Πέραν όμως της αξίας της πρόβλεψης της Citigroup για έξοδο μας απο το Ευρώ θέλω να επισημάνω οτι οι δυσκολίες αυτού του εγχειρήματος θα είναι τεράστιες. Και δεν αναφέρομαι στην πλήρη καταστροφή της οικονομίας και στην απερίγραπτη φτώχεια που θα φέρει η Δραχμή, αλλά στις τεχνικές δυσκολίες της αλλαγής απο το Ευρώ στη Δραχμή.

Φανταστείτε λοιπόν οτι ανακοινώνεται η αλλαγή νομίσματος. Όταν αλλάξαμε απο τη Δραχμή στο Ευρώ χρειάστηκαν δυόμισυ χρόνια προετοιμασίας, υποστηριζόμενης απο την Ευρωπαική Ένωση. Ουσιασικά εμείς δεν κάναμε τίποτα άλλο εκτός του να εφαρμόζουμε τις οδηγίες που μας είχαν δωθεί και οι οποίες αφορούσαν ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια. Τώρα θα πρέπει μόνοι μας, στηριζόμενοι στις οδηγίες της Τράπεζας της Ελλάδος να κάνουμε το αντίστροφο και να μην θέλουμε να το κάνουμε κιόλας. Θα πρέπει δηλαδή οι τράπεζες να ετοιμαστούν για αλλαγή νομίσματος γνωρίζοντας οτι με το που θα γίνει θα κλείσουν διότι θα καταστραφούν οικονομικά. Το ίδιο θα πρέπει να κάνουν και όλες οι επιχειρήσεις.

Πάμε όμως και στους πολίτες. Ποιός θα δεχτεί να δώσει τα Ευρώ του και να πάρει Δραχμές; κανείς. Το πολύ πολύ, αν κάποιος έχει ας πούμε 1.000 Ευρώ, θα αλλάξει τα 50 και θα ξοδεύει με το σταγονόμετρο ίσα ίσα για να φάει κάτι και θα κρατήσει τα υπόλοιπα στο συρτάρι του για ώρα ανάγκης. Ουσιαστικά, όλα τα Ευρώ που βρίσκονται στη χώρα θα αποθησαυριστούν σε μπαούλα και στρώμματα γιατί οι Έλληνες θα ξέρουν πολύ καλά, οτι αυτά είναι όλη κι όλη η περιουσία τους. Με το τύπωμα των Δραχμών θα έχουμε παράλληλη κυκλοφορία δυο νομισμάτων, της Δραχμής και του Ευρώ, διπλές τιμές σε όλα, τεράστια μαύρη αγορά και γενικώς τεράστιο μπάχαλο.

Η μετάβαση απο ένα αδύναμο νόμισμα σε ένα ισχυρό είναι σχετικά εύκολη υπόθεση. Όλοι οι κάτοχοι του αδύναμου νομίσματος θέλουν να το αλλάξουν με το ισχυρό. Το ανάποδο όμως δεν είναι καθόλου εύκολο. Κανείς δεν θέλει να αλλάξει. Θα αναγκαζόντουσαν όλοι να αλλάξουν τα Ευρώ τους με Δραχμές, αν το Ευρώ καταργείτο και είχε μηδενική αξία. Όμως το Ευρώ είναι διεθνές νόμισμα. Η αξία του παγκοσμίως θα διατηρηθεί και στην χώρα μας θα εκτοξευθεί στα ύψη. Συνεπώς κανείς δεν θα το δώσει πίσω για να πάρει Δραχμές. Αντίθετα θα βγάλουν όλοι τις καταθέσεις τους απο τις τράπεζες και θα φυλάξουν τα Ευρώ στο σπίτι τους.

Θα μου πείτε οτι αυτό θα γίνει ξαφνικά και θα αιφνιδιαστούμε όλοι. Δεν μπορεί όμως να γίνει ξαφνικά και να την το έχουμε "ψυλλιαστεί" διότι θα πρέπει να έχουν τυπωθεί οι Δραχμές. Και για να τυπωθούν οι πρώτες Δραχμές, έστω και πρόχειρα έως ότου τυπωθούν ασφαλή χαρτονομίσματα και κέρματα, θα χρειαστεί πολύς χρόνος και πολύ οργάνωση. Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα και όλα μαθαίνονται σε λίγα λεπτά. Υπάρχει και το ανέκδοτο που λέει οτι οι δυο χώρες που δεν έχει νόημα να υπάρχουν κατάσκοποι, είναι η Ιαπωνία γιατί εκεί κανείς δεν μιλάει και η Ελλάδα γιατί εδώ μιλάνε όλοι, οπότε οι κατάσκοποι είναι άχρηστοι. Συνεπώς ένας τέτοιου τύπου αιφνιδιασμός αποκλείεται.

Όλα αυτά φυσικά είναι απλώς οι τεχνικές δυσκολίες που καθιστούν την επάνοδο στη δραχμή ανέφικτη. Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι πολύ σημαντικότερο πρόβλημα.

Το θέμα για εμάς είναι να καταλάβουμε οτι η διέξοδος της Δραχμής ουσιαστικά δεν υπάρχει. Και οτι αν υπάρχει, θα είναι  τόσο καταστροφική που πρέπει να αποκλειστεί.

Η μόνη οδός που έχουμε μπροστά μας είναι η μείωση των δαπανών του Δημοσίου, η αύξηση της παραγωγικότητας και η αύξηση της ανταγωνιστικότητας μας. Αν δεν το κάνουμε αυτό, θα πτωχεύσουμε εντός Ευρώ πράγμα το οποίο σημαίνει οτι η χώρα θα παραμείνει στην ευρωζώνη, το νόμισμα μας θα είναι το Ευρώ, αλλά δεν θα έχουμε αρκετά Ευρώ για να καλύψουμε τα ελλείμματα μας. Το Δημόσιο δεν θα μπορεί να πληρώσει τους δημόσιους υπαλλήλους και στις συντάξεις, τα μετρητά θα εξαφανισθούν και μαζί πολλά είδη πρώτης ανάγκης, οι εισαγωγές θα σταματήσουν και η κυβέρνηση θα πρέπει να εφαρμόσει κατά γράμμα όλα όσα επιβάλει η Ευρωπαική Ένωση για να συνεχιστούν οι δόσεις και να μπαίνουν Ευρώ στη χώρα.

Όλα όσα το πολιτικό σύστημα σήμερα προσπαθεί να αποφύγει για να προστατεύσει το υπερμεγέθες δημόσιο, θα επιβληθούν αναγκαστικά με πολύ σκληρότερο τρόπο. Αν δεν μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων σε βαθμό τέτοιο που να φθάνουν τα δημόσια έσοδα για να πληρωθούν οι μισθοί τους, απλώς θα μείνουν απλήρωτοι. Και όσο δεν μπαίνει μια τάξη στα δημόσια οικονομικά, όσο δεν συλλαμβάνεται η φοροδιαφυγή, όσο δεν αυξάνεται η παραγωγικότητα, ρευστότητα στην χώρα δεν θα υπάρχει. Αυτό είναι το κακό σενάριο και πρέπει να το καταλάβουμε οτι η επιλογή της Δραχμής που ορισμένοι θεωρούν ώς διέξοδο, δεν υπάρχει. Ή θα κλείσουμε τα ελλείμματα τώρα, ή θα ζήσουμε εντός Ευρώ, αλλά χωρίς ούτε ένα Ευρώ στην τσέπη.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr