Ο Αλέξης Τσίπρας διακατέχεται απά μία προφανή νευρικότητα, η οποία φαίνεται και από τις άστοχες εν πολλοίς κοινοβουλευτικές του παρεμβάσεις, αλλά και από την αγωνία του να δίνει συνεντεύξεις, στις οποίες δεν λέει και κάτι νέο ή εντυπωσιακό. 

Στο ΚΙΝΑΛ αρχίζει να διαφαίνεται ο σοβαρός κίνδυνος ευτελισμού της διαδικασίας εκλογής νέου προέδρου και πολλά θα κριθούν από το χρόνο ανακοίνωσης των αποφάσεων Παπανδρέου. 

Το λες εκ πρώτης όψεως ένδειξη εκνευρισμού και κάπως συμπλεγματική στάση. Είναι όμως και δείγμα κακής κοινοβουλευτικής συμπεριφοράς και προσκόλλησης στα φθηνά κόλπα των σχολικών αμφιθεάτρων. 

Επειδή το ΚΙΝΑΛ, καλώς ή κακώς, θα απασχολεί την επικαιρότητα για μερικές εβδομάδες ακόμη, φαίνεται ότι καθημερινώς θα έχουμε και κάποια χαριτωμένα περιστατικά. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ τελικά είναι προφανές ότι έχει διαλέξει τον δρόμο της αυτοκαταστροφής, στάση που όταν υιοθετείται από κάποιον, δύσκολα αλλάζει. Για λόγους κατ’ αρχάς ψυχολογικούς. 

Ένα ακόμη περιστατικό «κλιματικής κρίσης», μία έντονη, πολύ έντονη βροχόπτωση, ήλθε να επιβεβαιώσει μία αίσθηση: Τα πράγματα στην Ελλάδα πολύ δύσκολα θα αλλάξουν. 

Το σίριαλ του Μεγάλου Περιπάτου και της ταλαιπωρίας που προκαλεί και θα συνεχίσει να προκαλεί, φαίνεται ότι θα έχει μεγάλη διάρκεια.