Οτι το κράτος δεν μπορεί πλέον να μας συντηρεί και οτι πρέπει μόνοι μας να δούμε τι θα κάνουμε. Είτε μέσα, είτε έξω απο την Ευρωζώνη, είτε με κυβέρνηση Παπαδήμου, είτε με κυβέρνηση Σαμαρά και Βενιζέλου, είτε ακόμη και χωρίς καθόλου κυβέρνηση.

Εμείς πρέπει να προετοιμαζόμαστε για ένα δύσκολο μέλλον. Και αυτό σημαίνει οτι πρέπει όλοι μας να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα που είναι η αδυναμία του κράτους να μας πληρώνει και η αδυναμία των τραπεζών να μας χρηματοδοτούν.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, οτι η μόνη διέξοδος για να έχουμε λεφτά είναι οι διεθνείς αγορές, δηλαδή οι εξαγωγές μας και ο τουρισμός.

Όσον αφορά στον τουρισμό πρέπει επιτέλους και ο περίφημος ιδιωτικός τομέας να αποδείξει τι αξίζει και θα το αποδείξει αν καταφέρει να προσελκύσει τουρίστες και εκτός των τριών καλοκαιρινών μηνών. Για να το κάνει αυτό πρέπει καταρχήν να να κρατήσει ανοικτά τα ξενοδοχεία και τους φθινοπωρινούς και τους ανοιξιάτικους μήνες, πράγμα που είναι ευκολότερο τώρα που οι μισθοί έπεσαν και οι εργασιακές σχέσεις χαλάρωσαν. Επίσης θα πρέπει να γεμίσει τα ξενοδοχεία και για να το κάνει πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικές κατηγορίες τουριστών που μπορούν να πάνε διακοπές τον Οκτώβριο, το Νοέμβριο, τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο. Είτε αυτοί είναι συνταξιούχοι ευρωπαίοι και αμερικανοί, είτε κινέζοι και άλλοι ασιάτες που απεχθάνονται τον ήλιο και το μαύρισμα.

Ο τζίρος απο τον τουρισμό μπορεί άνετα να διπλασιαστεί στην Ελλάδα, αφού ουσιαστικά παράγεται μέσα σε ένα τρίμηνο το καλοκαίρι. Και σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούν οι επιχειρηματίες του κλάδου.

Όσον αφορά στις εξαγωγές, τα πράγματα είναι αρκετά μπερδεμένα. Καταρχήν πρέπει να αυξηθεί η παραγωγή – αυτό πρέπει να γίνει και για την κάλυψη των εγχώριων αναγκών – και δεύτερον πρέπει να πέσουν οι τιμές των ελληνικών προιόντων.

Μπορεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να διακινεί το σύνθημα «μην αγοράζετε εισαγόμενα, αγοράστε ελληνικά προιόντα» αλλά αυτό δεν αρκεί. Για να γίνει αυτό, πρέπει τα ελληνικά προιόντα να γίνουν εξίσου φθηνά και καλά με τα εισαγόμενα. Αν για παράδειγμα ενα ελληνικό κρασί στο σούπερ μάρκετ κοστίζει 10 ευρώ και το εφάμιλλο χιλιάνικο κοστίζει 5 γιατί να πάρουμε το ελληνικό;

Πρέπει η τμή του ελληνικού να κατέβει. Διότι αν κατέβει και εμείς θα το αγοράζουμε και ο οινοποιός θα κάνει εξαγωγές. Ένας απο τους λόγους που δεν έχουμε εξαγωγές είναι οτι οι παραγωγοί στηρίζονται στην εγχώρια αγορά που δέχεται πολύ υψηλότερες τιμές απο αυτές που θα έπιαναν τα προιόντα τους στο εξωτερικό. Αν λοιπόν οι Έλληνες αρνηθούν να πληρώσουν τις ελληνικές υπερβολικές τιμές, αναγκαστικά αυτές θα κινηθούν προς τα κάτω και το εισόδημα που χάσαμε απο τις μειώσεις μισθών θα αποκατασταθεί απο τη μείωση του κόστους ζωής. Δυστυχώς ακόμη τα πράγματα κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Το εισόδημα μειώθηκε και οι τιμές αυξάνονται και αυτό δεν θα μας βγεί σε καλό.

Ανεξαρτήτως λοιπόν των πολιτικών αποφάσεων και της επίδρασης που έχουν στο εισόδημα και τη ζωή μας, εμείς πρέπει να κινηθούμε με γνώμονα την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, των ιδιωτικών δουλειών και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας. Και ακόμη δεν έχουμε μπεί σε αυτή τη λογική, αλλά συνεχίζουμε να κλαίμε τη μοίρα μας, για τα κρατικά λεφτά που χάνουμε. Πρέπει να δεχτούμε οτι «λεφτά δεν υπάρχουν» και να πάμε να τα βρούμε απο τις ξένες αγορές.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr