Το Reporter είχε προειδοποιήσει για τη βελτίωση της εικόνας της οικονομίας και την άνοδο του χρηματιστηρίου κατά το πρώτο εξάμηνο του 2013, ήδη απο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 2012.

Το ερώτημα τώρα είναι: Είναι η άνοδος αυτή λογική και διατηρήσιμη;

Για κάποιες επιχειρήσεις η άνοδος των μετοχών εξηγείται λογικά. Για κάποιες ενεργειακές εταιρίες, κάποιες μεγάλες πρώην κρατικές ή προς ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις, κάποιες κατασκευαστικές, κάποιες τράπεζες, κάποιες εξαγωγικές. Αλλά όχι για όλες.

Η άνοδος των μετοχών των τραπεζών τις τελευταίες μέρες δεν είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Καταρχήν ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς θα γίνει και σε ποιές τιμές με τις κεφαλαιοποιήσεις. Η Πειριαώς και η Alpha bank έχουν εξασφαλίσει την συμμετοχή των ιδιωτπων στα κεφάλαια τους και θα έχουν μάλλον και θετική καθαρή θέση. Η άνοδος των τιμών τους είναι εξηγήσιμη. Για την Εθνική, μόνο η διοίκηση της λέει οτι έχει βρεί τα κεφάλαια για την αύξηση, αλλά κανείς δεν μπορεί να φανατστεί που τα βρήκε. Και είτε τα βρήκε είτε δεν τα βρήκε, η διοίκηση της Εθνικής απο τις κυβερνήσεις διορίζεται και απο το Μαξίμου παίρνει εντολές, συνεπώς η μη κρατικοποιήση της είναι από λίγο έως πάρα πολύ αδιάφορη. Για τις τράπεζες που θα πάνε στο ΤΧΣ, η άνοδος είναι εντελώς αδικαιολόγητη, αφού η συμμετοχή των ιδιωτών μετόχων θα εξατμισθεί.

Κατά τα άλλα, το Χρηματιστήριο μπορεί να ανέβει αρκετά μέσα στο 2013 και για τον μικρό επενδυτή που δεν ξέρει τι μετοχές να πάρει η αγορά του Γενικού Δείκτη και της ΕΧΑΕ ίσως είναι οι ασφαλέστερες επενδύσεις.

Η άνοδος του χρηματιστηρίου βέβαια οφείλεται και στην βελτιωμένη εικόνα που προβάλουν πλέον τα τμήματα αναλύσεων των τραπεζών, οι ξένοι θεσμικοί και οι χρηματιστηριακοί οίκοι και οι κυβερνητικοί πολιτικοί. Όλοι αυτοί μαζί επενδύουν στην προβολή μιας καλύτερης εικόνας, μιας εικόνας ταχείας βελτίωσης, επειδή τους συμφέρει να το κάνουν. Η εικόνα είναι πράγματι βελτιωμένη αλλά σε μεγάλο βαθμό πλασματικά. Το έλλειμμα μειώνεται λογιστικά επειδή το δημόσιο δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του. Το μέγεθος του δμοσίου δεν μειώνεται επειδή οι πολιτικοί και τα κόμματα αντιδρούν στη μείωση του. Η γραφειοκρατία δεν περιορίζεται. Οι φόροι αφαιρούν κάθε ευρώ που υπάρχει στις τσέπες των ιδιωτών. Η κατανάλωση μειώνεται, επενδύσεις δεν γίνονται, ξένοι δεν έρχονται. Όλα είναι αβέβαια, όλα είναι προσδοκίες και ελπίδες, χειροπιαστό δεν είναι τίποτα. Αν δεν γίνουν πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές, μεγάλες μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του κράτους, αν δεν μειωθούν οι φόροι και αν οι τράπεζες δεν καταφέρουν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία, ελπίδα για ανάπτυξη δεν υπάρχει.

Απο την άλλη μεριά, η επικοινωνιακή άνοδος του χρηματιστηρίου, μπορεί να προσφέρει κάποια βραχυπρόθεσμα κέρδη, αλλά με μεγάλο κίνδυνο υποχώρησης, αφού δεν υπάρχουν μικροεπενδυτές για να αγοράσουν μετοχές. Μόνοι οι ξένοι θεσμικοί έχουν λεφτά και αυτοί θα παίξουν μόνοι τους ελπίζοντας οτι κάποιοι άλλοι θα αγοράσουν τις μετοχές μετά απο αυτούς σε ψηλότερες τιμές. Αν δεν υπάρχουν οι άλλοι, δηλαδή εμείς οι μικροεπενδυτές, η άνοδος του χρηματιστηρίου δεν μπορεί να είναι διατηρήσιμη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr