«Σεβόμαστε και το συναίσθημα και τα πατριωτικά αισθήματα όλων. Όμως, μετά από είκοσι επτά χρόνια πρέπει με ψυχρό αίμα να σταθμίσουμε και τα παρόντα και τα μακροπρόθεσμα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας. Αυτά οδηγούν προς μία αναγνώριση της γειτονικής χώρας με τους όρους του δικού μας πακέτου εθνικής λύσεως ώστε να προχωρήσουμε μπροστά» τόνισε και συμπλήρωσε: «Να δούμε λοιπόν τη μεγάλη εικόνα προτού φτάσουμε στις κορώνες και στις στενές αντιπαραθέσεις, σταθμίζοντας πολύ ψυχρά τα στρατηγικά οφέλη της χώρας, τα συμφέροντά της, τις ισορροπίες και τον ρόλο που μπορεί να παίξει.»

«Η ίδια η ιστορική συγκυρία μάς έχει επιβάλει κινητικότητα μετά τη χρεοκοπία του 2010 και την απώλεια εθνικής κυριαρχίας στην οποία περιήλθαμε. Η ίδια η γεωπολιτική συγκυρία στην Ανατολική Μεσόγειο και στα Βαλκάνια μάς παρακινεί να πάρουμε πρωτοβουλίες, να αναλάβουμε λελογισμένα ρίσκα και να πάμε μπροστά» συμπλήρωσε ο κ. Ξυδάκης.

«Η έκκληση, λοιπόν, προς τους παρόντες και τους απόντες της Αιθούσης, αλλά κυρίως προς τον ελληνικό λαό που μας παρακολουθεί, είναι ότι τα παρόντα και τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα της χώρας μας δεν μπορούν να εξαρτηθούν μόνο από πληγωμένα αισθήματα και από δημαγωγούς που ανεβαίνουν σε βαρέλια και προκαλούν τα ένστικτα. Θέλει ευθύνη, θέλει σοβαρότητα, θέλει αγάπη για τον τόπο, θέλει έγνοια για τις νεότερες γενιές. Θέλει όραμα και πραγματισμό. Αυτά τα οποία πράττουμε εμείς τώρα θα τα εισπράξουν οι επόμενες γενιές και θα μας κρίνουν. Με αυτά τα λόγια πιστεύω ότι και ο απολύτως θεμιτός κοινοβουλευτικός αγώνας της πρότασης δυσπιστίας, της συζήτησης επ’ αυτής για τα πραγματικά ελατήρια, για τα επιχειρήματα και το πώς πορευτούμε, είναι θεμιτός, είναι εδώ, είναι μπροστά μας. Ο καθένας θα κρίνει και η πολιτική ζωή θα συνεχιστεί με τους ίδιους όρους και τις ίδιες απαιτήσεις και μετά την απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας» ανέφερε.

Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ άσκησε έντονη κριτική στη στάση της Ν.Δ.«Η Αριστερά είναι πολύ σαφής στο θέμα του Μακεδονικού από τη δεκαετία του ’90, όταν ανέκυψε το θέμα. Ήταν σαφής, είχε πολιτικό κόστος. Στη συντηρητική παράταξη δεν έχουμε την ίδια συνέπεια. Ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης το 2007 και το 2008 σε δηλώσεις του στο περίφημο ΤΗΛΕΑΣΤΥ του κ. Καρατζαφέρη κατηγορούσε την κ. Μπακογιάννη ως επικίνδυνη. Και η κ. Μπακογιάννη στην πρωινή της ομιλία ήταν πολύ σαφής. Είπε ότι το 2008 επιχειρήθηκε μια ευρεία πολιτική συναίνεση, για να φθάσουμε στο Βουκουρέστι και να συμπηχθεί η λεγόμενη έκτοτε «εθνική λύση», στην οποία συναίνεσαν όλα τα κόμματα εντός Κοινοβουλίου και διαφώνησε το ακραίο ΛΑΟΣ.

Τα δύο επιφανέστερα στελέχη του ΛΑΟΣ, ο κ. Γεωργιάδης και ο κ. Βορίδης κοσμούν την ελληνική Βουλή και κατευθύνουν τις τύχες της συντηρητικής παράταξης. Αυτή είναι η κατάσταση. Οι υβριστές του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της Ντόρας Μπακογιάννη, οι υβριστές της οικογένειας Μητσοτάκη -παρούσα η οικογένεια με δύο στελέχη της στην ηγεσία του συντηρητικού κόμματος- είναι παρόντες και δίνουν γραμμή. Αυτοί είναι.

Δεν υπερασπίζεται κανείς τον Κώστα Καραμανλή προσωπικά, δεν υπερασπίζεται κανείς την κ. Μπακογιάννη. Υπερασπιζόμεθα το δικαίωμα να θυμόμαστε, να κρίνουμε και να συλλογιόμαστε ελεύθερα και αμερόληπτα» σημείωσε.

Ευθύνη για τη διαφύλαξη των δημοκρατικών θεσμών

Ο κ. Ξυδάκης τέλος αναφερόμενος στη στάση της ακροδεξιάς στη Βουλή κι εκτός τόνισε με νόημα: «Ο εθνικιστής μπορεί να είναι πατριώτης. Ο εθνικοσοσιαλιστής ποτέ. Υπάρχει αυτή τη στιγμή φλερτ με τα «ορφανά» της Χρυσής Αυγής, η οποία δικάζεται και αν καταδικαστεί, οι καταδίκες θα είναι βαρύτατες. Γι’ αυτό τρέμουν μην απολεσθεί η ασυλία. Γι’ αυτό θέλουν να φθάσουν σε εκλογές χωρίς να έχει τελειώσει η δίκη.

Το φλερτ, λοιπόν, με τα ορφανά της βαναυσότητος ή με τους πλανημένους συμπολίτες που νομίζουν ότι η βαναυσότητα και η χυδαιότητα των μπράβων είναι πολιτική απάντηση; Θα πρέπει να προβληματίσει όλους τους νουνεχείς ή αυτούς που πιστεύουν ότι η δημοκρατία δεν εκχωρείται έναντι κάποιων ψήφων.  Έχουμε μεγάλες ιστορικές ευθύνες στην παρούσα Βουλή και σε όλα τα Kοινοβούλια του καιρού της μεγάλης κρίσης και της μεγάλης ύφεσης, να υπερασπιστούμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και το πολίτευμα. Η πίεση με κραυγές, προδοσίες, απειλές, κρεμάλες, το συνδαύλισμα αυτού του πληγωμένου αισθήματος ενός λαού που έχει υποφέρει, είναι επικίνδυνο. Παρακαλώ όλους τους συναδέλφους να το αναλογιστούν. Και εάν χρειαστεί, να ανατρέξουν στα ήδη πολλά και καλά βιβλία που έχουν γραφτεί για την πολιτική ιστορία της Ελλάδος του εικοστού αιώνα, για την εποχή του διχασμού, για το τι έχει τραβήξει η Ελλάδα και το 1915 και το 1916 και το 1920 και το 1922 και το 1930 και το 1936 και σε όλη τη μεταπολεμική περίοδο.»

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr