«Διέγνωσε» τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας πολύ επιφανειακά και κατέληξε σε μια συνταγή «θεραπείας» που είναι μεν συμβατή με τις κλασσικές απόψεις των νεοφιλελεύθερων, αλλά οδηγεί την οικονομία σε βαθειά ύφεση και την κοινωνία σε έκρηξη καθώς μεγεθύνει τις εισοδηματικές ανισότητες υπέρ των εχόντων.

Ας δούμε τα δυο βασικά σημεία της πολιτικής που εξήγγειλε και τα οποία αφορούν μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων. Το πάγωμα μισθών και συντάξεων στο δημόσιο και το πάγωμα των προσλήψεων.:

Ο κ. Καραμανλής προκειμένου να περιορίσει το έλλειμμα του Δημοσίου είπε οτι θα παγώσει τους μισθούς και τις συντάξεις. Θα τιμωρήσει λοιπόν τους δημοσίους υπαλλήλους. Όλους ανεξαιρέτως. Το πρόβλημα όμως του δημοσίου ελλείμματος δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι η διαφθορά. Για παράδειγμα αν υποθέσουμε οτι στοπς 10 δημόσιους υπαλλήλους οι πέντε είναι διεφθαρμένοι και «τα παίρνουν» τι αποτέλεσμα έχει το πάγωμα των μισθών τους; Οι πέντε τίμιοι τιμωρούνται και δυσκολεύονται να ζήσουν με τον χαμηλό μισθό τους, ενώ οι πέντε διεφθαρμένοι αδιαφορούν απο το πάγωμα των μισθών διότι ούτως ή άλλως ο πλούτος τους προέρχεται απο τα λαδώματα. Τι έπρεπε να κάνει για αυτό το πρόβλημα; Να τιμωρήσει παραδειγματικά αυτούς που τα παίρνουν και να φτιάξει ενα θεσμικό πλαίσιο ώστε να μην μπορούν να τα πάρουν και να δώσει κανονικά τις αυξήσεις των μισθών σε όλους. Το θεσμικό πλαίσιο για να μην μπορούν να τα πάρουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, στην περίπτωση της Εφορίας για παράδειγμα είναι τα αντικειμενικά κριτήρια φορολόγησης που αφαιρούν απο τον υπάλληλο τη δυνατότητα να παζαρέψει με τον φορολογούμενο και έτσι να πάρει το φακελάκι του.

Είπε ο κ. Καραμανλής (πάλι για να περιορίσει το έλλειμμα) οτι για δυο χρόνια δεν θα γίνουν προσλήψεις στο Δημόσιο. Μα είπε επίσης οτι η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση, οτι πρέπει να ενισχυθούν οι επιχειρήσεις ώστε να μην απολύσουν κόσμο, και οτι η κοινωνία πρέπει να προστατευθεί απο την ανεργία. Αν το δημ΄σοιο το οποίο είναι ο μεγαλύτερος εργοδότης της χώρας δεν κάνει προσλήψεις, αυτό σημαίνει οτι η ανεργία των νέων θα τιναχτεί στα ύψη. Εκτός αυτού όμως το δημόσιο χρειάζεται νέους εργαζόμενους περισσότερο απο ποτέ. Χρειάζεται πυροσβέστες για παράδειγμα. Χρειάζεται λιμενικούς . Χρειάζεται ελεγκτές σε όλες τις υπηρεσίες. Το να μην κάνει προσλήψεις το Δημόσιο είναι κοινωνικά άδικο και οικονομικά λανθασμένο. Αντί αυτού θα έπρπεπε να κάνει ενοποιήσεις υπηρεσιών για να αξιοποιήσει καλύτερα τους διοικητικούς υπαλλήλους και να προχωρήσει σε προσλήψεις δυναμικών νέων στα εκτός γραφείου πόστα.

Η συνταγή Καραμανλή είναι μια συνταγή λιτότητας η οποία τιμωρεί τους εργαζόμενους και τους τίμιους και δεν θίγει ή ευνοεί τους διεφθαρμένους δημόσιους υπαλλήλους. Και επιπλέον δεν περιορίζει το έλλειμμα του Δημοσίου. Το σύνολο των δαπανών για μισθούς και συντάξεις είναι 19 δις ευρω (προυπολογισμός 2009). Αν υποθέσουμε οτι θα δινόταν μια γεναία αύξηση 10% η αύξηση αυτή θα ήταν 1,9 δις ευρώ. Το σύνολο των δαπανών του προυπολογισμού είναι60. 5 δις ευρώ. Συνεπώς οι μισθοί και οι συντάξεις δεν είναι η αιτία του ελλείμματος. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα. Και το «αλλού» είναι στη διαφθορά και στην καταλήστευση των δημοσίων ταμείων.

Όλα τα υπόλοιπα μέτρα που εξήγγειλε ο πρόεδρος της ΝΔ και τα οποία αφορούν την εξοικονόμηση δαπανών στο δημόσιο τομέα και την πάταξη της φοροδιαφυγής, είναι διοικητικά μέτρα για τα οποία δεν χρειάζεται λαική εντολή. Ούτε νωπή, ούτε μπαγιάτικη. Είναι αυτονόητο οτι πρεέπει να πάρει μέτρα για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής. Η κάθε κυβέρνηση θα έπρεπε να τα πάρει. Είναι αυτονόητο οτι δεν πρέπει να πληρώνει τις πλασματικές υπερωρίες. Είναι αυτονόητο οτι πρέπει να ελέγξει τα εκτός έδρας επιδόματα. Για όλα αυτά δεν χρειάζεται ούτε ο Καραμανλής, ούτε ο Παπανδρέου ούτε κανένας άλλος λαική εντολή. Η εντολή για αυτά είναι πάγια. Για να γίνουν όμως χρειάζεται εργατικότητα, γνώση και αποφασισιτικότητα. Τρία χαρακτηριστικά που η κυβέρνηση του Καραμανλή δεν είχε και δεν θα έχει ούτε στο μέλλον.

Γρ.Νικολόπουλος