Καθώς τα κρατικά του ευρωπαϊκού νότου δέχονται πιέσεις, αρχίζει να μοιάζει λες και το πρόγραμμα στήριξης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν υπήρξε ποτέ για την Πορτογαλία, αναφέρει το Bloomberg.

Μία τάση, λίγο παλαιότερη, ήθελε τους πολιτικούς να παρομοιάζουν τον πολιτικό στίβο με γήπεδο ποδοσφαίρου.

Ιστορίες με ονειροπόλους νέους, ξένοιαστα παιδιά, ηγέτες που οραματίζονται και δακτυλοδεικτούμενοι από τον αντίπαλο πολιτικοί είναι μερικές μόνο από τις εικόνες που εμπλούτισαν τις προεκλογικές αφίσες στην πολιτική ιστορία του τόπου. Το κεφάλαιο δεν μπορεί να αναλυθεί και να εξαντληθεί μέσα σε λίγες γραμμές.

Παρότι ήδη άρχισε η... ανανέωση του ΣΥΡΙΖΑμε τον καθαρμό του από τα "άτακτα" παιδιά του, η ανανέωση του πολιτικού συστήματος δεν ήρθε ποτέ.

Ποτέ άλλοτε από το 1974 και την αποκατάσταση αυτής της ανάπηρης Δημοκρατίας στη χώρα, δε μας έγνεφε τόσο αποτρόπαια η σκοτεινή παρακμή.

Με τη ρητή δέσμευση «δεν πρόκειται να δραπετεύσω από τις ευθύνες μου», ο πρωθυπουργός διαμηνύει δραματικά προς κάθε κατεύθυνση ότι τίποτε δεν έχει ακόμα κριθεί στην προσπάθεια για τη σωτηρία της χώρας και απευθύνει μήνυμα ενότητας στο εσωτερικό του κόμματός του, αφήνοντας να εννοηθεί ότι μετά την υπογραφή της Συμφωνίας, υπάρχει επαρκής χρόνος προκειμένου να «λυθούν οι διαφορές» και να δοθεί πολιτική λύση μέσω εκλογών.

Όλα έγιναν μέσα στην εκτυφλωτική εαρινή αιθρία. Στο φόντο έβλεπε κανείς τα υπέροχα και επιβλητικά νεοκλασικά του Καστελόριζου το ακραίο σύνορο της Ηπείρου και το κάδρο, ξεχείλιζε από το σπάταλο φως του Αιγαίου. Ένα ταχύ τρεχαντηράκι διέσχιζε αμέριμνα και ειρηνικά τα γαλανά νερά. Το μήνυμα όμως, ήταν εκκωφαντικά θλιβερό και σκόρπισε παγωνιά.