Εκτιμάται πως αποτελεί το πρώτο θεατρικό έργο του Αντόν Τσέχοφ αλλά, υπό μια έννοια, είναι το τελευταίο του. Γράφτηκε από το μέγα Ρώσο όταν ήταν ακόμα φοιτητής μα πρωτοδημοσιεύτηκε το 1923 σχεδόν είκοσι χρόνια μετά το θάνατο του: Είχε, μόλις, ανακαλυφθεί σε κάποια χειρόγραφα του. Παρότι πρώιμο έργο, στον «Πλατόνοφ» είναι ορατά όλα τα κυρίαρχα θεματικά μοτίβα που είχαν απασχολήσει τον Τσέχωφ στα μεταγενέστερα κείμενα του: Η ύπαρξη ενός ρωσικού κτήματος – σύμβολο της παρακμάζουσας Ρωσίας – οι ξεπεσμένοι φεουδάρχες και οι καταχρεωμένοι αριστοκράτες, οι ανερχόμενοι αγρότες, οι ανεπίδοτοι έρωτες, η πλήξη, η ανία, η πνευματική πενία, η ανάγκη για απόδραση. Κι ένας ήρωας που λειτουργεί σαν οίστρος ή σαν σημείο αναφοράς για τους υπόλοιπους.