Δεν αντιλαμβάνονται οτι αν αποτύχει η προσπάθεια του Στουρνάρα αποτυγχάνουν οι ίδιοι; Νομίζουν οτι αν η χώρα πέσει στο γκρεμό εκείνοι θα διασωθούν λέγοντας οτι «εμείς αντισταθήκαμε στο κόψιμο»; Κάθε άλλο. Θα εξαφανιστούν και οι τρείς στις επόμενες εκλογές αφού ο λαός θα ψηφίσει οτιδήποτε άλλο εκτός αυτών. Και θα το κάνει αυτό ο λαός διότι δεν θα έχει άλλη επιλογή. Δεν θα μπορεί να ψηφίσει τους αποτυχημένους τρείς αρχηγούς.
Καλό λοιπόν θα είναι αντί να πανικοβάλονται, να βρούν μαζί με τον Στουρνάρα τους λογαριασμούς εκείνους του δημοσίου που πρέπει να κοπούν και να τους κόψουν.
Πώς θα γίνει αυτό; Ας δούμε τι θα έκανε οποιοσδήποτε επιχειρηματίας ή οποιοσδήποτε οικογενειάρχης, όταν έπεφτε έξω ο προυπολογισμός της επιχείρησης ή του νοικοκυριού του. Θα ξεκίναγε απο πάνω προς τα κάτω. Ο επιχειρηματίας δεν θα έκοβε πρώτα τον μισθό της καθαρίστριας, ούτε ο οικογενειάρχης θα περιόριζε το γάλα των παιδιών του. Θα έκοβαν τις σπατάλες.
Ο επιχειρηματίας θα ξεκινούσε με τις αμοιβές του Δ.Σ και των συμβούλων. Θα έκοβε τα εταιρικά αυτοκίνητα και τα έξοδα δημοσίων σχέσεων. Θα έκοβε τις δαπάνες λειτουργίας, τα εταιρικά δώρα, τα μπόνους. Θα μείωνε τα ενοίκια και τα έξοδα των κινητών τηλεφώνων. Θα σταμάταγε τις προσλήψεις και θα έδιωχνε όσους πραγματικά δεν χρειαζόταν. Θα έκλεινε τα ζημιογόνα τμήματα της επιχείρησης του.
Αντιστοιχα ο οικογενειάρχης θα έκοβε τα λούσα. Τα άχρηστα ψώνια. Τις πολλές βόλτες που καίνε βενζίνη. Θα έβαζε όριο στα κινητά, θα περιόριζε τις βραδινές εξόδους, θα μείωνε τις διακοπές, θα έβρισκε πιο φθηνό ενοίκιο, θα παρέδιδε τις πινακίδες του δεύτερου αυτοκινήτου, αν δεν κατάφερνε να το πουλήσει. Θα έπαιρνε το λεωφορείο για να πάει στο γραφείο και θα έψαχνε μια δεύτερη δουλειά για να αυξήσει τα έσοδα του.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και στο δημόσιο. Διότι εδώ μιλάμε για περικοπή των ελλειμμάτων του δημοσίου και όχι για περικοπή των δαπανών του ιδιωτικού τομέα. Ο ιδιωτικός τομέας τις κάνει μόνος του τις περικοπές. Ο δημόσιος αυξάνει ακόμη και σήμερα το κόστος του.
Για να κόψει λοιπόν ο κ. Στουρνάρας απο το Δημόσιο πρέπει να αρχίσει απο πάνω προς τα κάτω και όχι ανάποδα, όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Πρέπει να κόψει απο τις αμοιβές των συμβούλων –και να καταργήσει πολλούς απο αυτούς- πρέπει να κόψει τους μεγάλους μισθούς και τις μεγάλες συντάξεις, πρέπει να θέσει αυστηρά ανώτατα όρια. Παράλληλα πρέπει να πουλήσει οτι δεν χρειάζεται, πρέπει να ωθήσει στην έξοδο (αφού δεν μπορεί να διώξει) ένα μεγάλο μέρος των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει να υποχρεώσει τους υπόλοιπους με μετατάξεις και με αξιολογήσεις να δουλέψουν εκεί που πράγματι το δημόσιο έχει ανάγκες και όχι να κρύβονται στα γραφεία αχρείαστων οργανισμών.
Δεν τα έκαναν αυτά οι προηογούμενες κυβερνήσεις και οι τρείς αρχηγοί αρνούνται να τα κάνουν και τώρα. Δεν τολμούν να πειράξουν τις υπερβολικές (για τις μέρες μας) αμοιβές ειδικών μισθολογικών ομάδων. Δεν τολμούν να κόψουν τις υπερβολικές συντάξεις και τους υπερβολικούς μισθούς. Δεν κόβουν τις σπατάλες που γενιούνται απο την τρομερή γραφειοκρατία. Δεν τολμούν να μετατάξουν δημόσιους υπαλλήλους σε οργανικές θέσεις που υπάρχουν ανάγκες.
Προτιμούσαν μέχρι σήμερα να κόβουν οριζόντια, πλήτοντας κυρίως τους χαμηλόμισθους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Πρόκειται για μια ακραία ταξική επιλογή όπως θα έλεγε και το ΚΚΕ, την οποία τα τρία κόμματα θα πληρώσουν αφού θα οδηγήσουν τους ψηφοφόρους προς άλλες ακραίες πολιτικά επιλογές.
Για να μειωθούν οι σπατάλες και να υπάρχει μια ισορροπία στην κοινωνία, το κόψιμο πρέπει να ξεκινήσει απο πάνω. Όχι απο κάτω. Είναι παράλογο φερειπείν να κόψεις σήμερα τις αμοιβές των χαμηλόμισθων ενστόλων, αλλά δεν είναι παράλογο να κόψεις τις ψηλές συντάξεις των ανώτατων αξιωματικών ή τα υπερβολικά επιδόματα τους. Όπως είναι λογικό να κόψεις τα εισοδήματα των ανώτατων δικαστικών, των βουλευτών, των διευθυντών των υπουργείων, αλλά όχι τους κατώτατους μισθούς.
Θα μου πείτε οτι και αυτό άδικο είναι. Φυσικά και είναι άδικο. Όμως είναι σωστότερο απο την οριζόντια περικοπή των χαμηλόμισθων. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι υψηλόμισθοι μπορούν να επιβιώσουν άνετα μετά απο μια γενναία περικοπή. Οι χαμηλόμισθοι όμως όχι. Και είναι μεγαλύτερο πρόβλημα οι ορδές των ανέργων και των φτωχών, παρά η δυσαρέσκεια των «ψαλιδισμένων» μισθολογικά ανώτατων δημοσίων στελεχών.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr