Στην ομιλία του μεταξύ άλλων τόνισε ότι « η πρώτη διαπίστωση είναι ότι το κράτος έχει δείξει ότι δεν είναιεπιτυχημένος επιχειρηματίας. Η εμπειρία στην Ελλάδα και διεθνώς δείχνει ότι, κατά μεγάλο ποσοστό, η αυτόνομη επιχειρηματική δράση του κράτους έχει αποδειχτεί αναποτελεσματική ή και ζημιογόνα.

Η δεύτερη διαπίστωση αφορά την ολοένα και μεγαλύτερη σημασία που αποκτά η ηλεκτρονική διακυβέρνηση για την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους. Σήμερα, όταν με τη Διακήρυξη της Λισσαβόνας τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν δεσμευτεί να προχωρήσουν στην οικοδόμηση της κοινωνίας της γνώσης, η χρήση του διαδικτύου και των σύγχρονων τεχνολογικών συστημάτων πληροφορικής και επικοινωνίας από τις υπηρεσίες του κράτους έχει γίνει αυτονόητη ανάγκη.

Αν θεωρήσουμε ότι η Δημόσια Διοίκηση εν ευρεία έννοια περιλαμβάνει τις Επιτελικές και Διοικητικές Υπηρεσίες, τους Δήμους, τις Νομαρχίες, τις Περιφέρειες, τις Ανεξάρτητες Εποπτικές Αρχές, είναι φανερό ότι, ένα σημαντικά μεγάλο μέρος, των επαφών και των δραστηριοτήτων του Δημοσίουείναι όχι μόνο εφικτό αλλά και επιβάλλεται να διεκπεραιώνεται μέσω των καναλιών και των δικτύων ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Η σωστή χρήση της πληροφορίας και της τεχνολογίας έχουν γίνει, εκ των ων ουκ άνευ, στις σχέσεις μας με τους φορείς της Δημόσιας Διοίκησης. Αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία της παιδείας μας και της καθημερινότητάς μας.

Θα έλεγα ότι η Ελλάδα, αν θέλει να έχει μια σύγχρονη και αποτελεσματική Δημόσια Διοίκηση που σέβεται τους πολίτες της, αν θέλει να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και αν θέλει να οικοδομήσει μια κοινωνία της γνώσης δεν έχει άλλη επιλογή από το να δίνει συνεχώς υψηλή προτεραιότητα στη χρηστή ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Η Ελλάδα της γνώσης και της ευημερίας δεν μπορεί παρά να είναι μια ψηφιακή Ελλάδα.

Όσον αφορά ειδικότερα την οικονομία, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση έχει καταστήσει τη διάκριση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου ακόμη περισσότερο ξεπερασμένη.

Παλαιότερα, ανάλογα και με τις ιδεολογικές μας πεποιθήσεις και την οικονομική φιλοσοφία μας, πιστεύαμε ότι το δημόσιο και το ιδιωτικό, το κράτος και η αγορά, είναι δύο διακριτές και ξεχωριστές σφαίρες οικονομικήςδραστηριότητας με διαφορετικές λογικές.

Σήμερα όμως, η πραγματικότητα και η εξελισσόμενη δυναμική της παγκόσμιας και ευρωπαϊκής οικονομίας, μας έχει πείσει να αποδεχτούμε ότι το δημόσιο και το ιδιωτικό βρίσκονται σε σχέση αμοιβαίας διασύνδεσης και αλληλεξάρτησης, σχέση που αναπτύσσεται με την εξέλιξη της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

Η χρηστή ηλεκτρονική διακυβέρνηση αποκτά καταλυτικό ρόλο για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, αφού διευκολύνει:

• την παροχή και διάχυση της πληροφόρησης με πλήρη διαφάνεια,
• την ανάπτυξη νέων δεξιοτήτων και ικανοτήτων,
• τη δημιουργία ευέλικτων εργασιακών σχέσεων,
• τη μείωση του κόστους των συναλλαγών,
• την άμεση συμμετοχή τωνεπενδυτών στη διαμόρφωση και βελτίωση του επιχειρησιακού περιβάλλοντος,
• το δημόσιο έλεγχο και την κοινωνική λογοδοσία των επιχειρήσεων

Ο πυρήνας της δικής μου παρέμβασης αφορά τις απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα: τι επιρροή έχει η Δημόσια Διοίκηση στις δραστηριότητες των τραπεζών;

Και αντίστοιχα, ποιος είναι ο ρόλος και η συμβολή των τραπεζών στις προσπάθειες που καταβάλλει η Δημόσια Διοίκηση για να ενισχύσει την επιχειρηματικότητα και να στηρίξει την ανάπτυξη της οικονομίας;

Θα μπορούσα, πολύ συνοπτικά, να παραθέσω τέσσερα βασικά στοιχεία αυτής της σχέσης:

- Καταρχάς, από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μέχρι την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ η Δημόσια Διοίκηση έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξυγίανση του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι ελληνικές κυβερνήσεις αξιοποίησαν τον πλειοψηφικό έλεγχο που κατείχαν στο μετοχικό κεφάλαιο σε μια σειρά από μεγάλες τράπεζες προκειμένου να προωθήσουν, μέσω ιδιωτικοποιήσεων, ρυθμιστικών

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr