Συνέντευξη στον Τάκη Λαϊνά

1) Κύριε Βαρβιτσιώτη είστε ένας νέος πολιτικός, αναμφίβολα πολλά υποσχόμενος για δύο λόγους. Αφενός για το πολιτικό κεφάλαιο του ονόματος το οποίο φέρετε και αφετέρου γιατί είστε νέος, οπότε ανεξαρτήτως κεφαλαίου ή ονόματος, οι προσδοκίες από έναν νέο είναι δεδομένες. Τι προσδοκίες έχετε εσείς ο ίδιος από τον εαυτό σας;

Αν πράγματι είμαι πολλά υποσχόμενος όπως λέτε θα το κρίνουν οι πολίτες. Από τον εαυτό μου έχω απαιτήσεις όχι προσδοκίες. Έχω απαίτηση να συμβάλλω να ζήσουμε όλοι σε μια Ελλάδα που μας αξίζει σύμφωνα με τις φιλοδοξίες και τις αντιλήψεις της γενιάς μου. Και αυτό θα γίνει με όραμα, πίστη και σκληρή δουλειά.

2) Και τι προσδοκίες έχετε από τη ΝΔ;

Η ΝΔ ήταν και παραμένει εγγύηση σταθερότητας και προόδου για τον τόπο. Εκπροσωπεί τη μεγάλη Ευρωπαϊκή φιλελεύθερη παράταξη της χώρας. Είναι αυτή που θεμελίωσε τη δημοκρατία, επέβαλε την Ευρωπαϊκή επιλογή και υπερασπίσθηκε την οικονομική ελευθερία του Έλληνα για δημιουργία και ανάπτυξη σε δύσκολους καιρούς. Τιμώντας την ιστορία της, η ΝΔ πρέπει να παραμείνει στην εμπροσθοφυλακή των εξελίξεων και της νέας εποχής.

3) O κόσμος έχει αρχίσει και απομακρύνεται από την πολιτική, με ουκ ολίγους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Τι έχει φταίξει και πως μπορεί να διορθωθεί η εικόνα;

Καταρχήν, η ευημερία. Ο Έλληνας είναι σήμερα λιγότερο εξαρτημένος από το κράτος και την πελατειακή σχέση. Όπως και στις υπόλοιπες δυτικές κοινωνίες, η εκλογή μιας νέας κυβέρνησης δεν επηρρεάζει άμεσα τον βιοπορισμό της μεγάλης πλειοψηφίας. Κατά συνέπεια, όπως εκεί, έτσι κι εδώ, οι εκλογές αποτελούν μια φυσιολογική και όχι μια έκτακτη διαδικασία. Και δεν προκαλούν αναστάτωση. Αυτά στα θετικά. Στα αρνητικά, είναι αλήθεια ότι το πολιτικό μας σύστημα πρέπει να παραμείνει πιο ανοικτό στην κοινωνία και στις αναζητήσεις της, τόσο σε επίπεδο ιδεών όσο και στελεχών.

Αλλά θα σας έλεγα ότι ένα μείζον πρόβλημα στη δημόσια ζωή μας είναι και η ποιότητα του πολιτικού λόγου αλλά και της ενημέρωσης. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι όσοι ασχολούμαστε με την πολιτική ότι η εποχή του ευχάριστου πολιτικού λόγου, του «στρογγυλεμένου» έχει περάσει και απογοητεύει τους πολίτες που αναζητούν συγκεκριμένες απαντήσεις για τα προβλήματα τους. Από εκεί και πέρα ή ισοπεδωτική κριτική των ΜΜΕ, οι γενικεύσεις και η διαπόμπευση της πολιτικής που πολλές φορές καλλιεργείται από τα ΜΜΕ αδικεί το πολιτικό σύστημα.

4) Θα γίνουμε ποτέ Αμερική όπου οι βουλευτές ή οι γερουσιαστές ψηφίζουν κατά συνείδηση;

Στην Ευρώπη, όπου τα κόμματα δεν είναι χαλαρές προεκλογικές συμμαχίες αλλά συμπαγείς οργανισμοί, υπάρχει σχετική κομματική πειθαρχία. Βέβαια στην Ελλάδα, λόγω και του ιστορικού προηγούμενου της προ-χούντας εποχής, φτάσαμε στα άκρα, «ποινικοποιώντας» τη διαφωνία. Νομίζω ότι σιγά-σιγά ισορροπούμε σε μια ενδιάμεση κατάσταση. Οι βουλευτές πειθαρχούν στις αποφάσεις των κομμάτων, τα οποία θα πρέπει να είναι δημοκρατικά διαρθρωμένα. Ζητούμενο είναι η εσωτερική δημοκρατία στα κόμματα. Και βέβαια, σε περιπτώσεις συνειδησιακού ζητήματος, θα πρέπει να αναγνωρίζεται μια σχετική ελευθερία. Το ίδιο θα πρέπει να ισχύει και για πολλά δευτερευούσης σημασίας ζητήματα που συζητούνται στη Βουλή.

5) Η ΝΔ ήρθε στην εξουσία το 2004 με ένα πρόγραμμα διακυβέρνησης. Από αυτό έγιναν μερικά, άλλα πήγαν στις καλένδες, άλλα δεν έγιναν καθόλου και άλλα δεν απέδωσαν τα προσδοκώμενα. Αυτό όπως φαίνεται τώρα, απογοήτευσε σημαντικό μέρος των οπαδών της που αμφιταλαντεύονται πλέον σοβαρά. Τι πραγματικά νομίζετε πως έφταιξε και η ΝΔ έφθασε σε αυτό το σημείο;

Πραγματικά πιστεύω ότι έγιναν πολλά, τα οποία συχνά δεν επικοινωνήσαμε στον κόσμο. Τα μεγάλα έργα και οι ιδιωτικοποιήσεις προχώρησαν, όπως και το συμμάζεμα στο ασφαλιστικό, στα πανεπιστήμια και, σιγά-σιγά, στη δημόσια διοίκηση. Είχα πει πολλές φορές στο παρελθόν και το πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε φορά που κινηθήκαμε γρήγορα μπροστά ο κόσμος στάθηκε δίπλα μας ενώ κάθε φορά που συμβιβαστήκαμε με αυτά που κληρονομήσαμε σ