Βεβαίως, πριν οι διαφωνούντες καταλήξουν στα δικαστήρια, υπάρχει η «συμβατή» διαδικασία.
Όπως λέει η κ. Βασιλοπούλου, «το κρίσιμο είναι αν ο συγκεκριμένος εμβολιασμός κατά της Covid 19 θεωρηθεί μία συνήθης ιατρική πράξη, όπως οι εμβολιασμοί που ήδη έχει κάνει το παιδί στο πλαίσιο του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμού, ή όχι. Αν θεωρηθεί μία συνήθης ιατρική πράξη, την απόφαση την έχει για την περίπτωση των διαζευγμένων γονέων ο γονέας που έχει και ασκεί την επιμέλεια»
«Αν όμως θεωρηθεί μείζονος ιατρικής σημασίας πράξη, πέραν του συνηθισμένου, που έχει ιδιαίτερη σημασία για την υγεία και τη ζωή του τέκνου, τότε ως νομικοί θα λέγαμε ότι εντάσσεται στο πλαίσιο της γονικής μέριμνας, η οποία είναι καθήκον και ασκείται και από τους δύο γονείς. Άρα λοιπόν είναι ένα θέμα καθαρά υποκειμενικό, που θα πρέπει να ληφθούν και άλλοι παράμετροι του συγκεκριμένου κάθε φορά περιστατικού παιδιού και συνθηκών και με γνώμονα πάντα το υπέρτατο συμφέρον του τέκνου».
Πάντως «ο νόμος δεν ορίζει ποιες πράξεις είναι επείγουσες, μη επείγουσες, συνήθεις, ασυνήθεις και εξαιρετικές».
«Αλλά και αν ο γονέας αρνηθεί τον εμβολιασμό του παιδιού του, ακόμα και στην περίπτωση που θεωρηθεί ότι εντάσσεται στο πλαίσιο της γονικής μέριμνας, που θέλει συναπόφαση, η άρνηση αυτή δεν μπορεί να είναι ούτε γενική, ούτε αόριστη, ούτε εγωιστική», υπογραμμίζει η κ. Βασιλοπούλου. «Θα πρέπει να είναι αντικειμενική και να συνάδει με το συμφέρον του τέκνου. Στην περίπτωση λοιπόν μίας αδικαιολόγητης άρνησης, αυτή θα κριθεί και θα ελεγχθεί από το δικαστήριο, ως ενδεχομένως κακή άσκηση γονικής μέριμνας ή κατάχρηση στην άσκηση της γονικής μέριμνας, η οποία πιθανόν να οδηγήσει και στην αφαίρεσή της »
Τι γίνεται στην περίπτωση που το παιδί θέλει να εμβολιαστεί και οι γονείς – είτε είναι σε διάσταση είτε σε γάμο – δεν θέλουν; «Στην περίπτωση αυτή, το παιδί έχει το δικαίωμα να καταφύγει σε δομές που υπάρχουν και να ασκήσουν αυτές το δικαίωμά του στην ιατρική περίθαλψη και στην επιβολή της συγκεκριμένης ιατρικής πράξης, με δεδομένο μάλιστα ότι υπάρχει και το άρθρο 21 του Συντάγματος, το οποίο προστατεύει και επιτάσσει την προστασία της παιδικής ηλικίας και το συμφέρον του παιδιού», απαντά η ίδια.
Εκεί που δεν υπάρχει διέξοδος για το ανήλικο, είναι όταν το ανήλικο δεν θέλει και οι γονείς θέλουν. Στην περίπτωση αυτή αποφασίζουν μόνο οι γονείς.
