Πρώτον διότι η γραφειοκρατία καθιστά πολύ δύσκολη αν όχι αδύνατη τη συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών και

δεύτερον διότι το κράτος δεν έχει τα λεφτά για να καταβάλει τη συμμετοχή του που ανέρχεται σε 5% της συνολικής επένδυσης.

Αποτέλεσμα είναι να μη γίνονται οι πολυπόθητες επενδύσεις και να χάνουμε τα κεφάλαια του ΕΣΠΑ.

Το ζήτημα είναι αν ο κ. Ράιχενμπαχ που έχει επιφορτισθεί με το καθήκον της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, μπορεί να επιβάλει δυο αλλαγές. Μία στο ελληνικό δημόσιο και μία στις Βρυξέλες.

Όσον αφορά στο δημόσιο, ο κ. Ράιχενμπαχ θα πρέπει να προτείνει τρόπους μείωσης της γραφειοκρατίας και απλούστευσης των διατάξεων που σχετίζονται με τις επενδύσεις. Εφόσον είναι απαλλαγμένος απο την λογική της εγχώριας δημόσιας διοίκησης που προστάζει να δυσκολεύεται ο πολίτης σε κάθε ενέργεια του ώστε να είναι απαραίτητη η παρέμβαση των δημοσίων υπαλλήλων, ο κ. Ράιχενμπαχ μπορεί να δεί το ζήτημα με καθαρό βλέμμα που κανένας Έλληνας πολιτικός δεν έχει.

Η παρέμβαση του κ. Ράιχενμπαχ προς τις Βρυξέλες και τον κ. Όλι Ρεν, θα είναι εξίσου αναγκαία. Θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς των επιδοτήσεων ώστε αντί για κρατική συμμετοχή – που δεν υπάρχει – να μπορεί να χρηματοδοτείται μια επένδυση με ιδιωτικά κεφάλαια. Να δίνεται δηλαδή αυτό το 5% που δεν διαθέτει το δημόσιο, ώς συμμετοχή άλλων (τρίτων) ιδιωτών οι οποίοι να αποκτούν και το 5% των μετοχών της επένδυσης.

Είναι προφανές οτι αν μια επένδυση έχει εγκριθεί για χρηματοδότηση απο την Ευρώπη, θα βρεθούν ιδιώτες που θα συμμετάσχουν χρηματοδοτώντας την στο πολύ χαμηλό ύψος του 5%.

Έτσι και ιδιωτικά κεφάλαια θα επενδυθούν αλλά και ξένα κεφάλαια θα εισρεύσουν. Και κυρίως θα ξεκινήσουν μερικές επενδύσεις που είναι απαραίτητες για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr