Τέτοιοι περιορισμοί είναι για παράδειγμα η υποχρέωση όλων των εταιριών να διατηρούν μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, καθώς και η υποχρέωση τους να διενεργούν όλες τις οικονομικές συναλλαγές μέσω Ελληνικών τραπεζών. Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το νόμο για τα τυχερά παιχνίδια, το όριο ηλικίας για το διαδικτυακό στοίχημα είναι υψηλότερο από ότι για το επίγειο, χωρίς όμως να παρέχεται οποιοδήποτε στοιχείο που να δικαιολογεί αυτόν τον περιορισμό.

Επίσης, τόσο η EGBA όσο και η RGA, που αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία των μεγαλυτέρων Ευρωπαϊκών παρόχων διαδικτυακού στοιχήματος, εμφανίζονται ιδιαιτέρως ανήσυχες για τα όσα προβλέπει το νέο φορολογικό καθεστώς.

Σύμφωνα με αυτό, υπάρχει η πιθανότητα οι αδειοδοτημένοι πάροχοι που λειτουργούν σήμερα στην Ελλάδα, να φορολογηθούν επί των εσόδων, που θα προκύψουν από τη δραστηριότητα των πελατών τους στην Ελλάδα και μάλιστα αυτό θα έχει αναδρομική ισχύ από την 1η Ιανουαρίου του 2010, μέχρι να κατοχυρωθούν οι νέες άδειες. Αυτή η διάταξη είναι ισοδύναμη με ένα τέλος εισόδου στην αγορά, που θα πρέπει να καταβληθεί από όλους τους παρόχους, οι οποίοι σήμερα δεν έχουν τη δυνατότητα να αδειοδοτηθούν στην Ελληνική αγορά.

Ταυτόχρονα, η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε να παραχωρήσει στον ΟΠΑΠ, που κατέχει το μονοπώλιο στην επίγεια αγορά αθλητικού στοιχήματος και στα προϊόντα λοταρίας, δεκαετή επέκταση του μονοπωλίου του από το 2020 μέχρι το 2030, μέσω μιας εξ' ολοκλήρου αδιαφανούς διαδικασίας, που δεν ευνοεί τον ανταγωνισμό.

Σήμερα οι επίγειες υπηρεσίες στοιχήματος που προσφέρονται από τον ΟΠΑΠ εξαιρούνται της φορολόγησης 30% επί των ακαθάριστων κερδών, την οποία οι πάροχοι διαδικτυακού στοιχήματος είναι υποχρεωμένοι να καταβάλλουν, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η νέα νομοθεσία. Αυτή η αδικαιολόγητη διαφοροποίηση στην φορολογία παρουσιάστηκε σε ξεχωριστή προσφυγή σχετικά με τις κρατικές ενισχύσεις, η οποία επίσης έχει κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.