«Πολλές φορές», προσθέτει, «ανακαλύπτονται στον μαστό ευρήματα μη ψηλαφητά αλλά μόνο απεικονιστικά, με τη μορφή των μικροποτιτανώσεων ή μικρών ογκιδίων. Το ερώτημα είναι αν είναι ύποπτα για κακοήθεια. Η απόδειξη έρχεται με τη βιοψία, δηλαδή τη λήψη υλικού για την ιστολογική ταυτοποίηση, η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συνυφασμένη με τη χειρουργική βιοψία, δηλαδή την επέμβαση με ότι αυτό συνεπάγεται».
«Εάν όμως», επισημαίνει, «το εύρημα αποδειχθεί καλόηθες, τότε η επέμβαση δεν χρειάζεται και ο έλεγχος πραγματοποιείται με απλή παρακολούθηση. Η στερεοτακτική βιοψία με αναρρόφηση δεν είναι χειρουργική πράξη».
Ο κ. Μαλακάσης στη συνέχεια δεν παραλείπει να αφήσει αιχμές για την «ακατανόητη» όπως τη χαρακτηρίζει, «άρνηση των υγειονομικών αρχών να συνταγογραφείται η στερεοτακτική βιοψία, με συνέπεια να εξοικονομούνται σημαντικά έσοδα για τα ασφαλιστικά ταμεία από την αποφυγή της χειρουργικής βιοψίας, με το σαφώς μεγαλύτερο κόστος που αυτή απαιτεί για δαπάνες χειρουργείου, νοσηλεία κλπ».
Αξίζει τέλος να σημειωθεί πως η συγκεκριμένη διαδικασία έχει μικρή διάρκεια, μόλις 45 λεπτών, δεν απαιτεί ειδική προετοιμασία, πραγματοποιείται με ελάχιστη τοπική αναισθησία και μια μικρή τομή στο δέρμα για την οποία δεν χρειάζονται ράμματα και το κυριότερο δεν χρειάζεται παραμονή στο νοσοκομείο, αλλά η εξεταζόμενη πηγαίνει σπίτι της με τη χορήγηση απλής αντιβίωσης.
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr