Ο Παύλος Γερουλάνος εκθείασε, όπως αναφέρεται σε σχετική ενημέρωση, την πρωτοβουλία δημιουργίας του Ελληνικού Δικτύου Ανθεκτικών Πόλεων και υπενθύμισε ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κάνει ήδη ερώτηση, για το πώς αξιοποιεί η σημερινή Κυβέρνηση, στην πράξη -όχι στα λόγια- τις προτάσεις του Δικτύου, χωρίς να έχει πάρει ακόμα απάντηση:

«Θυμάμαι ότι μέσα σε χρόνο ρεκόρ, δώσατε στην Πολιτεία ολοκληρωμένη πρόταση-πλαίσιο για την Πολιτική Προστασία και την Ανθεκτικότητα Πόλεων. Η Κυβέρνηση εξέφρασε, τότε, τον θαυμασμό της. Θυμάμαι να δεσμεύονται, ότι θα την εξετάσουν τα συναρμόδια Υπουργεία. Οι μήνες πέρασαν. Ο θαυμασμός αγνοείται. Έκανα κοινοβουλευτική ερώτηση με ένα πολύ απλό ερώτημα: «Τι κάνατε από τον περασμένο Νοέμβριο με την πρόταση-πλαίσιο του Ελληνικού Δικτύου Ανθεκτικών Πόλεων;» Είμαι εδώ, διότι δεν έχω πάρει ακόμα απάντηση. Κάποιος θα μου πει, βέβαια: «3-4 μήνες είναι, δεν χάθηκε ο κόσμος». Κι όμως. Στην Πολιτική Προστασία δεν υπάρχει δευτερόλεπτο για χάσιμο. Το ξέρετε καλά. Και πρέπει να το καταλάβει η κεντρική εξουσία. Η σημερινή Κυβέρνηση, η επόμενη Κυβέρνηση και κάθε επόμενη Κυβέρνηση. Μέχρι να γίνει νοοτροπία και τρόπος διακυβέρνησης».

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ υπογράμμισε στην ομιλία του τη σημασία της έννοιας «εμπιστοσύνη» στη σημερινή κοινωνία και πώς αυτή χτίζεται μέσα από την ενίσχυση θεσμών και συλλογικοτήτων, που εξυπηρετούν τον πολίτη:

«Η εμπιστοσύνη, διαπερνά την κοινωνία, όταν χτίζεται και μέσα από θεσμούς και συλλογικότητες που εξυπηρετούν τις ανάγκες του πολίτη. Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Επιμελητήρια, Συνεταιρισμοί. Αλλά αυτό προϋποθέτει μία Κυβέρνηση που ασπάζεται τη νοοτροπία: «Πρώτα οι τοπικές κοινωνίες». Βασικό στοιχείο της προγραμματικής πρότασης του ΠΑΣΟΚ, εδώ και δεκαετίες. Γιατί, για να γίνουμε σύγχρονο κράτος, για να χτίσουμε ανθεκτικές πόλεις, για να πετύχουμε στην πολιτική προστασία δεν μπορούμε να πορευόμαστε με την νοοτροπία: «Όλοι είναι άχρηστοι, εκτός από εμάς, τους άριστους. Ο υπερσυγκεντρωτισμός σκοτώνει. Σκοτώνει δυνατότητες, σκοτώνει προοπτικές, ενίοτε σκοτώνει ανθρώπους. Αντίθετα, η αποσυγκέντρωση ευθύνης, πόρων και εξουσιών, σε συλλογικότητες, με απόλυτη λογοδοσία, ενδυναμώνει. Ενδυναμώνει κοινωνίες, σχέδια, ενδυναμώνει ανθρώπους. Όταν χτίζει και αναβλύζει εμπιστοσύνη. Αυτό έκανε ο Σύνδεσμος για την Προστασία και την Ανάπτυξη του Υμηττού και αυτό κάνει τώρα το Ελληνικό Δίκτυο Ανθεκτικών Πόλεων. Και η εμπιστοσύνη χτίζεται στη συνεργασία, στην κοινή προσπάθεια, στην κοινή προετοιμασία, πριν γίνει το κακό. Η εμπιστοσύνη χτίζεται στην πρόληψη. Εκεί, που επενδύετε και εσείς».

Τέλος, ο Παύλος Γερουλάνος, τόνισε την υπέρτατη ανάγκη στήριξης σοβαρών, συλλογικών και εθελοντικών προσπαθειών, όπως το Δίκτυο Ανθεκτικών Πόλεων, από την κεντρική Κυβέρνηση:

«Πιστεύω λοιπόν, ότι θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα στο να γίνουμε σύγχρονο κράτος, όταν τα στελέχη της όποιας Kυβέρνησης θα έρχονται σε τέτοιες εκδηλώσεις, κι αντί να ακούτε θεωρίες, θα σας ρωτούν ένα και μόνον πράγμα: «Πείτε μας τι χρειάζεστε από εμάς. Τι χρειάζεστε από την Κυβέρνηση σε πόρους, σε υποδομές, τι χρειάζεστε σε ανθρώπους;». Πείτε μας, με λίγα λόγια, πώς μπορούμε εμείς, να βοηθήσουμε εσάς. Και μετά, να το κάνει».

Ολόκληρη η ομιλία του έχει ως εξής:

«Αγαπητέ φίλε, Δήμαρχε και Πρόεδρε Γιάννη Κωνσταντάτο,

Αγαπητοί Δήμαρχοι και μέλη του Δικτύου Ανθεκτικών Πόλεων,

Αγαπητοί Εθελοντές,

Φίλες και φίλοι,

Η λέξη που καθορίζει, σήμερα, το πολιτικό σκηνικό, είναι η λέξη εμπιστοσύνη. Η ανάγκη, μέσα στην κοινωνία μας, να χτίσουμε ξανά εμπιστοσύνη, σε κάθε ανθρώπινη και θεσμική σχέση, έχει γίνει αδήριτη. Είναι ο μόνος τρόπος, για να νιώσει κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας, ότι αυτό το κράτος λειτουργεί για να υπηρετεί τους πολίτες του.

Αντίθετα, όμως, από αυτό που νομίζει η σημερινή Κυβέρνηση, η εμπιστοσύνη σε μια κοινωνία δε χτίζεται μόνο στην απευθείας σχέση της με τον πολίτη. Δεν είναι όλα επικοινωνία, διαφήμιση και TikTok.

Η εμπιστοσύνη, διαπερνά την κοινωνία, όταν χτίζεται και μέσα από θεσμούς και συλλογικότητες, που εξυπηρετούν τις ανάγκες του πολίτη. Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Επιμελητήρια, Συνεταιρισμοί.

Όσο πιο κοντά βρίσκονται αυτοί οι θεσμοί και οι συλλογικότητες στον πολίτη, τόσο πιο άμεσα χτίζονται σχέσεις εμπιστοσύνης σε όλο το φάσμα της κοινωνίας. Και τόσο πιο άμεσα, η κοινωνία νιώθει ότι μια Κυβέρνηση προστατεύει βασικά της δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην ισότητα, την πρόοδο και τη δημιουργία.

Πάνω σε αυτήν την θεμελιακή ιδέα της δημοκρατίας δημιουργήθηκαν όλα τα σύγχρονα κράτη, και είναι η βασική ιδέα πίσω από την προγραμματική πρόταση που ονόμασα Αναγέννηση. 

Και αν η Δημοκρατία, ως πολίτευμα, ήρθε να εξυπηρετήσει μια σειρά από δικαιώματα του πολίτη, ίσως το πιο καθοριστικό από αυτά είναι η ασφάλεια. Η ασφάλεια ως δικαίωμα του Ανθρώπου, να προγραμματίζει το μέλλον του. Για αυτό, σε ένα σύγχρονο κράτος, κάθε θεσμός και συλλογικότητα, οφείλει να συμβάλει στην ασφάλεια του πολίτη: από την Πυροσβεστική και την Αστυνομία μέχρι το δημόσιο νοσοκομείο, τον Δήμο και την Περιφέρεια.

Όχι επειδή κάποιοι Δήμαρχοι πήραν μόνοι τους την πρωτοβουλία. Αλλά, διότι το κεντρικό κράτος τούς δείχνει εμπιστοσύνη, πριν εκείνοι χάσουν τη δική τους εμπιστοσύνη στο κεντρικό κράτος.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα, στο να γίνουμε σύγχρονο κράτος, όταν τα στελέχη της όποιας Κυβέρνησης θα έρχονται σε τέτοιες εκδηλώσεις, κι αντί να ακούτε θεωρίες θα σας ρωτούν ένα και μόνον πράγμα:

«Πείτε μας τι χρειάζεστε από εμάς. Τι χρειάζεστε από την κυβέρνηση σε πόρους, σε υποδομές, τι χρειάζεστε σε ανθρώπους;». Πείτε μας, με λίγα λόγια, πώς μπορούμε εμείς, να βοηθήσουμε εσάς. Και μετά, να το κάνει. 

Αλλά, αυτό, προϋποθέτει μία κυβέρνηση που ασπάζεται τη νοοτροπία: «Πρώτα οι τοπικές κοινωνίες». Βασικό στοιχείο της προγραμματικής πρότασης του ΠΑΣΟΚ, εδώ και δεκαετίες. 

Γιατί, για να γίνουμε σύγχρονο κράτος, για να χτίσουμε ανθεκτικές πόλεις, για να πετύχουμε στην πολιτική προστασία, δεν μπορούμε να πορευόμαστε με την νοοτροπία: «Όλοι είναι άχρηστοι, εκτός από εμάς, τους άριστους».

Ο υπερσυγκεντρωτισμός σκοτώνει. Σκοτώνει δυνατότητες, σκοτώνει προοπτικές, ενίοτε σκοτώνει ανθρώπους.

Αντίθετα, η αποσυγκέντρωση ευθύνης, πόρων και εξουσιών, σε συλλογικότητες, με απόλυτη λογοδοσία, ενδυναμώνει.

Ενδυναμώνει κοινωνίες, σχέδια, ενδυναμώνει ανθρώπους. Όταν χτίζει και αναβλύζει εμπιστοσύνη.

Αυτό έκανε ο Σύνδεσμος για την Προστασία και την Ανάπτυξη του Υμηττού και αυτό κάνει τώρα το Ελληνικό Δίκτυο Ανθεκτικών Πόλεων. Και η εμπιστοσύνη χτίζεται στη συνεργασία, στην κοινή προσπάθεια, στην κοινή προετοιμασία, πριν γίνει το κακό. Η εμπιστοσύνη χτίζεται στην πρόληψη. Εκεί, που επενδύετε και εσείς. 

Λέει, σοφά, ο Λαός μας: «Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν». Και ο λόγος που το λέμε αυτό, είναι απλός. Διότι οι λογικοί άνθρωποι και οι άνθρωποι που γνωρίζουν, καταλαβαίνουν ότι είναι καλύτερα να προλάβεις κάτι, παρά να το αντιμετωπίσεις.

Έχει πολλά καλά η πρόληψη: Ένα, είναι ότι μειώνεις σημαντικά, την πιθανότητα να συμβεί, αυτό που πας να αποφύγεις. Αν καθαρίσεις σωστά τα ξέρα, κινδυνεύεις λιγότερο από πυρκαγιά. Αν σβήσεις τη φωτιά, τη στιγμή που ξεκινάει, η πιθανότητα να σου ξεφύγει, μικραίνει. Αυτή ήταν η ιδέα πίσω από το ΣΠΑΥ.

Έχει και αλλού εφαρμογές αυτό: Αν επιμορφώσεις Αστυνομικούς για την ενδοοικογενειακή βία, μπορείς να σώσεις ζωές. Και αν κάνεις σωστό χωροταξικό σχεδιασμό, μπορείς να δημιουργήσεις σωτήριες εξόδους διαφυγής, για ανθρώπους που μπορεί να βρεθούν εγκλωβισμένοι, όταν συμβεί το κακό.

Κάθε επιτυχία, χτίζει εμπιστοσύνη. Κάθε αποτυχία, την γκρεμίζει.

Δεύτερος λόγος, στο να δίνεις έμφαση, στο να προλαβαίνεις κάτι, είναι διότι στην πρόληψη θα βρεις περισσότερους, που μπορούν να σε βοηθήσουν. Και αν σε βοηθήσουν στην πρόληψη, τότε θα ξέρουν πώς να βοηθήσουν και στην αντιμετώπιση. 

Πόσες και πόσες φορές δεν έχει συμβεί, οι πολίτες που φοβούνται για την περιοχή τους, για την περιουσία τους, να παρεμποδίζουν άθελά τους το έργο Πυροσβεστικής, επειδή δεν ξέρουν τι να κάνουν; Πόσο πιο αποτελεσματικό θα ήταν να τους εκπαιδεύσεις για να μπορούν να βοηθήσουν; 

Αυτό ακριβώς έγινε με το συγκλονιστικό δίκτυο εθελοντών στον Υμηττό. Η τοπική πολιτική ηγεσία έδειξε εμπιστοσύνη στον πολίτη. Και ο πολίτης την επέστρεψε πολλαπλάσια.

 Και ο τρίτος, εξίσου απλός και κατανοητός λόγος υπέρ της πρόληψης είναι ότι αποφεύγεις να εξαντλείς τους πόρους που έχεις στην διάθεση σου για να αντιμετωπίσεις το φαινόμενο, αν, ο μη γένοιτο, σου συμβεί.

Γιατί να φτάνουμε στο σημείο, να λέμε τους Πυροσβέστες και τους γιατρούς μας, «ήρωες»; Επειδή, τους αφήσαμε χωρίς πρόληψη και μέσα;  

Γιατί να χλευάζουν Αστυνομικούς, όπως έγινε με τη φράση: «το περιπολικό δεν είναι ταξί», όταν αυτό που απουσιάζει, είναι βασική εκπαίδευση για πρόληψη;

Σκεφτείτε αυτό: Είτε εκθειάζουμε, είτε απαξιώνουμε τους ανθρώπους που βάζουμε υπεύθυνους για την προστασία του πολίτη, πρέπει να θυμόμαστε ότι, η συντριπτική πλειοψηφία των ηρωισμών ή των λαθών που έχουν κάνει, προκαλείται από κάποια αποτυχία της Πολιτείας.  

Αποτυχία που ξεκινάει από λάθος νοοτροπία. Για αυτό, η μετατόπιση του βάρους της προσοχής της πολιτείας, από την αντιμετώπιση στην πρόληψη, θέλει άλλον τρόπο σκέψης. 

Ακούω, με ενδιαφέρον, τα τωρινά λόγια των εκπροσώπων της Κυβέρνησης για την πρόληψη. Αλλά, όταν έχεις μάθει έξι χρόνια, να μπουκώνεις το κράτος με έμφαση στην καταστολή και όχι στην πρόληψη, δεν έχεις τη φρόνηση να του μαγειρέψεις πριν πεινάσει.

Με άλλα λόγια, ακόμα και αν έχουμε κάθε διάθεση να πιστέψουμε όσα λέει η Κυβέρνηση, οι πιθανότητες να αλλάξει, τώρα, νοοτροπία, το λεγόμενο «Επιτελικό Κράτος», είναι μηδενικές. 80% των πόρων στην Ελλάδα, κατευθύνεται στην καταστολή. Μόλις 20% στην πρόληψη. Η μερίδα του λέοντος στο κεντρικό κράτος. Ελάχιστα στην αυτοδιοίκηση. Έμφαση στην επικοινωνία. Αρνητική επίδοση στο χτίσιμο εμπιστοσύνης.

Και μετά, ψάχνουμε να καταλάβουμε γιατί ο κόσμος, είναι σήμερα στον δρόμο. Γιατί αναζητά εμπιστοσύνη. Άνθρωποι που το καταλαβαίνουν, όμως, έχτισαν αυτό το Δίκτυο. 

Και είμαι, εδώ, για να πω μόνο: «συγχαρητήρια και ευχαριστώ σε όλους σας». Πείτε μου, τι μπορώ να κάνω εγώ για εσάς, έστω με τα μέσα της αντιπολίτευσης.

Βέβαια, μίλησα για τα πλεονεκτήματα της πρόληψης. Δεν είπα τις δυσκολίες. Διότι η πρόληψη δεν είναι για τεμπέληδες. Όταν νιώθεις ότι πρέπει να προλάβεις, δεν ησυχάζεις ποτέ. Μονίμως ψάχνεις και ψάχνεσαι, προσπαθείς να βρεις τι δεν έχεις σκεφτεί και πώς μπορείς να θωρακίσεις την κοινωνία σου καλύτερα. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο. Κάθε δευτερόλεπτο μετράει.

Είμαι σίγουρος ότι, αυτή η ανησυχία, οδήγησε να γίνει το Δίκτυο σε χρόνο ρεκόρ. Μέσα στον ίδιο μήνα, δώσατε στην Πολιτεία ολοκληρωμένη πρόταση-πλαίσιο για την Πολιτική Προστασία και την Ανθεκτικότητα Πόλεων. Η Κυβέρνηση εξέφρασε, τότε, τον θαυμασμό της. Θυμάμαι να δεσμεύονται, ότι θα την εξετάσουν τα συναρμόδια Yπουργεία.

Οι μήνες πέρασαν. Ο θαυμασμός αγνοείται. Έκανα κοινοβουλευτική ερώτηση με ένα πολύ απλό ερώτημα: «Τι κάνατε από τον περασμένο Νοέμβριο με την πρόταση-πλαίσιο του Ελληνικού Δικτύου Ανθεκτικών Πόλεων;»Είμαι εδώ διότι δεν έχω πάρει ακόμα απάντηση.

Κάποιος θα μου πει, βέβαια: «3-4 μήνες είναι, δεν χάθηκε ο κόσμος». Κι όμως. Στην Πολιτική Προστασία δεν υπάρχει δευτερόλεπτο για χάσιμο. Το ξέρετε καλά. Και πρέπει να το καταλάβει η κεντρική εξουσία. Η σημερινή Κυβέρνηση, η επόμενη Κυβέρνηση και κάθε επόμενη Κυβέρνηση. Μέχρι να γίνει νοοτροπία και τρόπος διακυβέρνησης

Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Η μία αλήθεια είναι ότι έχουμε εισέλθει σε περίοδο επαναλαμβανόμενων, απρόβλεπτων, πολλές φορές σαρωτικών, φυσικών ή ανθρωπογενών καταστροφών. Η άλλη αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα, να καθόμαστε να κλαίμε τη μοίρα μας.

Η εμπειρία, η επιστήμη και η τεχνολογία, μάς έχουν δώσει πρωτοφανή εργαλεία και για να προλάβουμε απειλές και για να απαλύνουμε συνέπειες, σε βαθμό αδιανόητο μέχρι πριν λίγες δεκαετίες. 

Αρκεί, να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Αρκεί, να δουλεύουμε πάντα ως Προμηθείς. Με τη νοοτροπία, για παράδειγμα: «Οι πυρκαγιές σβήνουν τον χειμώνα». Να εφαρμόζουμε αυτήν τη λογική, παντού. Και να μην κρυβόμαστε πίσω από το πόσο πρωτόγνωρο είναι, κάθε φορά, ένα φαινόμενο.

Ναι, θα υπάρχουν πρωτόγνωρα φαινόμενα. Για αυτό, πρωτόγνωρη πρέπει να είναι και η προετοιμασία μας. Δασικοί χάρτες, χωροταξικά σχέδια, στελέχωση δασαρχείων, εκπαίδευση, αρμοδιότητες με πόρους και λογοδοσία στις τοπικές κοινωνίες, Ας μην περιμένουμε την επόμενη τραγωδία, για να δράσουμε.

Διότι, η επόμενη τραγωδία, θα είναι μια ακόμα, ίσως χαριστική γροθιά, στην εμπιστοσύνη που όλοι έχουμε τόσο ανάγκη, και στην κοινωνία μας, και για την Δημοκρατία μας. Σας ευχαριστώ»

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr