Είναι προφανές: Αφού τη βιωσιμότητα του χρέους τη μετράμε ώς ποσοστό του ΑΕΠ, αν αυξηθεί ο αριθμητής, δηλαδή το ΑΕΠ, ακόμη και αν ο παρονομαστής (δηλαδή το χρέος) μείνει ίδιος, το κλάσμα ΑΕΠ προς χρέος μειώνεται. Και έτσι το χρέος καθίσταται βιώσιμο, δηλαδή μπορεί να ξεπληρώνεται.
Το ερώτημα είναι πώς θα έρθει η ανάπτυξη, αν όλα τα μέτρα που λαμβάνονται προκαλούν ύφεση. Και μάλιστα θα ληφθούν και άλλα μέτρα που θα προκαλέσουν ύφεση, όπως είναι η αύξηση των φόρων που αναμένεται σύντομα.
Υπο αυτές τις συνθήκες, για να υπάρξει ανάπτυξη η μόνη λύση είναι η εισροή κεφαλαίων απο το εξωτερικό. Αν τα κεφάλαια αυτά είναι δανεικά, πάλι αυξάνεται το χρέος. Συνεπώς δεν πρέπει να είναι δανεικά, αλλά πρέπει να είναι ξένες επενδύσεις που θα έρθουν στην Ελλάδα, θα τοποθετηθούν σε κρίσιμους τομείς της οικονομίας και θα αποδώσουν, επιταχύνοντας τον ρυθμό ανάπτυξης.
Το κακό είναι οτι πάντα η προσέλκυση ξένων επενδύσεων είναι αβέβαιη υπόθεση. Υπάρχουν χώρες πολύ πιο ανταγωνιστικές και πάντα θα υπάρχουν, χώρες στις οποίες μεταφέρεται η βιομηχανική παραγωγή. Υπάρχουν επίσης χώρες με ειδικές συνθήκες φορολογικές, με εξαιρετικά ευνοικούς αναπτυξιακούς νόμους για τους ξένους επενδυτές, χώρες με πολύ καλύτερες υποδομές. Δυστυχώς η Ελλάδα δεν διαθέτει και πολλά πλεονεκτήματα για να ανταγωνισθεί με αξιώσεις στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Ο τομέας στον οποίο θα στηριχθεί η ανάπτυξη της οικονομίας, είναι και θα είναι πάντα ο τουρισμός. Υπάρχουν επίσης κλάδοι της «ελαφράς» βιομηχανίας, όπως η φαρμακοβιομηχανία, οι αγροτοβιομηχανίες, η βιομηχανία τροφίμων, στους οποίους οι έλληνες επιχειρηματίες διαθέτουν εμπειρία, εξειδίκευση και παράδοση. Οι υπηρεσίες είναι επίσης ένας τομέας στον οποίο η Ελλάδα έχει παράδοση και τεχνογνωσία την οποία μπορεί και να εξάγει. Οι μεταφορές κάθε κλάδου, θαλάσσιες, αεροπορικές και οδικές είναι πολύ σημαντικές για την ανάπτυξη. Και φυσικά η αγροτική παραγωγή με στόχο την εξαγωγή αγροτικών προιόντων συσκευασμένων ή μη, είναι μια πηγή εσόδων που μπορεί αν συμβάλει στην ανάπτυξη της οικονομίας.
Η κυβέρνηση πρέπει να αγκαλιάσει αυτούς τους τομείς, να δώσει κατευθύνσεις και οδηγίες στους επιχειρηματίες και κυρίως να φτιάξει ένα θεσμικό πλαίσιο υποβοήθησης τους.
Όσον αφορά στην εσωτερική αγορά, η οικοδομή είναι – όσο και αν φαίνεται μπανάλ- ένας τομέας που μπορεί άμεσα να αποδώσει.
Όλοι αυτοί οι τομείς της οικονομίας έχουν αφεθεί στην τύχη τους, πολλοί μάλιστα, όπως είναι η οικοδομή και η φαρμακοβιομηχανία έχουν κυριολεκτικά καταστραφεί απο τις κυβερνητικές παρεμβάσεις.
Για να ξεκινήσει λοιπόν μια αμυδρή έστω ανάπτυξη, θα πρέπει η κυβέρνηση να προβεί σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις του θεσμικού πλαισίου για τη λειτουργία όλων αυτών των κλάδων. Μεταρρυθμίσεις που θα διευκολύνουν, αντί να εμποδίζουν, την δημιουργία νεών επιχειρήσεων, που θα απλοποιούν το φορολογικό και επενδυτικό καθεστώς και που τελικά θα διαμορφώνουν ένα ελκυστικό και φιλικό επεπνδυτικό περιβάλλον, τόσο για τους ξένους, όσο και για τους Έλληνες επενδυτές.
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση δεν έχει ασχοληθεί με την ανάπτυξη. Ασχολείται μόνο με την ψήφιση των μέτρων που επιβάλλει η τρόικα. Ας ελπίσουμε, τώρα που απ’ ότι φαίνεται η δόση θα εκταμιευθεί, να υπάρξει κινητοποιήση και προσπάθεια για την ανάπτυξη της οικονομίας, αλλιώς θα παραμείνουμε σε συνθήκες ύφεσης και μη βιωσιμότητας του χρέους μας για πολλά χρόνια ακόμη.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr