Ο «Ριχάρδος ΙΙΙ» είναι ένα σημείο καμπής για τη θεατρική ζωή της Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Όχι μόνο γιατί σηματοδοτεί την πρώτη της σκηνοθεσία στο κλασικό ξένο ρεπερτόριο, αλλά κυρίως γιατί την στερεώνει στο χώρο του ενεργού, κοινωνικού θεάτρου στον οποίο έχει αποδείξει πως επιθυμεί να ανήκει.