Καθώς καταρρέει η κυβέρνηση Καραμανλή και ο ίδιος ως τραγική φιγούρα μέσα στα συντρίμμια του κόμματός του προσπαθεί να περισώσει την πολιτική του καριέρα, προκύπτει ξεκάθαρα η αιτία της μνημειώδους αποτυχίας του. Ο κ. Καραμανλής δεν τόλμησε να έρθει σε ρήξη με τη γραφειοκρατία του Δημοσίου και με τη νομενκλατούρα του κόμματός του. Η διακυβέρνησή του χαρακτηρίζεται από ατολμία, έλλειψη φαντασίας και γνώσης και κυρίως αδιαφορία και διάθεση παραίτησης.

Μέχρι πρότινος οι θεματοφύλακες του Καραμανλισμού στη Νέα Δημοκρατία αγρυπνούσαν για να μην πέσει το κόμμα στα χέρια της Ντόρας Μπακογιάννη. Κατάρτιζαν σχέδια, βαστούσαν «τσίλιες», έκαναν λιτανείες και όλα αυτά με επίκεντρο τον Κώστα Καραμανλή, είτε ως αέναο νικητή των εκλογών απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου, είτε ως ένδοξο ηττημένο που θα συνέχιζε να κρατάει τα ηνία της παράταξης μέχρι να βρεθεί μία νέα ευκαιρία επανόδου στην εξουσία . ΄Η και μέχρι να βρεθεί ο διάδοχος που θα όρθωνε τα στήθια του για να μην πέσει το κόμμα στα νύχια του Μητσοτακέϊκου. Γιαυτούς προτιμότερο το ΠΑΣΟΚ από το Μητσοτακέϊκό, όπως κάποτε στις τελευταίες μέρες του Βυζαντίου υπήρχαν εκείνοι που προτιμούσαν το οθωμανικό σαρίκι από την παπική τιάρα ...

Τα όσα άφησε να εννοηθούν ο κ. Βγενόπουλος όχι για την κρητική διατροφή αλλά για την κρητική αλληλεγγύη, μου έφεραν στο μυαλό και τον σημερινό υπουργό μεταφορών κ. Χατζηδάκη που όσο ήταν ευρωβουλευτής είχε βάλει σκοπό της ζωής του να βομβαρδίζει τις ευρωπαϊκές υπηρεσίες με ερωτήσεις για την Ολυμπιακή και τις "υπεκφυγές" της τότε ελληνικής κυβέρνησης να την ιδιωτικοποιήσει. Υποθέτω πως το να απαξιώνει συστηματικά τον εθνικό αερομεταφορέα μας, να προκαλεί τις παρεμβάσεις των ευρωπαίων και να «καταδίδει» αν θέλετε την ελληνική Κυβέρνηση ήταν στο πλαίσιο του καλού της Πατρίδος. Αλλά τώρα θα μου πείτε εδώ ολόκληρη απογραφή προκάλεσε η ΝΔ, οι ερωτήσεις για την Ολυμπιακή είναι απλό πταίσμα.

Πριν τις Ευρωεκλογές αποδίδαμε στην κυβέρνηση τις λάθος επιλογές Αλογοσκούφη (και Παπαθανασίου εν συνεχεία) που οδήγησαν στο πάγωμα της οικονομίας, ενώ ήμασταν στα πρόθυρα της διεθνούς κρίσης. Μετά τις εξαγγελίες του κ.Καραμανλή στην ΔΕΘ, διαπιστώνουμε ότι δεν επρόκειτο για λανθασμένη κίνηση αλλά για πρόθεση! Δεν το έκαναν κατά λάθος! Με πρόθεση έκαναν τις εξαγγελίες με στόχο την φοροδιαφυγή και την αύξηση των εσόδων.

Υπάρχει το ένα υπόβαθρο: η κατάργηση του «κανόνα του χρυσού» (ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα και οριστικά μετά την πετρελαϊκή κρίση του ’70 - ίσως, ακριβώς για να ξεπεραστεί) και η αντικατάσταση του χρυσού, ως σταθερού, συμβατικού αλλά «οιονεί αντικειμενικού» μέτρου της αξίας του παραγόμενου πλούτου, από το δολλάριο και το “club” της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED).

Η μετεγκατάσταση της ΔΕΘ στην Σίνδο σαφώς και είναι μια ευεργετική πρόταση για την περιοχή. Η πρόταση επισήμως έγινε από τον Πρωθυπουργό στα εγκαίνια της ΔΕΘ, ενώ είχε προαναγγελθεί από πέρσι., δηλαδή μεσολάβησε ένας χρόνος, μελετών και διαβουλεύσεων όπου ενδεχομένως να είχαν προταθεί και άλλες υποψηφιότητες υποδοχής των εγκαταστάσεων, πριν βγεί το τελικό αποτέλεσμα.

Οι εξαγγελίες από τη Θεσσαλονίκη του Γ. Παπανδρέου θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ουδέτερες για το Χρηματιστήριο με εξαίρεση το πάγωμα των τιμολογίων των ΔΕΚΟ. Επί της ουσίας δεν προανήγγειλε μέτρο με αρνητικές επιπτώσεις... αφήνοντας όμως ένα γρίφο που μπορεί να αποδειχθεί βόμβα.