοδοτήσεις της Ελλάδας για να μην πτωχεύσουμε. Η διαπραγμάτευση δεν θα είναι τόσο εύκολη όσο νομίζουν ορισμένοι. Θα πάρει χρόνο, θα φτάσει σίγουρα Δεκέμβριο και ίσως αργότερα, το υπουργείο οικονομικών εκτιμά ότι τελικά θα υπάρξει συμφωνία, αλλά υπάρχουν τρία αγκάθια. Το μικρότερο είναι να συμφωνήσουμε με τους τροικανούς πόσο ακριβώς είναι το δημοσιονομικό κενό. Αυτό θα λυθεί. Τα δυο όμως πιο δύσκολα μέτωπα στη διαπραγμάτευση είναι πρώτον τα μέτρα για τα ασφαλιστικά ταμεία και δεύτερον η πορεία των αποκρατικοποιήσεων.

Για τα ασφαλιστικά ταμεία, οι τροικανοί επιμένουν να τηρήσουμε τη δέσμευση μας για μείωση των εισφορών χωρίς να χειροτερεύσουμε τη θέση των ταμείων. Για να γίνει αυτό δυο τρόποι υπάρχουν: ή θα πρέπει όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι να παίρνουν σύνταξη στα 67 όπως οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, ή θα πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις. Η κυβέρνηση δεν θέλει να κάνει κανένα από τα δυο. Θα μειώσει τις επικουρικές συντάξεις των «ευγενών» ταμείων, αλλά αυτό δεν αρκεί για να καλυφθεί η μείωση των εισφορών. Και έτσι βρίσκεται σε στενωπό, για να μην πούμε σε αδιέξοδο και προσπαθεί να πείσει τους τροικανούς να μην μειωθούν οι εισφορές.

Στο θέμα των αποκρατικοποίησεων τα πράγματα παραμένουν στάσιμα, δηλαδή δεν γίνεται τίποτα. Γιατί δεν γίνεται; Διότι υπάρχει ένα πλέγμα προστασίας της δημόσιας περιουσίας, που στηρίζεται σε περιβαλλοντικά θέματα, στο Συμβούλιο της Επικρατείας, στην Αρχαιολογική υπηρεσία κλπ το οποίο δεν μπορεί να ξεπερασθεί. Το γραφειοκρατικό αυτό δίχτυ που προστατεύει την δημόσια περιουσία αποτρέπει τις αποκρατικοποιήσεις και δεν μπορεί να σβηστεί μονοκοντυλιά. Για κάθε αποκρατικοποίηση χρειάζεται νέο νομοσχέδιο, εκατοντάδων σελίδων το οποίο θα εμπλέκει πολλά υπουργεία και ακόμη περισσότερες υπηρεσίες του δημοσίου και το οποίο δύσκολα θα εγκρίνεται από τη Βουλή.

Με λίγα λόγια, οι διαρθρωτικές μεταβολές , οι μεταρρυθμίσεις που απαιτεί η τρόικα, ξεπερνούν τις δυνατότητες αυτής της κυβέρνησης και οποιασδήποτε άλλης, δεν περνάνε από την ελληνική Βουλή και δεν θα γίνουν.

Επί δεκαετίες, η απίστευτη διαπλοκή κομμάτων και δημοσίων υπηρεσιών, δηλαδή το πολιτικό σύστημα και η γραφειοκρατία, έφτιαξαν μια χώρα στα μέτρα τους, η οποία ελέγχεται από ένα σύστημα που δεν μπορεί να αλλάξει, ακόμη και αν κάποια μελλοντική κυβέρνηση έδειχνε διάθεση να το μεταρρυθμίσει.

Καθώς λοιπόν έχει εξαντληθεί η δυνατότητα των Ελλήνων να πληρώσουν άλλους έκτακτους φόρους και αποκλείεται η μεταρρύθμιση φτάνουμε στο κρίσιμο σημείο που αναρωτιόμαστε όλοι: «Και τι θα γίνει τώρα;» Απάντηση σε αυτό δεν υπάρχει. Θα υπάρξουν κάποιοι συμβιβασμοί, κάποιες ακόμη θεαματικές κωλοτούμπες, κάποιες κορώνες στη Βουλή και στις τηλεοράσεις, θα κερδίσουμε κάποιο χρόνο, αλλά τελικά, αργά (μετά το καλοκαίρι) ή γρηγορότερα, θα καταλήξουμε στο αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις. Εκτός αν αλλάξουν γνώμη οι Ευρωπαίοι και μας αφήσουν ήσυχους, πράγμα δύσκολο. Η υπόθεση λοιπόν έχει ακόμη πολύ δρόμο και σασπένς.

Όμως για να μην απελπιζόμαστε, θέλω εδώ να θυμίσω την σοφότερη κουβέντα που ελέχθη ποτέ για την χώρα. Όσα και να έχω διαβάσει ή ακούσει για την κατάσταση, αυτό που νομίζω ότι απεικονίζει καλύτερα, ήταν αυτό που είχε πει ο Γέρος του Μωρηά, ο Κολοκοτρώνης. «Αυτό το δοβλέτι, ούτε σιάνει, ούτε χαλάει».

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr