Το γεγονός ότι οι δήμαρχοι της Αθήνας, Κώστας Μπακογιάννης και της Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνος Ζέρβας, συμμετείχαν σε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ελληνικής μειονότητας στη Χιμάρρα, με θέμα την αποφυλάκιση του Φρέντι Μπελέρη, πέρασε λίγο «στα ψιλά», μάλλον επειδή η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου. 

Τα περιστατικά του καλοκαιριού είναι πολλά και σωρευτικά επιδρούν με έναν τρόπο «βουβό». Τα «απίστευτα κι όμως αληθινά» της ελληνικής πραγματικότητας φανερώθηκαν στην έκρηξη των αποθηκευμένων πυρομαχικών στην Νέα Αγχίαλο, στις ξαπλώστρες που ξαφνικά μαζεύτηκαν από τις παραλίες και εξίσου ξαφνικά τις ξαναγέμισαν, μόλις έγιναν οι έλεγχοι και επιβλήθηκαν τα πρόστιμα και, φυσικά, στα αδιανόητα με το κονβόι των χούλιγκαν από την Κροατία, οι οποίοι στην ουσία επέδραμαν ανενόχλητοι στη χώρα.

Ότι στην Ελλάδα δεν πλήττει κανείς και ποτέ, διαπιστώνεται διαρκώς. Αν μιλάμε δηλαδή για τις αφορμές που μπορεί να πυροδοτήσουν λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές κόντρες και αντιπαραθέσεις - κυρίως στα κοινωνικά δίκτυα - και για όσους ασχολούνται με αυτά,  

Για μία ακόμη φορά, στην περίπτωση των πυρκαγιών, παρακολουθούμε μία γνωστή αλληλουχία. Προβλήματα δεκαετιών διαπιστώνονται, παθογένειες του κράτους και των διαφόρων δομών του αναδεικνύονται και μία πάγια τακτική εφαρμόζεται εκ των υστέρων. 

Για να μην υπάρχουν αυταπάτες, οφείλει κανείς να αναζητήσει κάποιες εξηγήσεις στη μέχρι στιγμής στάση των Σπαρτιατών και να θυμηθεί κάποια πράγματα. 

Οι εφετινές πυρκαγιές, η έκταση του φαινομένου και η διάρκεια του, δείχνουν ότι πρόκειται πλέον για πολύ σύνθετη υπόθεση με πολλαπλές επιπτώσεις, σε πολλά πεδία.