Το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος, το σύνολο σχεδόν των αποταμιεύσεων και των δανείων, ξοδευόταν σε αυτά τα δυο “status symbols”. Και τα δυο μετατράπηκαν σε εφιάλτες για τους ιδιοκτήτες τους και σε όνειρα θερινής νυκτός για τους νεώτερους, εξαιτίας της πρωτοφανούς φοροεπιδρομής που εξαπέλυσαν όλες οι “κυβερνήσεις της κρίσης” τα τελευταία τρία χρόνια.

Ποιό όμως ήταν το αποτέλεσμα αυτής της φοροεπιδρομής. Υπήρξε όφελος για το δημόσιο και τον προυπολογισμό απο την κατάρρευση δυο κλάδων (και πολλών περιφερειακών); μαζεύτηκαν περισσότεροι φόροι και γέμισαν τα δημόσια ταμεία, ή τελικά τροφοδοτήθηκε η ανεργία και μειώθηκε το εισόδημα και το ΑΕΠ;

Μάλλον το δεύτερο έγινε. Η φοροεπιδρομή στα ακίνητα και στα αυτοκίνητα, είχε ασήμαντο όφελος για τα δημόσια ταμεία, ήταν όμως απο τις βασικές αιτίες για την ύφεση και τη διάλυση δυο κλάδων που ήταν απο τους ισχυρότερους συντελεστές της ανάπτυξης τις τελευταίες δεκαετίες.

Ο συνδυασμός της υπερφορολόγησης της περιουσίας και του εισοδήματος, οι έκτακτοι φόροι, η ισοπέδωση προς τα κάτω του βιοτικού επιπέδου, προκάλεσαν την τρομερή ύφεση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια, χωρίς να συμβάλει στην αύξηση των δημοσίων εσόδων. Αντίθετα, είναι μια απο τις βασικές αιτίες της μείωσης τους.

Αυτοκίνητα

Με βάση τον Προυπολογισμό του 2013, το σύνολο των φορολογικών εσόδων απο τις πωλήσεις καινούργιων αυτοκινήτων (ταξινομήσεις λέγονται στα δημόσια οικονομικά) θα είναι το 2013, μόνο 45 εκατομύρια ευρώ, έναντι 47 το 2012 και 100 το 2011. Μειώνονται δηλαδή τα φορολογικά έσοδα επειδή δεν μπορούμε να αγοράσουμε αυτοκίνητα, κατά 55 εκατομμύρια ευρώ στα δυο τελευταία χρόνια (ποσοστό 57,2%).

Τα έσοδα απο τα τέλη κυκλοφορίας που εισπράττει το κράτος κάθε χρόνο, διατηρήθηκαν σταθερά, παρά την ονομαστική αύξηση τους, επειδή περίπου 250.000 ιδιοκτήτες αυτοκινήτων κατέθεσαν τις πινακίδες και τα ακινητοποίησαν. Το σύνολο των εισπράξεων απο τέλη κυκλοφορίας ήταν το 2011 περίπου 1,11 δισ ευρώ και το 2012 εισπράχθηκαν 1,13 δισ ευρώ (ενώ η κυβέρνηση προέβλεπε οτι θα εισπράξει 1,25 δισ ευρώ). Έπεσε έξω λοιπόν στις προβλέψεις της, δεν κέρδισε τίποτα και επιβάρρυνε δυσανάλογα τους φορολογούμενους που κράτησαν τα αυτοκίνητα τους αφού πλήρωσαν αυτοί το ποσόν που δεν πλήρωσαν οι 250.000 πολίτες που κατέθεσαν τις πινακίδες. Όμως η απόσυρση του πλήθους αυτών των αυτοκινήτων απο την κυκλοφορία επέδρασε και στα άλλα δημόσια έσοδα αρνητικά. Οι εισπράξεις απο τον ΦΠΑ των καυσίμων μειώθηκαν κατά περισσότερο απο 10% και διαμορφώθηκαν απο 2,85 δισ το 2011 σε 2.58 δισ το 2013 (πρόβλεψη του Προυπολογισμού).

Αν σκεφθεί κανείς την επίπτωση που έχει η απόσυρση 250.000 οχημάτων απο την κυκλοφορία σε συνεργία, πρατήρια βενζίνης, πλυντήρια αυτοκινήτων, διόδια κλπ και την επίπτωση της μη πραγματοποίησης όλων αυτών των εργασιών στα έσοδα απο ΦΠΑ, αντιλαμβάνεται οτι το τελικό αποτέλεσμα της αύξησης των τελών κυκλοφορίας κατά την τελευταία τριετία είναι σαφώς αρνητικό για την οικονομία. Η κατάρρευση του κλάδου του αυτοκινήτου δεν ήταν απλώς αποτέλεσμα της ύφεσης, ήταν και μια απο τις γενεσιουργές αιτίες της. Σκεφτείτε μόνο πόσοι άνθρωποι έμειναν χωρίς δουλειά απο αυτόν τον κλάδο (σύνολο εργαζομένων βάσει μελέτης του ΙΟΒΕ 47,7 χιλιάδες) και πόσοι πολίτες είδαν την περιουσία τους να απαξιώνεται αφού οι τιμές των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων κατέρρευσαν σε σχέση με την αρχική τιμή αγοράς τους (ενώ οι δόσεις για όσους είχαν πάρει αυτοκίνητο με δάνειο παρέμειναν στο... ύψος τους).

Χωρίς λοιπόν να υπάρχει απολύτως κανένα όφελος για το κράτος, αντίθετα μάλιστα με ζημία του κράτους, διαλύθηκε ένας κλάδος, αυξήθηκε η ανεργία, και απαξιώθηκαν οι περιουσίες των πολιτών.

ΑΚΙΝΗΤΑ

Στον κλάδο των ακινήτων, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Η διακοπή των αγοραπωλησιών έχει απαξιώσει την αγοραία αξία των ακινήτων την στιγμή που οι αντικειμενικές αξίες βρίσκονται στα ύψη. Νέες οικοδομές δεν χτίζονται, στεγαστικά δάνεια δεν δίνονται, οι επισκευές αναβάλλονται, ο κλάδος μαστίζεται απο απόλυτη έλλειψη ρευστότητας και ανεργία. Η συνεχής φορολόγηση έχει φέρει σε αδιέξοδο πολλούς ιδιοκτήτες ακινήτων, τα ενοίκια καταρρέουν (αυτό έχει και μια πολύ καλή πλευρά για τους ενοικιαστές) και η αδικία έχει φθάσει στο ζενίθ, αφού άνθρωποι χωρίς εισοδήματα που κατέχουν για οποιονήποτε λόγο (απο κληρονομιά, απο παλιότερη αγορά όταν είχαν εισόδημα, απο στεγαστικό δάνειο που δεν μπορούν πλέον να εξυπηρετήσουν) κάποιο ακίνητο, σήμερα καλούνται να πληρώσουν φόρους χωρίς να έχουν χρήματα. Το μόνο που φρενάρει την καταστροφή τους είναι οτι οι τράπεζες δεν κατάσχουν – προς το παρόν – τα ακίνητα.

Η Alpha Bank κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στο τελευταίο οικονομικό δελτίο της λέγοντας ότι «Η κυβέρνηση, που θέσπισε τον ΦΑΠ το 2010, είχε προγραμματίσει σημαντικά έσοδα από τους φόρους περιουσίας, άνω των 850 εκατ. ευρώ, το 2010, τα οποία ωστόσο δεν κατάφερε να εισπράξει, διότι ο φόρος δεν έγινε δυνατόν να εφαρμοστεί, λόγω αδυναμίας κατάλληλης προσαρμογής του περιουσιολογίου, επί του οποίου θα επιβαλλόταν ο ΦΑΠ και το ΕΤΑΚ. Ο ΦΑΠ του 2011 και του 2012 είχε τα ίδια προβλήματα αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό και, σε κάθε περίπτωση, ο ΦΑΠ δεν εισπράχθηκε.

Στηριζόμενη στην επιτυχή εφαρμογή του ΕΕΤΗΔΕ, η κυβέρνησης προωθεί σχέδια για εφαρμογή ενός μόνιμου ενιαίου φόρου στο σύνολο της ακίνητης περιουσίας στη χώρα (όχι μόνο στα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα), από τον οποίο ευελπιστεί να εισπράττει σε ετήσια βάση έσοδα ύψους 3,0 δισ. ευρώ περίπου, που είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να αναμένεται από τους φόρους περιουσίας στην Ελλάδα.

Και ενώ όλοι οι ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ελλάδα έχουν πληρώσει το ΕΕΤΗΔΕ και ετοιμάζονται να πληρώσουν και το νέο ενιαίο φόρο, όταν αυτός θεσπιστεί και εφαρμοστεί, ξαφνικά, στις αρχές Ιανουαρίου, περίπου 140.000 ιδιοκτήτες με ακίνητη περιουσία άνω των 400 χιλ. ευρώ ανά φορολογούμενο παραλαμβάνουν τα εκκαθαριστικά σημειώματα για τον ΦΑΠ του 2010.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι ίδιοι και άλλοι φορολογούμενοι (συνολικά 500.000) ειδοποιούνται ότι, στους επόμενους μήνες του 2013, θα λάβουν και τα εκκαθαριστικά του ΦΑΠ του 2011 και του 2012”.

Το ερώτημα είναι αν αυτοί που δεν μπορούσαν να πληρώσουν τους φόρους το 2011 και το 2012, θα μπορέσουν να τους πληρώσουν αναδρομικά μαζί με αυτούς του 2013. Η ερώτηση μάλλον ώς ρητορική τίθεται διότι είναι αυτονόητο οτι οι φόροι αυτοί δεν θα πληρωθούν.

Και ενώ οι φόροι όσο και αν αυξάνονται ονομαστικά, στην πράξη δεν εισπράττονται, η οικονομία διαλύεται και η ανεργία αυξάνεται.

Ο κλάδος της οικοδομής που απασχολούσε το 2008 περί τις 400.000 ανθρώπους, έχει περιορισθεί σε 240.000. Η οικοδομική δραστηριότητα έχει παγώσει, αφού πρώτα μειώθηκε κατά 38% το 2010 κατά 44% το 2011 και κατά 45% το 2012. Αντίστοιχα μειώθηκε η παραγωγή τσιμέντου με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία, το ΦΠΑ και τους φορους συνολικά. Με τον κλάδο της οικοδομής να συμμετέχει με περισσότερο απο 10% στο ΑΕΠ, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο μεγάλη είναι η επίπτωση στην ύφεση απο την κατάρρευση του.

Και τίθεται το ερώτημα: Άξιζε τελικά το αποτέλεσμα αυτής της φορομπηχτικής πολιτικής που ακολούθησαν και συνεχίζουν να ακολουθούν οι κυβερνήσεις της κρίσης; Η απάντηση είναι προφανής. Η πολιτική αυτή προκάλεσε μεγαλύτερο πρόβλημα στην οικονομία. Και δεν ήταν αναγκαία, όπως πολλοί κυβερνητικοί και οικονομολόγοι υποστηρίζουν. Αναγκαία ήταν η συρρίκνωση του Δημοσίου τομέα, αναγκαίος ήταν ο έλεγχος της σπατάλης, αναγκαία ήταν η διακοπή πληρωμής των συντάξεων μαιμού και των υπερβολικών αμοιβών σε ειδικές κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων. Αν αυτά είχαν γίνει αντί της φοροεπιδρομής, δεν θα είχαμε αυτή την πρωτοφανή ύφεση που διέλυσε την οικονομία και την κοινωνία, μέσω της έλλειψης ρευστότητας, της φτώχειας και της ανεργίας. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr