"Αγροτεμάχια εκτός σχεδίου που αποκτήθηκαν ως άρτια και οικοδομήσιμα, σε πολλά εξ αυτών δε εκδόθηκαν νομίμως οικοδομικές άδειες, πληρώθηκαν και εξακολουθούν να πληρώνονται φόροι ως άρτια και οικοδομήσιμα, σήμερα αδυνατούν να οικοδομήσουν", σημειώνουν και προσθέτουν πως «η Πολιτεία δεν απαντά στο ερώτημα για την τύχη των υφιστάμενων οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν νομίμως από τις αρμόδιες υπηρεσίες».

Ειδικότερα, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ ο πρόεδρος των συμβολαιογράφων Γιώργος Ρούσκας ανέφερε:

Ζητούμε τα εκτός σχεδίου γήπεδα, που δημιουργήθηκαν πριν την 24 Δεκεμβρίου 2003, ημερομηνία έναρξης ισχύος του ν. 3212/2003, να είναι δομήσιμα ανεξαρτήτως εάν έχουν την ελάχιστη πρόσοψη σε κοινόχρηστη δημόσια οδό που ορίστηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003. Με τον τρόπο αυτό διατηρείται το μέχρι πρότινος καθεστώς των ακινήτων αυτών, βάσει του οποίου εκδόθηκαν και οικοδομικές άδειες, και δεν παραβιάζεται η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων προς την διοίκηση.

Επίσης είναι αναγκαία:

   1) Άμεση νομοθετική ρύθμιση για την οικοδόμηση των εκτός σχεδίου αρτίων και οικοδομήσιμων ακινήτων

   2) Άμεση θέσπιση και υλοποίηση διαδικασίας καθορισμού κοινοχρήστων οδών

   3) Θέσπιση ενιαίων κανόνων εφαρμογής για την εκτός σχεδίου δόμησης στην Ελληνική επικράτεια.

Ο πρόεδρος των δικηγόρων Δημήτρης Βερβεσός, μεταξύ των άλλων, επισήμανε:

«Οι πολίτες καλούνται σήμερα άδικα να πληρώσουν λάθη και αδιέξοδα της Ελληνικής Πολιτείας, που μέχρι και σήμερα δεν έχει προβεί σε χαρακτηρισμό του δικτύου κοινόχρηστων οδών στις εκτός σχεδίου περιοχές, ενώ ταυτόχρονα η άναρχη χωροθέτηση των οικισμών έχει καταστήσει μεγάλο μέρος των εντός σχεδίου οικοπέδων μη οικοδομήσιμα, ενώ οι πολίτες πληρώνουν αδρά τους πάσης φύσεως φόρους και τέλη».

Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ζακύνθου Γιάννης Γιατράς, ανέφερε:

«Τυγχάνει έωλη η άποψη ότι η εκτός σχεδίου οικοδόμηση προκαλεί βλάβη στο περιβάλλον γιατί μόνο οι πόλεις χτίζονται ενώ τα χωράφια καλλιεργούνται. Τουναντίον δημιουργείται τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, από την κατάργηση της, διότι το ζήτημα αφορά κυρίως μικρούς κλήρους στους οποίους οι φτωχές αγροτικές οικογένειες είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους για την εξασφάλιση του μέλλοντος των παιδιών τους.

Στην Ελλάδα δεν οικοδομούνται μόνο οι πόλεις και οι οικισμοί. Αυτό λέει η λογική της οικιστικής μας ανάπτυξης από το έτος 1923. Δεν μπορεί το κράτος να απαιτεί από τους πολίτες να βρίσκονται μπροστά από αυτό. Ο λόγος που δικαιολογούσε την αναγκαιότητα της εκτός σχεδίου δόμησης για έναν ολόκληρο αιώνα ήταν να προηγηθεί ο οικιστικός εξορθολογισμός».

Ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ και της Διεθνούς Ενώσεως Ιδιοκτητών Ακινήτων (UIPI), δικηγόρος, Στράτος Παραδιάς, τόνισε:

«Η εκτός σχεδίου δόμηση, είναι δόμηση με κανόνες και όχι αυθαίρετη.

Η απαγόρευση της δόμησης εκτός σχεδίου απαξιώνει την περιουσία του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικογένειας και παραβιάζει βάναυσα το ανθρώπινο δικαίωμα της ιδιοκτησίας.

Είναι απογοητευτικό ότι τα πολιτικά κόμματα δεν έκαναν την παραμικρή αναφορά στα προγράμματά τους για το πώς θα επιλυθεί.

Επιβάλλεται η άμεση εκ του νόμου αναγνώριση ως κοινόχρηστων, τουλάχιστον όλων των ασφαλτοστρωμένων και με όλα τα δίκτυα δρόμων που ανήκουν στο Δημόσιο και στους Δήμους και όσων γηπέδων έχουν νόμιμη πρόσβαση».