1. Απ' ότι αντιλαμβανόμαστε δρομολογείται απόσχιση, έστω και μακροπρόθεσμα, του κλάδου περίθαλψης και συνταξιοδότησης. Το γεγονός αυτό είναι καλό για τους ασφαλισμένους καθώς τα ταμεία κινδυνεύουν λιγότερο. Πολλές φορές τα χρέη των ταμείων καλύπτονται από τα ασφαλιστικά αποθέματα. Εάν γίνει η απόσχιση πόσο κινδυνεύει η περίθαλψη;

Καλό και σωστό για την κοινωνία μας είναι να υπάρχει ένα αποτελεσματικό σύστημα διαχείρισης των πόρων του. Ένα τέτοιο σύστημα δεν θα ανέχεται σπατάλες, κακοδιαχείριση, αδιαφάνεια και ανηθικότητες. Έτσι λοιπόν όπως αναδύεται το ερώτημα της απόσχισης είναι σαν να επιχειρούμε απλώς να επιβεβαιώσουμε ποιος τομέας κοινωνικής προστασίας «ρίχνει» ποιον. Ωφέλιμο αλλά δευτερεύον. Η βιωσιμότητα και ασφάλεια εξαρτάται από την έγκαιρη και τολμηρή διόρθωση των σφαλμάτων του παρελθόντος. Με άλλα λόγια, οι υπεύθυνοι να διατυπώσουν ολόκληρη την σκληρή αλήθεια διότι το τίμημα θα το πληρώσουμε έτσι κι αλλιώς. Όσο πιο σύντομα τόσο καλύτερα. Να μπουν κανόνες ορθολογικής διαχείρισης που σημαίνει ότι κάποιοι αρμόδιοι θα αποστερηθούν τη δυνατότητα να ικανοποιούν προσωπικούς στόχους με πόρους τρίτων.

2. Πώς μπορούν τα ταμεία να εξασφαλίσουν επαρκείς πόρους για να πληρωθούν οι οφειλές τους προς τα ταμεία; Κατά τη γνώμη σας, τι χρειάζεται να γίνει;

Την πραγματικότητα νομίζω την γνωρίζουμε όλοι. Πρώτον, δεν είναι όλοι οι εργαζόμενοι ασφαλισμένοι, δεύτερον, έχει γίνει καθεστώς η ρύθμιση των χρεών προς τα Ταμεία, τρίτον, γίνονται σπατάλες αλλά και «επενδύσεις» που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «πολιτικής ευκαιρίας» και τέταρτον, είμαστε μια χώρα συνταξιούχων. Εκτός από την ευθύνη των διάφορων θεσμικώς αρμοδίων πρέπει να συνυπολογίσουμε και την ίδια την χαλαρή συνείδηση που υπάρχει. Όλοι γύρω μας βλέπουμε τι γίνεται εντούτοις το ανεχόμαστε ως να μην μας αφορά. Η κοινωνία μας , με αυτήν την έννοια υιοθετεί αντικοινωνικές συμπεριφορές. Τώρα για να εξασφαλισθούν οι πόροι θα πληρώσει ο φορολογούμενος- αναπόφευκτα.

3. Η σημερινή εικόνα είναι αναστρέψιμη; Για παράδειγμα, νοείται ένα stend που χρεώνεται σε ένα ταμείο 1.000 ευρώ σε ένα άλλο να χρεώνεται 3.500 ευρώ, μπορεί τελικά να ανατραπεί αυτό;

Η κρατούσα ηθική είναι αναστρέψιμη; Πιστεύω πως ναι, διότι δεν υπάρχουν αλλά περιθώρια. Σκέφτομαι απλά ότι κάποτε ο Αλέκος Παπαδόπουλος στρίμωξε όλους εμάς τους διοικητές των νοσοκομείων απαιτώντας περιορισμό των δαπανών κατά 25% τον πρώτο χρόνο. Κι όμως, είχε δίκιο. Μπορούσε να γίνει, πόσο μάλλον που παραμέριζε το πολιτικό κόστος δηλώνοντας ότι δεν θα ξαναείναι υποψήφιος. Όταν λοιπόν μπορέσαμε κάπως να επιβάλλουμε άλλα πρότυπα διαχείρισης το αποτέλεσμα άρχισε να φαίνεται. Αυτό κράτησε λίγο, ο Παπαδόπουλος απολύθηκε και τα «πιράνχας» συσπειρώθηκαν ξανά.

Θέλω να εξηγήσω δυο πράγματα ακόμη: Πρώτον, η ευθύνη δεν είναι αποκλειστικά των ιατρών όπως νομίζει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Είναι κυρίως διοικητική η ευθύνη και σε αυτήν την ευθύνη (δια μέσου των επιτροπών προμηθειών) ενίοτε συμμετέχουν και συνδικαλιστές. Δεύτερον, υπάρχουν «εργαλεία» ελέγχου και αποφυγής τέτοιων καταστάσεων που οι εκάστοτε διοικητές αλλά και οι υπουργοί τα αντιλαμβάνονται. Ενδεικτικά αναφέρω τις διανοσοκομειακές συγκρίσεις που αποκαλύπτουν απίστευτες αποκλίσεις σε κοστολόγια και καταναλώσεις για παρεμφερείς ανάγκες. Πάντως, εδώ συμβαίνουν πράγματα που σε άλλες χώρες η παιδεία των πολιτών δεν επιτρέπει να συμβούν. Αυτά εκμεταλλεύονται οι προμηθευτές.

4. Απ’ ότι φαίνεται μια απ’ τις κακοδαιμονίες είναι η κακή διαχείριση του υλικού και ως προς τις αγορές των προϊόντων και ως προς τη χρήση τους. Μπορεί να διασφαλιστεί ένα ευέλικτο και αποτελεσματικό σχήμα προμηθειών και με ποιο τρόπο;

Ασφαλώς υπάρχουν μεγάλα περιθώρια βελτίωσης. Αναφέρω μερικά παραδείγματα: Διανοσοκομειακές και διακλινικές συγκρίσεις που αναδεικνύουν περίεργες καταναλώσεις. Για κάθε περιφέρεια νοσοκομείων μπορεί να υπάρχει μια κοινή – κεντρική, μηχανογραφημένη αποθήκη από την οποία μπορεί να προμηθεύονται τα αντίστοιχα νοσοκομεία χρησιμοποι

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr