Ως προς τα μέσα, είναι μάλλον προφανές ότι απαιτούνται περισσότερα και μία άλλου τύπου διάρθρωση των δομών. Το πρόβλημα όμως είναι ότι ακόμα και αν ήταν όλα τα Καναντέρ του κόσμου έτοιμα στα εργοστάσια παραγωγής (που δεν είναι), η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που παραγγέλνει. Υπάρχουν και άλλοι στην «ουρά» και απαιτείται κάποιος χρόνος για την παράδοση.
Ως προς τον Στυλιανίδη και την τοποθέτηση Κικίλια στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, δύο πράγματα έχουν σημασία.
Πρώτον, ότι η επιχειρησιακή δομή του υπουργείου παρέμεινε η ίδια, με τον υφυπουργό Ευάγγελο Τουρνά και τον γενικό γραμματέα Βασίλη Παπαγεωργίου. Και απ’ ό,τι μαθαίνουμε - και είναι λογικό - αυτοί ανέλαβαν δράση και αυτούς λαμβάνουν υπόψη σε κάθε κίνηση και απόφαση ο υπουργός και ο Πρωθυπουργός.
Δεύτερον, όσοι μιλούν για τον Στυλιανίδη και την όντως επιτυχημένη θητεία του, πόσο βέβαιοι είναι ότι ο ίδιος επιθυμούσε να είναι και πάλι σε μία τέτοια θέση;
Συνεπώς, ναι, μεγάλο το πρόβλημα και η καταστροφή, αλλά ας μην θεωρούμε ότι όλα είναι τόσο εύκολα.
Και πάντως, όταν έρχονται σε πέρας αποστολές εκκένωσης χιλιάδων ατόμων και ασκούν κριτική άλλοι, που δεν μπορούσαν να εκκενώσουν ούτε το λιμανάκι της Ραφήνας το 2018 (για να μην μιλήσουμε για τα υπόλοιπα), όλοι οφείλουν να ιεραρχούν τη σημασία των όσων συμβαίνουν και λέγονται…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr