-Ζωγραφική στον καμβά και street art… Πόσο εύκολη είναι η μετάβαση από το ένα στο άλλο και τι εκφράζει περισσότερο τον a.k.a Woozy;
Κάθε στιγμή είναι διαφορετική, δεν υπάρχει κάτι δεδομένο. Αν έχεις έμπνευση, ζωγραφίζεις σε οποιαδήποτε επιφάνεια. Οι δυσκολίες είναι σίγουρα πολλές και το αποτέλεσμα καμιά φορά περίεργο. Τα έργα που μεταφέρονται από τον τοίχο στον καμβά πολλές φορές είναι αποτυχημένα.
-Σχεδίασες πάνω σε καμένα αυτοκίνητα στα Εξάρχεια, ενώ παρενέβης σε ένα ΙΧ όταν οι υπάλληλοι του Δήμου το έπαιρναν από το δρόμο. Μίλησε μας για την εικαστική αυτή σου παρέμβαση.
Ήταν τελείως αυθόρμητη. Το είδα, είχα χρώματα, περνούσα από ‘κει, όπου μένει η κοπέλα μου, και το έκανα. Οι νερουλάδες του δήμου έκαναν πως δεν τρέχει τίποτα και κάπως έτσι το τελείωσα. Μετά ακούστηκαν τα απίστευτα δεξιά και αριστερά, ο κόσμος μαζεύτηκε τριγύρω και δεν κατάλαβε τι γινόταν. Αυτό είναι για μένα η ευχαρίστηση της στιγμής, κάτι που βέβαια δεν κρατάει. Ήθελα να δείξω γιατί ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους για πολλοστή φορά, αυτό ήταν το νόημα. Μη με ρωτήσεις κι εσύ για το αμάξι, οκ ήταν Lancia! Δεν παίρνω θέση πάνω στην πράξη αυτή. Μου άσκησαν κριτική αυτοί που θέλουν την τέχνη σε κορνίζα και σε έγκλειστο χώρο. Μου έστειλαν mail, μου είπαν πως δεν τους άρεσε.
-Η θέση της πολιτικής στην τέχνη σου;
Η τέχνη πάντα πρέπει να σχετίζεται με την αλήθεια και την πολιτική. Αλλιώς δεν κάνει τίποτα από απλή αναπαραγωγή και εξυπηρέτηση σκοπών που δεν με αφορούν.
-Ποια η γνώμη σου για το γεγονός ότι τα έργα πολλών γκραφιτάδων πλέον βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές ή στα χέρια συλλεκτών; Δεδομένου ότι μιλάμε για την τέχνη του δρόμου.
Ο δρόμος δηλαδή δεν έχει αξία; Δεν είμαι χαζός, βλέπω τι γίνεται. Όλοι δουλεύουν, ζωγραφίζουν και μετά ξεπουλάνε. Οι curators βοηθούν σ’ αυτό και όλα είναι ένας φαύλος κύκλος. Κάπου εκεί καίγεται και η street art.
-Έχοντας ταξιδέψει και στο εξωτερικό πώς θα χαρακτήριζες το ελληνικό έδαφος για την εξέλιξη της street art;
Στην Αθήνα υπάρχει το έδαφος για την εξέλιξη της τέχνης. Δεν αναλύω τόσο τη street art, μου φαίνεται πως ξεπουλιέται όλο και πιο πολύ σιγά σιγά.
-Θα ήθελα να μας εκμυστηρευτείς το πιο περίεργο περιστατικό που έχεις βιώσει τα χρόνια που δημιουργείς σε τοίχους της Αθήνας. Έχεις νιώσει ποτέ πως κινδυνεύεις στο δρόμο;
Πλάκα μου κάνεις! Δεν χρειάζεται να ζωγραφίζεις για να το ζήσεις αυτό, βγαίνεις για ένα ποτό και γυρνάς πίσω με λιγότερα πράγματα. Σκηνικά συμβαίνουν πολλά. Το θέμα είναι να μένεις μέχρι το τέλος, να γυρνάς και να τελειώνεις τη ζωγραφιά σου ό,τι και να γίνει. Είτε σου κλέψουν τα χρώματα, είτε γίνει φασαρία. Δεν αφήνεις τίποτα ατελείωτο. Έχεις θεατές που δεν επιτρέπεται να βλέπουν μισοτελειωμένα έργα. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάς το κοινό σου. Ένα ταξίδι ενός μήνα στο Σάο Πάολο ήταν αρκετό για να μου αλλάξει 360 μοίρες τη γνώμη για το πόσο δύσκολο είναι να κάνεις κάτι στο δρόμο. Εδώ είναι παιδική χαρά. Αν θες να κάνεις το γκραφιτά, πήγαινε έξω.
Για να βρείτε το Βαγγέλη Χούρσογλου:
https://www.facebook.com/akawoozy?ref=ts&fref=ts
https://instagram.com/woozy79/
πηγή: penna.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr