Ο κ. Παυλόπουλος είπε συγκεκριμένα στον κ. Ταγιάνι: «Σας καλωσορίζω στην Προεδρία της Δημοκρατίας και χαίρω, ιδιαιτέρως, υποδεχόμενος κορυφαίες προσωπικότητες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος αλλά και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Πριν απ΄ όλα σας ευχαριστώ θερμώς επειδή, σε κρίσιμες ώρες, στηρίξατε την Ελλάδα και την πορεία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη. Να είσθε βέβαιοι όμως ότι, στηρίζοντας τότε την Ελλάδα στηρίξατε την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Διότι όπως η Ελλάδα δεν μπορεί να διανοηθεί την πορεία της προς το μέλλον έξω από την μεγάλη Ευρωπαϊκή Οικογένεια, εξίσου και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μπορούσε να πορευθεί προς την ολοκλήρωση του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος δίχως την Ελλάδα.

Επιπλέον, σας συγχαίρω διότι γνωρίζω καλώς την αφοσίωσή σας στην εκπλήρωση του Ευρωπαϊκού Οράματος, το οποίο συνίσταται στην οικοδόμηση μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα φέρει σε πέρας μιάν αποστολή, η οποία υπερβαίνει τους Λαούς της και αποκτά πλανητικές διαστάσεις, δοθέντος ότι αφορά την επικράτηση, σε παγκόσμια κλίμακα, των βασικών αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, ιδίως των αρχών και αξιών του Ανθρωπισμού, της Αλληλεγγύης, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης, κατ’ εξοχήν δε της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Ευρωπαϊκή Ένωση, υπερασπιζόμενη το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, πρέπει ν’ αντιδράσει αμέσως, επιβάλλοντας τις προβλεπόμενες κυρώσεις στην Τουρκία, η οποία αφενός προσβάλλει προκλητικώς τις στοιχειώδεις αρχές του Ανθρωπισμού στο πεδίο του Προσφυγικού και του Μεταναστευτικού ζητήματος. Και, αφετέρου δρα, ως προς την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης- που είναι Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη όχι μόνο της Ελλάδας και της Κύπρου αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης- περιφρονώντας επιδεικτικά το Δίκαιο της Θάλασσας κατά την Συνθήκη του Montego Bay του 1982. Ειδικότερα δε το «Μνημόνιο Κατανόησης» μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, του οποίου η θεσμική σαθρότητα αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας, πρέπει να καταγγελθεί, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως παντελώς ανυπόστατο, ενώ, παραλλήλως, η κυβέρνηση της Λιβύης πρέπει να προειδοποιηθεί, επίσης αμέσως, για τις βαρύτατες επιπτώσεις εις βάρος της όσο ακολουθεί την ανεύθυνη πολιτική του πειθήνιου υπηρέτη της τουρκικής αυθαιρεσίας και προκλητικότητας.

Και πάλι σας καλωσορίζω και σας ευχαριστώ θερμώς.»