Ας υποθέσουμε οτι κάποιος ξένος αγοραστής αποφασίζει να αγοράσει μια ελληνική κρατική επιχείρηση και συμφωνεί στην αποτίμηση 1 δις ευρώ. Αντί να δώσει 1 δις μετρητά, μπορεί να πάει στη δευτερογεννή αγορά και να αγοράσει με 100 εκατομμύρια ελληνικά ομόλογα αξίας 1 δις ευρώ (επειδή οι τιμές τους στην δευτερογεννή αγορά έχουν πέσει) και να τα δώσει στο ελληνικό δημόσιο αντί για μετρητά.
Θεωρητικά, το δημόσιο δεν χάνει τίποτα απο αυτή τη μέθοδο, διότι ούτως ή άλλως, η μόνη χρήση που επιτρέπεται να κάνει στο 1 δις που θα εισέπραττε σε μετρητά, θα ήταν να σβήσει χρέος. Στην πράξη, χάνει και μάλιστα πολλά. Χάνει τη δυνατότητα να σβήσει χρέος αξίας 10 δις ευρώ αντί για 1. Και αυτό διότι αν ο αγοραστής δώσει στο δημόσιο μετρητά, ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας μπορεί με αυτά να αγοράσει απο τη δευτερογεννή αγορά ομόλογα αξίας 10 δις ευρώ σβήνοντας αντίστοιχης αξίας χρέος.
Η απώλεια για το ελληνικό κράτος είναι σημαντικότατη και η «έξυπνη» λύση μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική.
Ο λόγος για τον οποίο κάποιοι υποστηρίζουν αυτή τη λύση είναι διότι θα διευκολύνει πάρα πολύ τις αποκρατικοποιήσεις αφού οι αγοραστές θα μπορούν να αγοράσουν τις ελληνικές εταιρίες στο ένα δέκατο της τιμής τους, χωρίς αυτό να είναι παράλογο λογιστικά, αφού τα ομόλογα που θα δώσουν στο ελληνικό δημόσιο θα είναι ονομαστικής αξίας 1 δις και όχι εκατό εκατομμυρίων – που πραγματικά θα κοστίσουν στον αγοραστή. Θα φαίνεται δηλαδή οτι ο αγοραστής έδωσε στο ελληνικό δημόσιο 1 δισ ευρώ αφού αυτή θα είναι η ονομαστική αξία των ομολόγων που δίνει.
Επι της ουσίας όμως, το δημόσιο χάνει τη δυνατότητα να σβήσει χρέος δεκαπλάσιο απο την αξία της επιχείρησης που πούλησε.
Μια εναλλακτική λύση είναι να μπορεί το δημόσιο να δεχτεί ένα πολύ μικρό μέρος της πληρωμής σε ομόλογα. Φερειπείν το 5% έστω και το 10%. Έτσι θα προσφέρει μια έκπτωση στον αγοραστή χωρίς να χάσει πολλά.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η πρόταση όπως ακούστηκε για αποδοχή ομολόγων αντί μετρητών δεν ευσταθεί και θα αποβεί άκρως επιζήμια για το ελληνικό δημόσιο.
Υ.Γ. Με αφορμή το πολύ εύστοχο ερώτημα που έθεσε (μπορείτε να το δείτε απο κάτω ακριβώς στα σχόλια) ο αναγνώστης κ. Κ. Πολυχρονάκης, "επιτρέπεται να αγοράζουμε εμείς απο τη δευτερογεννή αγορά?" θέλω να θέσω αυτό το ζήτημα γενικότερα. Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να έχουμε κάνει απο την αρχή και φυσικά που πρέπει να το διαπραγματευτούμε τώρα είναι αυτό. Δηλαδή να μπορούμε να αγοράζουμε απο τη δευτερογεννή αγορά, πράγμα που μας το απαγορεύει η τρόικα.
'Ομως στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει μια ουσιώδης διαφοροποίηση. Η τρόικα μας απαγορεύει να χρησιμοποιούμε τα λεφτά της δανειακής σύμβασης για να αγοράσουμε τα ομόλογα μας στη δευτερογεννή αγορά. Δεν νμπορεί να μας απαγορεύσει να χρησιμοποιούμε τα λεφτά απο τις αποκρατικοποιήσεις τα οποία μέχρις ότου χρησιμοποιηθούν για να σβήσουν χρέος, ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο. Άρα εδώ είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα. Και είναι κρίσιμο διότι εφόσον οι αποκρατικοποιήσεις γίνονται μέσω του Ταμείου που δημιουργήθηκε για αυτόν τον λόγο δεν είναι βέβαιον οτι ούτε αυτά τα λεφτά θα μας αφήσουν να τα χρησιμοποιήσουμε για αγορά ομολόγων στη δευτερογεννή αγορά.
Εδω χρειάζεται και ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να ασκήσει "τσαμπουκά" η ελληνική κυβέρνηση. Διότι ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ να σβήσουμε χρέος όπως θέλουμε και ασφαλώς με τον καλύτερο για εμάς τρόπο.
Το δεύτερο ζήτημα που έχει ενδιαφέρον είναι οτι στη Σύνοδο Κορυφής, συμφώνησαν για τους άλλους, Ισπανούς και Ιταλούς να μπορούν να αγοράζουν χρέος στην δευτερογεννή. Και εμείς πρέπει να το πετύχουμε αυτό.
Αυτά και ευχαριστώ πολύ τον κ. Πολυχρονάκη για το πολύ καίριο ερώτημα του.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr