Τα υπόλοιπα θα δοθούν στις ανεπτυγμένες οικονομίες με στόχο τη συντήρηση της κατανάλωσης. Είναι όμως αυτό το ζητούμενο από τους είκοσι ηγέτες; Εξασφαλίζει αυτή η λύση την αποφυγή ανάλογων κρίσεων στο μέλλον; Κατά τη γνώμη μου οι αποφάσεις του G20 είναι πυροσβεστικά μέτρα και δεν λύνουν το πρόβλημα μακροχρόνια. Προκειμένου να αντιμετωπισθεί αυτή η κρίση αυτό που απαιτείται αρχικά είναι πράγματι η χρηματοδότηση των οικονομιών και αυτό επιτυγχάνεται με τις συγκεκριμένες αποφάσεις. Το 1,1 τρισ. δολάρια που διατίθεται για τη στήριξη των οικονομιών υποκαθιστά μέρος των δανεικών με τα οποία αναπτύχθηκαν οι οικονομίες τα προηγούμενα χρόνια. Εκεί τελειώνει και η επίδραση των μέτρων που αποφασίστηκαν.

Το ζητούμενο όμως είναι να αντιμετωπιστούν ριζικά τα προβλήματα και αυτό δεν μπορεί να γίνει με τη χρηματοδότηση και μόνο. Χρειάζεται δομική αλλαγή του συστήματος που να αποσκοπεί στην πολύ ταχύτερη ανάπτυξη των φτωχότερων χωρών, στη μείωση των οικονομικών διαφορών, στην εξασφάλιση τροφής, περίθαλψης και παιδείας για το σύνολο του παγκόσμιου πληθυσμού. Χρειάζεται επίσης αλλαγή της επιχειρηματικής λογικής ένταξής της στην αναγκαιότητα προστασίας του περιβάλλοντος και μια νέα στρατηγική οικονομικής και τεχνολογικής ανάπτυξης.

Για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει οι ηγέτες να επαναλάβουν τη σύνοδό τους με άλλη ατζέντα. Πρέπει να λάβουν μέτρα που θα εξασφαλίσουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής σε όλους τους πληθυσμούς και που θα επιβάλουν την προστασία του περιβάλλοντος στις επιχειρήσεις και στους καταναλωτές. Οι μεγάλες κρίσεις, όπως είναι αυτή που ζούμε σήμερα, δεν αντιμετωπίζονται με πακέτο οικονομικών μέτρων. Το τύπωμα φρέσκου χρήματος λύνει παροδικά το πρόβλημα αλλά γεννά άλλα. Ενδέχεται τα μέτρα αυτά να οδηγήσουν σε νέες αυξήσεις τιμών των πρώτων υλών και του πετρελαίου και σε επιτάχυνση του πληθωρισμού με άμεσα θύματα τις φτωχότερες χώρες που θα αντιμετωπίσουν προβλήματα σίτισης.

Για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά κρίσεις αυτού του μεγέθους χρειάζονται έναν ισχυρό καταλύτη και αυτός που έχουμε σήμερα είναι η τεχνολογική καινοτομία. Οι επιχειρήσεις διαθέτουν την τεχνολογία του αύριο. Ωστόσο δεν την έχουν βγάλει ακόμη στην αγορά για να συνεχίσουν να πουλάνε τα προϊόντα παλιότερης τεχνολογίας και να αυξάνουν τα κέρδη τους. Αν όμως για παράδειγμα οι ηγέτες επέβαλλαν ένα πενταετές πρόγραμμα αντικατάστασης όλων των οχημάτων με νέα «πράσινης» τεχνολογίας, οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν θα χρειάζονταν οικονομική ενίσχυση. Θα παρήγαγαν νέα οχήματα που δεν θα μόλυναν το περιβάλλον και οι πολίτες υποχρεωτικά θα έπρεπε στα επόμενα χρόνια να τα αγοράσουν.

Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και στην παραγωγή ρεύματος και συνολικά στον ενεργειακό κλάδο που συντηρεί επίτηδες την εξάρτησή μας από το πετρέλαιο, το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και στις φαρμακοβιομηχανίες που έχουν εγκαταλείψει στο έλεος ασθενειών του περασμένου αιώνα τον τρίτο κόσμο. Ολα αυτά μπορεί να ακούγονται λίγο ρομαντικά, αλλά αυτές οι αλλαγές θα έδιναν στη δυτική οικονομία μια ισχυρή ώθηση για τις επόμενες δεκαετίες και θα μεγάλωναν το επίπεδο ασφάλειας και ευημερίας ολόκληρου του πλανήτη και όχι μόνο μερικών ακριβών συνοικιών του δυτικού κόσμου.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]  

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr