Μάλιστα, η αριστερή πλατφόρμα αναμένεται να καταθέσει τροπολογία προσθήκη στην αποψινή ψηφοφορία που θα διεξαχθεί στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος και θα αφορά την στρατηγική στις διαπραγματεύσεις, με την οποία θα καλεί την κυβέρνηση να δώσει σκληρή απάντηση στους δανειστές.

Μάλιστα, στην ομιλία του στην ΚΕ, ο κ. Λαφαζάνης εξέφρασε την αμφισβήτησή του ότι η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται κοντά σε συμφωνία και διερωτήθηκε «σε τι έχουμε συμφωνήσει;». Ζήτησε, δε, να πάρει απόφαση η Κεντρική Επιτροπή και να πει «όχι» στις ιδιωτικοποιήσεις σε λιμάνια, σιδηροδρόμους και αεροδρόμια.

Σε ό,τι αφορά τη στάση της κυβέρνησης το επόμενο διάστημα ανέφερε: «Πού ακούστηκε ότι είναι τρομοκρατία να μην πληρώσουμε την επόμενη δόση ΔΝΤ; Πού ακούστηκε ότι είναι τρομοκρατία ότι δε θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς των δανειστών; Πού ακούστηκε ότι είναι καταστροφή η έξοδος από το ευρώ;»

Ο κ. Λαφαζάνης κατέληξε λέγοντας ότι πρέπει να πούμε στο λαό το ελληνικό σχέδιο και θα μας στηρίξει.

Σύμφωνα με πληροφορίες στο κείμενο αναφέρεται ότι «οι Θεσμοί δεν επιδιώκουν αυτό που λένε κάποιοι ‘‘έντιμο συμβιβασμό’’ αλλά με αδίστακτο τρόπο να στραγγαλίσουν την οικονομία και να εξωθήσουν την κυβέρνηση και τη χώρα σε υποταγή και διασυρμό». Κατά την αριστερή πλατφόρμα η κυβέρνηση οφείλει να σχεδιάσει ένα εναλλακτικό σχέδιο, που θα βασίζεται στην εθνικοποίηση των τραπεζών, στη διαφάνεια στα μέσα ενημέρωσης, στην άρση των προνομίων και της ασυλίας των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και στη φορολόγηση του μεγάλου πλούτου. Η κυβέρνηση, κατά την αριστερή πλατφόρμα, οφείλει να αντικρούσει την προπαγάνδα των κυρίαρχων κύκλων, που τρομοκρατούν τον λαό ότι θα επέλθει καταστροφή από μία ενδεχόμενη στάση πληρωμών προς τους δανειστές και έξοδο από την ευρωζώνη.

Η απόλυτη καταστροφή, λέει η αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η επιβολή ενός νέου μνημονίου και ζητά από την κυβέρνηση να σχεδιάσει εναλλακτικές επιλογές, καθώς ενδεχόμενη διακοπή πληρωμής χρέους, παρά τις αρχικές δυσκολίες, είναι προτιμότερη γιατί προσφέρει προοπτική και ελπίδα στον λαό και τον τόπο.
Αν οι «Θεσμοί» συνεχίσουν την πίεση, η κυβέρνηση πρέπει να έχει εναλλακτικές λύσεις σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, λέει η πλευρά Λαφαζάνη.

Δήλωση μελών της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Η πιο βαθιά κόκκινη γραμμή είναι μια Αριστερά που δεν θα είναι κεντροαριστερά…

Η αναγέννηση της χώρας απαιτεί απεγκλωβισμό από τις μνημονιακές και κεντροαριστερές φόρμουλες

Στο σύντομο αλλά ιδιαίτερα πυκνό διάστημα της διακυβέρνησης δεν αποφύγαμε την θανάσιμη παγίδευση που μεθόδευσαν η τρόικα-θεσμοί. Φτάσαμε στο σημείο η οικονομική ασφυξία που μας επέβαλαν να μετασχηματίζεται μέρα τη μέρα σε πολιτική ασφυξία. Η προκαταβολική παραίτηση από τα ουσιώδη με όχημα τη γραμμή «πάση θυσία συμφωνία», η υπόσκαψη του ηθικού υπόβαθρου της αντίστασης μέσα από το μήνυμα ότι είμαστε διαθέσιμοι που εκπέμπει η σωρεία των δηλώσεων για «έντιμο συμβιβασμό» καθώς και οι μονόδρομες εξελίξεις που όρισε η αναδίπλωση της 20/2/15, ανοίγουν το δρόμο για διαρκείς παραχωρήσεις χωρίς τελειωμό και τίναγμα στον αέρα των περίφημων κόκκινων γραμμών.
Το τελευταίο διάστημα γίνεται συστηματική προσπάθεια ώστε να περάσει μια συμφωνία, μνημονιακής κοπής με νέα οδυνηρά μέτρα, η οποία θα παρουσιαστεί σαν αναγκαία, περίπου σαν νίκη της κυβέρνησης απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους.

Το εντυπωσιακό είναι πως η εφαρμοζόμενη πολιτική -ακόμα κι αν την θεωρήσουμε αναγκαστική μέσα από την πίεση των τροϊκανών- δεν έχει θίξει διόλου το δίκτυο της εσωτερικής διαπλοκής. Ρίχνει γέφυρες προς τον συστημικό οικονομικό και πολιτικό κόσμο, διακρίνεται για τα πολιτικά ανοίγματα σε χώρους που υπηρέτησαν τα μνημόνια. Αυτή η επιλογή δεν καθορίζεται από έναν αδήριτο συσχετισμό δυνάμεων αλλά έρχεται σαν αναγκαίο εξάρτημα μιας επί της ουσίας κεντροαριστερής προσαρμογής. Εφαρμογή οικονομικής πολιτικής εντός των πλαισίων του νεοφιλελευθερισμού με μνημονιακά προγράμματα που τρέχουν, και κάποιες δόσεις κοινωνικής ευαισθησίας που αν αποτιμηθούν σε αριθμούς δεν αντιρροπούν καν τα επιπρόσθετα μέτρα που θα παρθούν σε έναν τομέα (π.χ. ΦΠΑ 800 εκατομμύρια ευρώ, τις ιδιωτικοποιήσεις 1,7 δις ευρώ ενώ το πρόγραμμα της ανθρωπιστικής κρίσης μόλις 200 εκατ).
Πολιτικά έχουμε μια κυβέρνηση που υπό το πρόσχημα της «διαπραγμάτευσης» και του «έντιμου συμβιβασμού» διολισθαίνει και πιέζεται να περάσει μέτρα και συμφωνίες που δεν θα μπορούσε να επιβάλλει κανένα καθαρόαιμο μνημονιακό σχήμα.
Η επικαιρότητα εδώ και 4 μήνες εγκλωβίζεται στην δραματοποίηση των αλλεπάλληλων επεισοδίων της «διαπραγμάτευσης», ενώ η χώρα αντιμετωπίζει το σύνθετο πρόβλημα καθολικής κρίσης, που αγκαλιάζει όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής. Φαίνεται πως δεν συνειδητοποιούμε αυτό το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις.
Η διαπραγμάτευση ξεκομμένη από τους όρους και τις δυνατότητες αντιμετώπισης της καθολικής κρίσης, με την κοινωνία και το λαό απλά να περιμένουν την τελική έκβαση (άραγε πιστεύει κανείς σε εφάπαξ διευθέτηση;) γίνεται το εργαλείο μαζικής καθήλωσης και αυτοεγκλωβισμού. Η ριζοσπαστική οπτική διεξόδου και αναγέννησης της χώρας απομακρύνεται ολοένα.
Η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. Έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της Ε.Ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα.
Διέξοδος και αναγέννηση της χώρας δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στο έδαφος της έλλειψης πρότασης για την κοινωνία, και πολύ περισσότερο στο έδαφος της μνημονιακής εμβάθυνσης και μάλιστα πολιτικά μέσα στις κοίτες της κεντροαριστερής φόρμουλας. Όσο κλείνουμε τα μάτια στην μνημονιακή διολίσθηση και την κεντροαριστερή διαχείριση δεν μπορούμε ελπίζουμε σε ένα καλύτερο παρόν και μέλλον.
Κυοφορούνται σημαντικές πολιτικές εξελίξεις. Βρισκόμαστε σε σημείο καμπής όπου προετοιμάζονται οι όροι για την κεντροαριστερή ανασύσταση τόσο ιδεολογικά – αξιακά όσο και πολιτικά. Όλοι οι χρεοκοπημένοι, πολυχρησιμοποιημένοι φορείς του μνημονίου επανέρχονται και πλασάρονται στο προσκήνιο, πλάι στους νεόκοπους του Ποταμιού και άλλων. Το σχέδιο που κυκλοφορεί πλέον ανοικτά είναι πρώτα ψηφίζουμε την συμφωνία, μετά αλλάζουμε την κυβέρνηση. Το δημοσκοπικό 36% -ισχυρός παράγοντας στήριξης της κυβέρνησης- από μόνο του δεν επαρκεί να αναχαιτίσει μια τέτοια τροπή στις πολιτικές εξελίξεις.
Σήμερα τίθεται η ανάγκη της λαϊκή ενεργοποίησης, για την δημιουργία πολιτικού κινήματος διεξόδου και αναγέννησης της χώρας, που θα επιβεβαιώνει στόχους που ανάδειξε ο αγώνας του λαού μας για Ανεξαρτησία, Κυριαρχία, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Παραγωγική Ανασυγκρότηση. Όχι επιστροφή στην προτεραία του μνημονίου κατάσταση αλλά εμβάθυνση στόχων ώστε η χώρα να βγει από την ποιότητα «αποικία χρέους» και «δανειακού καθεστώτος». Ο απολογισμός μιας προοδευτικής κυβέρνησης πρέπει να γίνεται στην βάση του αν προωθεί αυτούς τους στόχους κι όχι να συγκρίνεται με το μέιλ Χαρδούβελη.
Η λογική των «κόκκινων γραμμών» δεν είναι σωστή. Είναι αμυντική. Αποκαλύπτει εξ αρχής πως παραδίνεις τα περισσότερα αλλά δεν θες να χάσεις ολοκληρωτικά, πως περιχαρακώνεσαι, ταμπουρώνεσαι. Από μόνη της δεν έχει την ορμή εναλλακτικού προγράμματος που συνεγείρει τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό για να σαρώσει το παλιό. Παρόλα αυτά η στιγμή είναι τέτοια που θα μπορούσαμε να το διατυπώσουμε στα πλαίσια αυτής της προβληματικής: Η πιο βαθιά κόκκινη γραμμή είναι μια Αριστερά που δεν θα είναι κεντροαριστερά.

Τα μέλη της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ:
Γιώργος Θεοδωρόπουλος
Δημήτρης Κοδέλας
Μάκης Μαντάς
Μανώλης Μούστος
Άβα Μπουλούμπαση
Ρούντι Ρινάλντι
Ελένη Σωτηρίου
Νίκος Ταυρής
Ερρίκος Φινάλης
Βασίλης Χατζηλάμπρου

Ακολουθήστε το reporter.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο reporter.gr