Αυτά επί της ουσίας, αλλά υπάρχουν και κάποια σημεία της επίσκεψης Μπλίνκεν σε Τουρκία και Ελλάδα που αξίζει να επισημανθούν:
Α. Στην Τουρκία είναι αλήθεια ότι η ατμόσφαιρα που επικράτησε στις επαφές που είχε ο Μπλίνκεν δεν ήταν ιδιαίτερα θερμή. Θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και ψυχρή. Ίσως δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετική μέσα στον ζόφο που είχαν προκαλέσει οι σεισμοί, αλλά και για άλλους λόγους. Είχαν περάσει ελάχιστες μέρες από τότε που ο Τούρκος υπουργός Εσωτερικών, ο Σοϊλού, κατηγόρησε ευθέως τους Αμερικανούς πρεσβευτές, δηλαδή την Ουάσινγκτον, ότι πάντα απεργάζονταν πραξικοπήματα σε βάρος της τουρκικής δημοκρατίας. Επίθεση που ασφαλώς είχε τη σφραγίδα του Ερντογάν. Αν σε αυτό προστεθούν τα οφέλη που αποκομίζει η Άγκυρα από την προσέγγιση με τη Ρωσία και ότι εδώ και χρόνια κτίζει ένα δόγμα επαμφοτερίζουσας εξωτερικής πολιτικής, γίνεται αντιληπτό ότι δεν θα μπορούσε να γυρίσει φύλλο πριν από τις εκλογές, όπως ζήτησε ο Μπλίνκεν. Ο οποίος άλλωστε εκπέμπει και σαν άτομο ψυχρότητα. Δεν αποκλείεται πάντως να υπάρξει αλλαγή σχετικά με τη Σουηδία μετά τις τουρκικές εκλογές που τώρα προσδιορίζονται για τις 18 Ιουνίου, ή κάπου εκεί.
Β. Είναι γνωστό και φάνηκε από την επίσκεψη και τις δηλώσεις και τις τοποθετήσεις , ότι ο ίδιος ο Μπλίνκεν και το Στέητ Ντηπάρτμεντ, «καίγονται» μη τυχόν και η Δύση χάσει την Τουρκία, εξ ου και οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να συγχωρήσουν πάρα πολλά και να ανεχθούν άλλα τόσα από την Άγκυρα. Καμία αμφιβολία περί αυτού. Άλλωστε ο Μπλίνκεν και αμέσως μετά ο εκπρόσωπος του Στέητ Ντηπάρτμεντ φρόντισαν να συντηρήσουν τη γραμμή των ίσων αποστάσεων από Ελλάδα και Τουρκία, γεγονός που αντελήφθη και η «Καθημερινή» που το επισήμανε επικριτικά στο κύριο άρθρο της την Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου. Ας ελπίσουμε ότι ο Ερντογάν δεν θα κάνει την πλήρη κολοτούμπα στην πολιτική του μετά τις εκλογές, γιατί τότε μπορεί να δούμε τόσες αγκαλιές και φιλιά μεταξύ Ουάσινγκτον και Άγκυρας, που θα προκαλέσουν δάκρυα και κατάθλιψη σε λόγου μας…
Γ. Σε απόλυτη συνάφεια με τα παραπάνω ήταν όσα είπε και έκανε Μπλίνκεν στην Αθήνα. Έδωσε έμφαση στη «στρατηγική» σχέση Ελλάδας – ΗΠΑ και ταυτόχρονα χαρακτήρισε «στρατηγικό κόμβο» την Αλεξανδρούπολη, κάτι που ήδη γνωρίζουμε αφού εν όψει του πολέμου στην Ουκρανία και των ενεργειακών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ευρώπη αναπτύχθηκε το λιμάνι τη πόλης. Πριν όμως σπεύσουν κάποιοι να ασκήσουν κριτική επειδή έχουμε ως χώρα δώσει τα πάντα στους Αμερικανούς, η άποψη μου είναι ότι σωστά κάναμε και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά. Με την Τουρκία να απειλεί συνεχώς και την Άγκυρα να παίζει «διπλό παιχνίδι» στον πόλεμο τη Ουκρανίας, η Ελλάδα ήταν αναγκασμένη να χωθεί όσο πιο βαθιά μπορούσε στην αγκαλιά των Αμερικανών, όπως άλλωστε κάνει και η υπόλοιπη Ευρώπη. Στο κάτω – κάτω της γραφής, η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να παίξει χοντρά παιχνίδια ανάλογα με αυτά της Τουρκίας. Απλά δεν την παίρνει για πολλούς και διάφορους αντικειμενικούς λόγους. Η συνάντηση Μπλίνκεν – Τσίπρα έγινε για να τονιστεί ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο σημερινό σημείο με πλήρη συγκατάθεση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να μη ξεχνάμε ότι ο Τσίπρας και ο Σύριζα υπηρέτησαν φιλοαμερικανική πολιτική χωρίς ενδοιασμούς όταν ήταν στην εξουσία και ούτε το ΠΑΣΟΚ έχει διαφορετικές απόψεις.
Όλα αυτά έγιναν και γίνονται με τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία. Η επίσκεψη του Μπάϊντεν στην Πολωνία και στο Κίεβο, οι προφητείες Μπλίνκεν πριν μία εβδομάδα περί χορήγησης όπλων από την Κίνα στη Ρωσία, οι δηλώσεις του κινέζου υπουργού Εξωτερικών, και οι αντίστοιχες δηλώσεις και αποφάσεις του Πούτιν, στις οποίες περιλαμβάνεται η αποχώρηση από τη συμφωνία περί ανάπτυξης πυρηνικών όπλων, οι συνεχείς εκδηλώσεις προθυμίας από τους Ευρωπαίους εταίρους και συμμάχους να εμπλακούν μέχρι τέλους στον πόλεμο, μαζί με την έξαρση της προπαγάνδας από όλες τις πλευρές, δείχνουν δυστυχώς ότι το τέλος του πολέμου δεν φαίνεται ακόμη. Δείχνουν επίσης ότι η Δύση – όπως και η Μόσχα βέβαια – θα το τραβήξουν μέχρι εκεί που δεν παίρνει άλλο, χωρίς να θέλουμε να σκεφτούμε τι σημαίνει «άλλο».
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr