Η βιταμίνη D μπορεί να θεωρηθεί μία βιταμίνη- ορμόνη. Σε ό,τι αφορά στο Νευρικό Σύστημα, φαίνεται ότι τα επίπεδα της βιταμίνης D επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου, τη λειτουργία του και κατά συνέπεια τα νευρολογικά νοσήματα.

Το σώμα μας προσλαμβάνει τη βιταμίνη D κυρίως με την επίδραση της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας και της σύνθεσης της στο δέρμα μας, γι’ αυτό και αποκαλείται και “βιταμίνη του ήλιου”. Μικρή είναι μόνο η ποσότητα που απορροφάται από τις τροφές όπως για παράδειγμα τα λιπαρά ψάρια (σολομός, τόνος, πέστροφα, σκουμπρί, σαρδέλα), το μουρουνέλαιο, τα αυγά (κρόκος), το συκώτι, οι γαρίδες και τα δημητριακά ολικής άλεσης.

Ο ρόλος της βιταμίνης D στη φλεγμονή και την αυτοανοσία έχει μελετηθεί σε μεγάλο βαθμό στην Σκλήρυνση Κατά Πλάκας καθώς ο επιπολασμός της νόσου αυξάνεται στα γεωγραφικά πλάτη που έχουν λιγότερη ηλιοφάνεια. Γνωρίζουμε ότι τα επαρκή επίπεδα βιταμίνης D μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου και είναι γενικότερα προστατευτικά, πιθανώς και σε ό,τι αφορά στην  πορεία και εξέλιξη της νόσου, αν και αυτή η άποψη δεν είναι επί του παρόντος πλήρως αποδεκτή. Σε μία μελέτη όπου συμμετείχαν 200.000 άτομα φάνηκε ότι η λήψη βιταμίνης D μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου κατά 40%. Οι ευρωπαϊκές οδηγίες ορίζουν σαν επιθυμητά επίπεδα στο αίμα τα 40 – 60 ng/mL.

Οι ασθενείς με Νόσο Πάρκινσον συχνά παρουσιάζουν μεγαλύτερη έλλειψη βιταμίνης D σε σχέση με τα υγιή άτομα. Παρόλο που οι μελέτες κάποιες φορές έχουν αντικρουόμενα αποτελέσματα, φαίνεται ότι η διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D σε ασθενείς με Νόσο Πάρκινσον συνδέεται με μεγαλύτερη λειτουργική ανεξαρτησία και καλύτερη κινητικότητα.

Για την άνοια τα πράγματα είναι λιγότερο ξεκάθαρα. Η έλλειψη βιταμίνης D έχει συνδεθεί με φτωχές νευροψυχολογικές λειτουργίες και επιδόσεις, όμως οι τυχαιοποιημένες μελέτες δεν έχουν τελικά δείξει κάποιο όφελος από τη χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης D στη βελτίωση των νοητικών λειτουργιών.

Για τους ασθενείς με Νόσο Πάρκινσον και για τους ασθενείς με άνοια, οι οποίοι είναι εκτεθειμένοι σε αυξημένο κίνδυνο πτώσεων, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης οδηγούν και σε χαμηλή οστική πυκνότητα, άρα αυξημένο ρίσκο καταγμάτων.

Συμπερασματικά, φαίνεται ότι ο ρόλος της βιταμίνης D στα νευρολογικά νοσήματα, είναι αρκετά σημαντικός κυρίως για τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας και λιγότερο καθοριστικός στις νοητικές διαταραχές και στη νόσο Πάρκινσον.

της Δήμητρας Παπαδημητρίου,

Διευθύντριας Νευρολογικής Κλινικής, Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr