Αμφιβολίες για την επίλυση σοβαρών προβλημάτων μέσω της νομισματικής πολιτικής εξέφρασε ο κεντρικός τραπεζίτης της Γαλλίας.

Αν μη τι άλλο, αυτή η παραδοχή έχει από μόνη της μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά όταν αποτελεί δήλωση του κεντρικού τραπεζίτη της Γαλλίας, μέλους της ΕΚΤ και της BIS, τότε αξίζει μεγαλύτερης προσοχής.

Η παραπάνω δήλωση έγινε στο πλαίσιο μια ομιλίας του Noyer χθες, κατά την οποία έγινε εμφανές ότι ο Γάλλος κεντρικός τραπεζίτης ήταν εμφανώς προβληματισμένος για το γεγονός ότι η νομισματική πολιτική που ακολουθείται δεν έχει καταφέρει να παράξει τα επιθυμητά αποτελέσματα και να βγάλει και την Ευρωζώνη από τις συνέπειες της κρίσης χρέους.

Αξίζει να δούμε μερικούς από τους προβληματισμούς που καταφέραμε να ανιχνεύσουμε μέσα από την ομιλία του Noyer, προσθέτοντας και κάποιους δικούς μας, σχετικά με τα αποτελέσματα της ακολουθούμενης νομισματικής πολιτικής.

• Μετά από πολλές και επίπονες μεταρρυθμίσεις, η Ευρωζώνη δε μπορεί να επιστρέψει στην ανάπτυξη και αυτό γιατί η τραπεζική πίστωση παραμένει είδος εν ανεπαρκεία. Τρία χρόνια μεταρρυθμίσεων, αρκετές προσπάθειες ενίσχυσης της ρευστότητας, χαλάρωση των κανόνων ρευστότητας και παρόλα αυτά, ούτε οι τράπεζες έγιναν ισχυρότερες, ούτε η πιστωτική επέκταση ενισχύθηκε.
• Η οικονομία της Ευρωζώνης «παλεύει» να βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης με μεγάλες ανισσότητες αλλά και δυσκολίες, αλλά οι χρηματιστηριακές αγορές καταγράφουν νέα ρεκόρ (Γερμανία και ΗΠΑ).
• Πολλά μέτρα έχουν ληφθεί για να γίνουν οι τράπεζες ασφαλέστερες. Όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά οι τράπεζες έγιναν ακόμα μεγαλύτερες. Ακόμα, ο πλούτος συσσωρεύτηκε σε λίγα τεράστια hedge funds, τα οποία αποτελούν παράγοντα αποσταθεροποίησης των αγορών. Και αν για την ώρα όλα είναι καλά καθώς οι αγορές ανεβαίνουν, τι θα γίνει όταν θα αποφασίσουν να φύγουν;
• Οι νομισματικές πολιτικές παραμένουν από τις χαλαρότερες της οικονομικής ιστορίας. Παρόλα αυτά, ο πληθωρισμός όχι μόνο δε λέει να κινηθεί ανοδικά, αλλά παραμένει μακριά από τους στόχους των κεντρικών τραπεζών, ενώ η Ευρωζώνη φλερτάρει με τον αποπληθωρισμό.
• Τα μακροπρόθεσμα επιτόκια βρίσκονται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα αλλά ο ρυθμός των επενδύσεων δεν έχει σημειώσει κάποια σημαντική άνοδο.

Άραγε η ΕΚΤ έχει κάποιο σχέδιο για να επιλύσει όλα τα παραπάνω προβλήματα; Γιατί ακόμα και η υπερβολική ρευστότητα ενός QE δε μπορεί να τα λύσει αφού τα κεφάλαια μεταφέρονται στους τραπεζικούς ισολογισμούς και όχι στην οικονομία.