«Πόλεμος πατήρ πάντων»… Βγαίνοντας από την ανθρωποσφαγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ανθρωπότητα πίστεψε ότι η ρήση του σκοτεινού Εφέσιου θα έμπαινε, επιτέλους, στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Η ανάδυση του Ψυχρού Πολέμου, με τα θερμά του μέτωπα σε Ελλάδα – Κορέα και, κυρίως, την απειλή μετατροπής του σε θερμοπυρηνική σύγκρουση, έκανε την «ελπίδα πως ο πόλεμος που λίγα χρόνια πριν είχε τελειώσει ήταν ο τελευταίος» να μοιάζει «με παιδαριώδη αφέλεια», όπως σημείωνε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης. «Οι σύμμαχοι σαν να είχαν μολυνθεί από το κακό που πολέμησαν και γίνηκαν και νικητές και διάδοχοί του».
Αυτό ήταν το πνευματικό κλίμα μέσα από το οποίο ξεπήδησε, στα 1951-1952, «Ο Μπαμπάς ο Πόλεμος», ένα από τα πρώιμα έργα του Ιάκωβου Καμπανέλη. Όμως η μοίρα του, όπως και άλλων έργων του εκείνης της εποχής, ήταν να δει το φως της σκηνής πολύ αργότερα, μόλις το 1980, όταν παρουσιάστηκε από το Θέατρο Τέχνης, στη θερινή του σκηνή της οδού Ιουλιανού, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Λαζάνη.
Περισσότερα στο monopoli.gr
Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr