Εχει καταγραφεί ιστορικά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των επιχειρήσεων καταφεύγει στην χρήση του κινήτρου της άμεσης επιχορήγησης και πολύ μικρός αριθμός προσφεύγει στα υπόλοιπα κίνητρα (Φορολογικές απαλλαγές, Επιδότηση Απασχόλησης, αυξημένες Αποσβέσεις, κλπ).
 
Από την εφαρμογή των διαφόρων Αναπτυξιακών Νόμων στην διάρκεια των τελευταίων 25 ετών έχουν καταγραφεί ορισμένα κοινά - διαχρονικά χαρακτηριστικά:
 
- Η διαδικασία εφαρμογής του κάθε Αναπτυξιακού Νόμου (από την αίτηση μιας επιχείρησης μέχρι την ολοκλήρωση της επένδυσης και την καταβολή των ενισχύσεων) παρουσιάζει σημαντικές γραφειοκρατικές επιπλοκές που απαιτούν την έκδοση πολλών ΚΥΑ, εγκυκλίων, κλπ, έτσι ώστε να αναλώνεται πολύτιμος χρόνος τόσο από τις Αρμόδιες Υπηρεσίες όσο και από τις ίδιες τις ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις. 
- Σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα για την έκδοση της Απόφασης Υπαγωγής (από 12 έως και 24 μήνες) 
- Σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα για τον έλεγχο προόδου υλοποίησης των επενδύσεων και καταβολή της επιχορήγησης (υπάρχουν πολλές περιπτώσεις όπου ενώ έχει ολοκληρωθεί ο έλεγχος υπάρχει αδυναμία καταβολής της επιχορήγησης λόγω έλλειψης διαθεσίμων κονδυλίων).

Στην παρούσα φάση, κυρίως λόγω της κρίσης, έχει παρουσιαστεί μια λογική κάμψη των αιτήσεων για νέες επενδύσεις (ακόμα και για επενδύσεις εκσυγχρονισμού) λόγω της επιφυλακτικότητας των επιχειρήσεων οι περισσότερες από τις οποίες διατηρούν μια στάση αναμονής περιμένοντας τις εξελίξεις και την έξοδο της εγχώριας και διεθνούς οικονομίας από την κρίση.

Είναι όμως βέβαιο ότι με τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης των οικονομιών οι περισσότερες επιχειρήσεις θα προχωρήσουν στην υλοποίηση νέων επενδύσεων καθώς και επενδύσεων επέκτασης - εκσυγχρονισμού τόσο στην βιομηχανία όσο και στον τουρισμό για να διατηρήσουν ή να αποκτήσουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα στο πλαίσιο της εγχώριας και διεθνούς αγοράς.

Είναι επίσης βέβαιο ότι η όποια Κυβέρνηση κληθεί να διαχειριστεί την έξοδο από την κρίση θα θεσπίσει ένα θεσμικό πλαίσιο (μάλλον υπό την μορφή ενός νέου Αναπτυξιακού Νόμου) για την προώθηση και ενίσχυση των επενδύσεων στις διάφορες περιοχές της χώρας.
 
Με βάση την εμπειρία των προηγουμένων Αναπτυξιακών Νόμων και θεωρώντας ότι ο αριθμός των αιτήσεων για ενίσχυση επενδύσεων θα είναι ιδιαίτερα υψηλός (μετά από το τρέχον διάστημα ύφεσης της επενδυτικής δραστηριότητας) θα πρέπει να αποφευχθούν όλα τα προαναφερθέντα συμπτώματα γραφειοκρατικών επιπλοκών με στόχο την απλοποίηση των διαδικασιών και την ταχύτερη έγκριση - υλοποίηση - καταβολή κινήτρων για τις επιχειρήσεις που υλοποιούν επενδύσεις.

Μια καθοριστική λύση στην κατεύθυνση αυτή είναι η ενδυνάμωση του ρόλου του Τραπεζικού Συστήματος στην όλη διαδικασία αξιολόγησης και διαχείρισης των επενδυτικών προτάσεων των επιχειρήσεων, με ταυτόχρονο περιορισμό του ρόλου και της εμπλοκής του Κρατικού μηχανισμού όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα.

Το βασικό περίγραμμα μιας τέτοιας πολιτικής περιλαμβάνει τα εξής: 

- Η Κυβέρνηση θεσπίζει το Νομικό πλαίσιο για την ενίσχυση των επενδύσεων το οποίο περιλαμβάνει τα ποσοστά επιχορήγησης ανάλογα με τις Περιφέρειες και τους Νομούς της χώρας και τις επιλέξιμες δαπάνες οι οποίες επιχορηγούνται για κάθε Επενδυτικό Σχέδιο. 
- Οι αιτήσεις για τα Επενδυτικά Σχέδια των επιχειρήσεων υποβάλλονται στις Τράπεζες και αξιολογούνται από αυτές. 
- Μετά την θετική αξιολόγηση (τεχνική και οικονομική) η επιχείρηση μαζί με την Τράπεζα συνυποβάλλουν την Επενδυτική Πρόταση στην Αρμόδια Αρχή (Υπουργείο ή Περιφέρεια). 
- Η Αρμόδια Αρχή εκδίδει Απόφαση Υπαγωγής του Επενδυτικού Σχεδίου αφού εξετάσει μόνο την επιλεξιμότητα των δαπανών σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο. Επίσης καθορίζει το ποσοστό της επιχορήγησης σύμφωνα επίσης με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο. 
- Η χρηματοδότηση υλοποίησης της επένδυσης γίνεται αποκλειστικά με Ίδια Κεφάλαια της επιχείρησης (πχ 30% του συνολικού εγκεκριμένου προϋπολογισμού) και μακροπρόθεσμο Τραπεζικό Δάνειο (διάρκειας 5 έως 10 ετών).&nb

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr