Καθώς λοιπόν επιστρέφουμε σε κάποιου είδους κανονικότητα και εν μέσω καλοκαιριού υπερηφανευόμαστε για την «τουριστική βιομηχανία» μας, βλέπουμε ότι το υπερπολύτιμο προϊόν μας κινδυνεύει να καταστραφεί από την απληστία, την ασυδοσία και την προχειρότητα των επιχειρηματιών και των εσωτερικών ολιγοπωλίων. Αν δεν αλλάξει κάτι και γρήγορα, οι επιπτώσεις θα είναι χειρότερες. 

Μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα. 

Στην ακτοπλοΐα παρατηρείται μία σχεδόν αλόγιστη αύξηση των ναύλων για τα εισιτήρια επιβατών και οχημάτων και την ίδια στιγμή, οι έως και προσφάτως υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υποβαθμίζονται. Σε πλοία εταιρειών όπως της Blue Star θεωρείται τυχερός όποιος κατορθώσει να βρει μία πλαστική καρέκλα στο κατάστρωμα, την οποία έχει πληρώσει 50 ευρώ, ενώ οι υπηρεσίες καθαριότητας και η λοιπή εξυπηρέτηση στα υποστελεχωμένα πλοία, πολύ δύσκολα μπορούν να αντεπεξέλθουν στην πέραν των ορίων πληρότητα. 

Άλλες εταιρείες, όπως η δήθεν ανερχόμενη SeaJets επιδεικνύει εξωφρενική περιφρόνηση προς τους επιβάτες, οι οποίοι πληρώνουν τα ακριβότερα εισιτήρια της αγοράς (τα περί εκπτώσεων που διακινούνται με πληρωμένες καταχωρήσεις σε διάφορα ΜΜΕ είναι αστεία). Κλιματισμοί που δεν λειτουργούν, όρθιοι επιβάτες (!) στα κατά άλλα δήθεν υπερσύγχρονα ταχύπλοα, κάποια από τα οποία πλέουν «τσαλακωμένα» λόγω σύγκρουσης (βλ. φωτό επάνω), καθυστερήσεις που ακυρώνουν την υπηρεσία της δήθεν υψηλών ταχυτήτων ακτοπλοΐας, ακόμη και επικίνδυνες πρακτικές, με τα πλοία να φεύγουν άρον άρον από τα λιμάνια και τους παρκαδόρους να κουμαντάρουν τα οχήματα στα γκαράζ εν πλώ (!!). Οι αντιδράσεις είναι τέτοιες, που θα είναι έκπληξη αν η εταιρεία δεν αντιμετωπίσει ένα κύμα ομαδικών αγωγών. 

Στην αεροπλοΐα παρατηρούνται αντίστοιχα προβλήματα. Η Aegean, που κατ’ ουσίαν είναι το μονοπώλιο στη χώρα, αντιμετωπίζει πρόβλημα σοβαρών καθυστερήσεων στις αφίξεις και τις αναχωρήσεις των εσωτερικών προορισμών και επιβάτες που σπεύδουν να βρίσκονται εγκαίρως στα αεροδρόμια έχοντας πληρώσει εξωφρενικά ακριβά εισιτήρια, δεν λαμβάνουν καμία ενημέρωση, παρά μόνο και στην καλύτερη περίπτωση, αφότου έχει παρέλθει η ώρα αναχώρησης. 

Την ίδια στιγμή, στους υπερφορτωμένους τουριστικούς προορισμούς εκδηλώνεται το λεγόμενο «κίνημα της ομπρέλας». 

Πρωτοβουλίες πολιτών οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις καταλήψεις των παραλιών από τους επιχειρηματίες και την υπερεκμετάλλευση, κατορθώνουν και κινητοποιούν δημοτικές και δικαστικές αρχές, με αποτέλεσμα τμήματα των παραλιών να απελευθερώνονται και παρανομίες να αντιμετωπίζονται, έστω και εκ των υστέρων. 

Με αφορμή αυτά, παρατηρείται το γνωστό φαινόμενο των διαδικτυακών αντιπαραθέσεων. Οι μεν θεωρούν ότι το κίνημα της ομπρέλας είναι ένα ακόμη σαμποτάζ της αντιπολίτευσης και μία υπονόμευση της «τουριστικής βιομηχανίας», οι δε πιστεύουν ότι πρέπει να ξηλωθούν όλες οι ομπρέλες και να επιστρέψουμε στη δεκαετία του 1970. Το γνωστό: Όλα είναι μαύρο ή άσπρο. Η μέση λύση και η τήρηση των νόμων αιωρούνται στη σφαίρα του αδιανόητου. 

Πλην όμως, οι κινητοποιήσεις αυτές, οι οποίες παρεμπιπτόντως έχουν μαζική αποδοχή και τελικά πίσω τους «τρέχει» και η κυβέρνηση, έχουν ένα ενθαρρυντικό στοιχείο: Είναι μία από τις περιπτώσεις στις οποίες οι πολίτες δείχνουν το δρόμο. Και με τον τρόπο τους λένε στην κυβέρνηση ότι αυτοί θα κάνουν όσα δεν κάνει εκείνη. 

Είναι επιλογή της όποιας κυβέρνησης να κατανοήσει με αφορμή αυτά, ότι εκείνη πρώτη οφείλει να τηρήσει τη νομιμότητα και τελικά να προφυλάξει - εν προκειμένω - το τουριστικό προϊόν. 

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr