Οταν λοιπόν οι Αμερικανοί ή οι Γερμανοί στηρίζουν την αυτοκινητοβιομηχανία τους, στηρίζουν τις εξαγωγές τους, τη βιομηχανία τους και τις θέσεις εργασίας τους. Οταν εμείς στηρίζουμε τους εισαγωγείς αυτοκινήτων, τι ακριβώς στηρίζουμε; Διότι ακόμη και το επιχείρημα ότι στον κλάδο εργάζεται πολύς κόσμος δεν σημαίνει ότι ο πράγματι πολύς αυτός κόσμος ωφελείται από την απόσυρση. Ωφελείται μόνο ο έμπορος. Το συνεργείο δεν ωφελείται όταν αντικαθίστανται τα παλιά ΙΧ από τα καινούργια, ούτε οι ασφαλιστές ούτε οι βενζινοπώλες ωφελούνται ούτε κανένας άλλος. Ωφελείται μόνο περιορισμένη ομάδα επαγγελματιών εισαγωγέων αυτοκινήτων οι οποίοι βεβαίως είναι και από τα ισχυρότερα λόμπι επιρροής του ελληνικού Κοινοβουλίου. Μην κλαίμε λοιπόν για το πεντακοσάρικο της έκπτωσης που θα είχαμε από την απόσυρση, διότι με τέτοιου είδους μέτρα που έχουν τεράστιο κόστος για τον προϋπολογισμό και τεράστιο όφελος για μια κλίκα επαγγελματιών δημιουργείται το έλλειμμα, το οποίο εμείς οι ίδιοι που γλιτώσαμε το πεντακοσάρικο καλούμαστε να το καλύψουμε, πληρώνοντας περισσότερους φόρους. Η απόφαση λοιπόν της κυβέρνησης ήταν σωστή. Αντίθετα με τα αυτοκίνητα που εισάγονται, οι ηλιακοί θερμοσίφωνες, τα φωτοβολταϊκά πάνελ, τα κουφώματα για τη μόνωση των σπιτιών πρέπει να επιδοτούνται. Πρώτον, για λόγους περιβαλλοντικούς, δεύτερον για λόγους οικονομικούς διότι παράγονται εδώ, και πράγματι η επιδότησή τους αποτελεί επιδότηση των θέσεων εργασίας και ενισχύει την εγχώρια παραγωγή.

Με αφορμή την κατάργηση του μέτρου απόσυρσης η κυβέρνηση θα πρέπει να εξετάσει ένα ακόμη ζήτημα, το οποίο ούτε η νυν ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν ποτέ αγγίξει. Το ζήτημα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών. Η Ελλάδα είναι μια χώρα κατ΄ εξοχήν εισαγωγική. Για τον λόγο αυτό διατίθενται κάθε χρόνο δεκάδες δισ. ευρώ προς πληρωμή των εισαγωγών μας. Το έλλειμμα αυτό καλύπτεται με δανεισμό, όπως και το έλλειμμα του προϋπολογισμού, και μάλιστα είναι πολύ μεγαλύτερο από το έλλειμμα του προϋπολογισμού. Και δεν φτάνει αυτό, τα εν λόγω χρήματα φεύγουν και μένουν στο εξωτερικό ενώ τουλάχιστον το έλλειμμα του προϋπολογισμού μοιράζεται εντός της χώρας. Για να αντιμετωπιστεί λοιπόν το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας πρέπει να αντιμετωπιστεί πρώτα το έλλειμμα των εξωτερικών συναλλαγών. Και δυστυχώς κανένας υπουργός τώρα, ή στο παρελθόν, δεν έχει ως αρμοδιότητα αυτό το ζήτημα. Μήπως είναι ώρα να το αναλάβει η κυρία Λούκα Κατσέλη ως υπουργός Οικονομίας;

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]