Αναλυτικότερα, στο τέλος της επόμενης εικοσαετίας (2035) ο πληθυσμός της Ελλάδας θα είναι απο 10,4 έως 9,5 εκατομμύρια, έναντι 10,9 εκατομμύρια το 2015, δηλαδή η μείωση θα είναι από 0,45 έως και 1,4 εκατομμύρια άνθρωποι.

Στο τέλος της περιόδου που εξετάστηκε (2050) ο ελληνικός πληθυσμός θα είναι απο 10,0 έως 8,3 εκατομμύρια άνθρωποι, έναντι 10,9 εκατομμύρια το 2015, δηλαδή μειώσεις σε απόλυτες τιμές από 0,8 έως και 2,5 εκατομμύρια.

Το 2035 το ποσοστό των ανθρώπων άνω των 65 ετών και των άνω των 85 ετών στον συνολικό πληθυσμό αναμένεται να κυμανθεί στο 27 % για τους πρώτους και στο 4,5 % για τους δεύτερους, ενώ τα ποσοστά των νέων θα κυμανθούν από 11,0% έως 12,4% για τους πρώτους και 15,8% - 14,2% για τους δεύτερους.
-Το 2050 το ποσοστό των άνω των 65 ετών και των άνω των 85 ετών στον συνολικό πληθυσμό, που ήταν 20,9 και 2,8% το 2015, αναμένεται να κυμανθεί από 33,1% -30,3% για τους πρώτους και 6,5%-4,9% για τους δεύτερους, ενώ τα ποσοστά των νέων από 14,8% έως 12,0% για τους πρώτους και 19% - 15,4% για τους δεύτερους.

Ιδιαίτερη ανησυχία προκαλούν και οι ρυθμοί αύξησης στο μέλλον των υπερηλίκων (των ατόμων ηλικίας 85+ ) που είναι αυξανόμενοι σε σχέση με αυτήν των 65 ετών και άνω. Το πλήθος των πρώτων, που σχεδόν δεκαπλασιάσθηκε ανάμεσα στο 1951 και το 2015, αναμένεται εκ νέου να παρουσιάσει μια σημαντική αύξηση την επόμενη τριακονταπενταετία. Θα υπάρξει, επομένως, μια σημαντική γήρανση όχι μόνον του συνολικού πληθυσμού και του πληθυσμού εργάσιμης ηλικίας, αλλά και των άνω των 65 ετών (μια «γήρανση μέσα στην γήρανση).

- Η γήρανση, επομένως, στην χώρα μας όχι μόνον δεν ανακόπτεται, αλλά οι ρυθμοί της αναμένεται να επιταχυνθούν μέχρι το 2050.

- Η ποσοστιαία μείωση του πληθυσμού στις αποκαλούμενες παραγωγικές ηλικίες και η δυσανάλογη αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων θέτουν σε άμεσο κίνδυνο, εκτός των άλλων, και τη χρηματοοικονομική βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος και του συστήματος υγείας.