Την ίδια μέρα που οι Ιταλοί ψήφιζαν αυτόν τον νόμο, οι μεγαλύτεροι Έλληνες βιομήχανοι, ήταν στο γραφείο του υπουργού Ανάπτυξης κ. Κ. Χατζηδάκη και ούρλιαζαν απο αγανάκτηση, ακούγοντας τον υπουργό να τους λέει οτι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για τη μείωση του κόστους ενέργειας. Και η δικαιολογία ήταν οτι το 2020 θα υπάρχει πρόβλημα ενέργειας για αυτό πρέπει να πάρει απο σήμερα τα μέτρα της η ΔΕΗ, ενώ οι βιομήχανοι ανακοίνωναν κλείσιμο των εργοαστασίων τους καθημερινά. "Τι μας λές για το 2020, εμείς θα κλείσουμε το εργοστάσιο την ερχόμενη Παρασκευή" είπε ένας ηλικιωμένος χαλυβουργός στον Υπουργό σε αυτή τη σύσκεψη. Φυσικά το αυτί του υπουργού Ανάπτυξης, του "φιλελεύθερου" Χατζηδάκη, δεν ιδρώνει. Ουδέποτε.

Αυτό είναι ένα μικρό, ελάχιστο δείγμα, του τι συμβαίνει σήμερα. Τέσσερα χρόνια μετά την εκδήλωση της κρίσης του δημοσίου χρέους και του δημοσίου ελλείμματος, η τέταρτη κατά σειράν κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία, συνεχίζει να αντιδρά στον περιορισμό του μεγέθους του Δημοσίου, συνεχίζει να προστατεύει τους επίορκους, τους πλαστογράφους και τους επι μακρόν και αδικαιολογήτως απόντες δημοσίους υπαλλήλους, συνεχίζει να διατηρεί σε λειτουργία δεκάδες άχρηστους δημόσιους οργανισμούς, συνεχίζει να μην έχει κάνει ούτε μια αποκρατικοποίηση, συνεχίζει να φορολογεί υπέρμετρα τον ιδιωτικό τομέα, να οδηγεί σε κλείσιμο τις επιχειρήσεις, στην ανεργία όσους είχαν την ατυχία να δουλεύουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ή να είναι ελεύθεροι επαγγελματίες.

Για αυτό εξάλλου, σκαρφίστηκε η κυβέρνηση και αυτό το δήθεν Mega Deal μεταξύ Εθνικής και Eurobank για να δημιουργήσει ένα τέρας που θα ανήκει στο δημόσιο, που ουδείς θα θέλει να το αγοράσει διότι θα είναι ανοικονόμητο και άχρηστο και μέσω του οποίου θα έχει τη δυνατότητα να βολεύει όσους ημέτερους θέλει, να ελέγχει τα δάνεια και το σύνολο της οικονομίας, να ασκεί πολιτική παροχών, όλα αυτά μέσω αυτής της τράπεζας τέρατος, υπο την "σοφή διοίκηση" των κομματικών διορισμένων τραπεζιτών. Ευτυχώς το τέρας αυτό το αποφύγαμε.

Δυστυχώς όμως, κάθε μέρα γίνεται ολοένα και σαφέστερο οτι είμαστε μια χώρα που δεν αγαπά ούτε την παραγωγή, ούτε το επιχειρείν, ούτε τους ιδιώτες. Είμαστε μια χώρα όμηρος πελατειακών κομμάτων, όμηρος μιας ολιγαρχίας κρατικιστών πολιτικών οι οποίοι παρόλο που βρίσκονται σε θεωρητικά εκ διαμέτρου αντίθετες πολιτικά ομάδες, στην ουσία έχουν όλοι ανεξαιρέτως μια και μόνη κοινή ιδεολογία: Την κρατικοδίαιτη οικονομία, τον τεράστιο δημόσιο τομέα. Απο την "φιλελεύθερη" ΝΔ, στο "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ, στην αριστερή ΔΗΜΑΡ και στον "επαναστατικό" ΣΥΡΙΖΑ. Απο τη λαική δεξιά, μέχρι τη λαική αριστερά, ένα είναι το σύνθημα: Πάνω απο όλα, ο Δημόσιος τομέας.

Ελπίζαμε ότι υπο τις σημερινές δραματικές συνθήκες, με τον Στουρνάρα (πρώην πρόεδρο του ΙΟΒΕ που ελέγχεται απο τους βιομήχανους), με τον "μοντέρνο" Σαμαρά, υπο την ασφυκτική πίεση της τρόικας, θα βλέπαμε επιτέλους έναν έστω και στοιχειώδη περιορισμό του δημοσίου, την κατάργηση κάποιων άχρηστων δημόσιων οργανισμών, την ενίσχυση της ιδιωτικής οικονομίας, την παροχή κινήτρων για ανάπτυξη κάποιας επιχειρηματικότητας. Φρούδες ελπίδες.

Η μοναδική επιτυχία που έχει και αυτή η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, είναι ότι προστατεύει τους άχρηστους και επίορκους δημόσιους υπαλλήλους,  ότι προστατεύει τη γραφειοκρατία, ότι προστατεύει το μέγεθος του δημοσίου τομέα, ότι συντηρεί στον μέγιστο δυνατό βαθμό - μεγαλύτερο απο κάθε άλλη φορά σήμερα- τον έλεγχο της οικονομίας απο το κράτος.

Ποτέ η Ελλάδα δεν ήταν πιο κρατικοδίαιτη απο ότι είναι σήμερα, ποτέ η οικονομία δεν είχε φθάσει στον σημερινό βαθμό ομηρείας απο το κράτος, ποτέ το επιχειρείν δεν ήταν πιο εμποδισμένο απο ότι είναι σήμερα. Όχι μόνο δεν έγινε κανένα βήμα περιορισμού της παρέμβασης του κράτους στην οικονομία, αλλά αντίθετα, μέσω των υπέρμετρων φόρων, ο έλεγχος της οικονομίας απο το κράτος έγινε ασφυκτικότερος.

Και φυσικά, η όποια πρόοδος επετεύχθει στα δημοσιονομικά μεγέθη, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Διότι στηρίχθηκε στην φορολογική αφαίμαξη των ιδιωτών και στην προσωρινή μείωση μισθών και συντάξεων στο Δημόσιο. Στην πρώτη ευκαιρία, οι μισθοί του δημοσίου θα επανέλθουν εκεί που ήταν. Και η μεγάλη κρατικοδίαιτη ελληνική οικονομία θα συνεχίσει την πορεία της στην άβυσσο. Χωρίς βιομηχανία, χωρίς ανταγωνιστικότητα, χωρίς επιχειρηματίες, χωρίς παραγωγή. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr