Και αυτό δεν είναι υπερβολή. Η απόφαση ελήφθη σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο και μένει να βρεθεί ο “τεχνικός” τρόπος, δηλαδή η διατύπωση, αλλά και οι δικαιολογίες για να παρακαμφθούν τα εμπόδια.

Ποιά είναι τα εμπόδια;

Το γεγονός οτι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, το γεγονός οτι υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφωνίες με την τρόικα στα μέτρα που αφορούν κυρίως τους δημοσίους υπαλλήλους αλλά και τις διαρθρωτικές αλλαγές, το γεγονός οτι υπάρχει ένα χρηματοδοτικό κενό αν γίνει επιμήκυνση και κανείς δεν ξέρει ακόμη πώς θα καλυφθεί.

Η ουσία όμως του θέματος είναι οτι οι Ευρωπαίοι ηγέτες πήραν την πολιτική απόφαση, αισθανόμενοι οτι τελικά το κόστος της εξόδου της Ελλάδας απο το ευρώ είναι ανυπολόγιστο. Και όχι μόνο το οικονομικό, αλλά και το πολιτικό.

Διότι δεν μπορεί η Ευρώπη του 21ου αιώνα να ανεχθεί έναν ελληνικό εμφύλιο. Δεν μπορεί να σπρώξει έναν ευρωπαικό λαό στα άκρα και να διαλύσει εκ βάθρων μια χώρα, όσο και αν το εθνικό της πολιτικό σύστημα και μόνο ευθύνεται για το χάλι της.

Η αλήθεια είναι οτι πηγαίναμε ταχύτατα προς ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Η θεαματική άνοδος της Χρυσής Αυγής μετεκλογικά και κυρίως το θράσσος της και η αποδοχή που έχει σε μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, σε μια κοινωνία που έχει παραδοσιακά συνολικά  50% αριστερών και κεντροαριστερών πολιτών, γεννά ανησυχίες για επικίνδυνη πόλωση.

Δεν χρειάζεται και πολλή φαντασία να καταλάβει κανείς τι θα συμβεί αν πρώτο κόμμα έβγαινε ο ΣΥΡΙΖΑ και δεύτερο η Χρυσή Αυγή. Διότι δεν αποκλείεται να συνέβαινε και αυτό σύντομα.

Οι Ευρωπαίοι σε κάθε περίπτωση προτιμούν μια έστω και “χαλαρή” τρικομματική κυβέρνηση με κεντρώα κόμματα απο την ενδυνάμωση των άκρων.

Αντελήφθησαν ενδεχομένως οτι, εφόσον οι ελληνικές κυβερνήσεις προτιμούν να παίρνουν ισοπεδωτικά μέτρα με μείωση των εισοδημάτων όλων και με άγρια φορολόγηση, αντί να περιορίσουν το δημόσιο, να θίξουν τις κομματικές στρατιές και να πιάσουν τους φοροφυγάδες, η ελληνική κοινωνία υφίσταται μια βάναυση και εξοντωτική πίεση η οποία την οδηγεί στην εξαθλίωση αλλά και στην εξαγρίωση. Και αυτά δεν επιτρέπονται στην Ευρώπη, ιδίως όταν μπορεί να αποδειχθούν “κολλητικά”.

Οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης λοιπόν αποφάσισαν (είμαστε τρόπον τινά μάντεις) οτι η Ελλάδα θα στηριχθεί και θα παραμείνει στο Ευρώ και στο πλαίσιο αυτό η τρόικα εκλήθη να γράψει μια θετική έκθεση. Η τρόικα φυσικά αντέδρασε στο γράψιμο της θετικής έκθεσης επι παραγγελία, διότι ο Τόμσεν και η παρέα του ώς υπάλληλοι δεν μπορούσαν να υπογράψουν ένα ψεύτικο κείμενο που θα έλεγε οτι όλα είναι “μέλι γάλα”. Υπο την πίεση όμως των ευρωπαικών ηγεσιών εξέδωσαν την περίφημη ανακοίνωση που λέει πάνω κάτω οτι “συμφωνήθηκε η πλειοψηφία των μέτρων και οι εκκρεμμότητες θα συζητηθούν στα κέντρικά”.

Κατόπιν αυτών η τρόικα ανεχώρησε ησύχως και ο Πρωθυπουργός πήγε στις Βρυξέλλες να παραστεί σε μια Σύνοδο που το θέμα της δεν θα είναι η Ελλάδα, αλλά που περιμένει οτι θα υπάρχει μια ευνοική αναφορά για τις προσπάθειες μας τουλάχιστον.

Η δόση λοιπόν θα δωθεί (το Spiegel λέει οτι θα μπεί σε έναν λογαριασμό κοινό Ελλάδας και τρόικας που όμως θα χρειαζόμαστε και τη δική τους υπογραφή για να κάνουμε οποιαδήποτε ανάληψη) και οι ανώτατες πηγές των Βρυξελλών διαβεβαιώνουν οτι η δόση θα δωθεί μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Νοεμβρίου.

Μετά απο αυτή τη δόση βεβαίως, θα πιεστούμε να κάνουμε και τα υπόλοιπα, δηλαδή τις διαρθρωτικές αλλαγές τις οποίες εμείς θα έπρεπε να είμαστε οι πρώτοι που τις επιζητούμε και στις οποίες μέχρι στιγμής ανθίσταται με μεγάλη σθεναρότητα το σύνολο του εγχώριου πολιτικού κόσμου. Διότι εκτός απο αυτή την δόση μένουν να μας δίνουν άλλα 90 δις (συμφωνημένα).

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr