Το Θριάσιο είναι η πίσω αυλή του Λεκανοπεδίου, που κανείς δε θέλει να ξέρει την ύπαρξή της. Μια τοξική βόμβα στα σπλάχνα της πρωτεύουσας που αναδεύεται επικίνδυνα κατά καιρούς και μας βγάζει για λίγο απ΄ τη μακάρια νάρκη του εφησυχασμού. Κι ένα βολικό αποπαίδι για να φορτώνουμε τα ανομήματά μας και να το δείχνουμε μετά με το δάχτυλο. Το Θριάσιο, είναι οι ανομολόγητες ενοχές μας. Ο ναός της αδιαφορίας για το περιβάλλον, όπου καθημερινά μια κοινωνία πλαδαρή, βυθισμένη σε νοσηρές καταναλωτικές συνήθειες, ρίχνει με αηδία τον οβολό της, αποστρέφοντας κατόπιν απαθώς το βλέμμα.